Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Ο μύθος του κυριαρχικού σκύλου

Η έννοια της «κυριαρχίας» χρησιμοποιείται συχνά, τόσο για να χαρακτηρίσουμε όσο και για να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά των σκύλων. Η θεωρία πως οι σκύλοι έχουν την τάση να δημιουργούν αυστηρά ιεραρχικές σχέσεις μεταξύ τους, αλλά και με τους ανθρώπους με τους οποίους συμβιώνουν, είναι ευρύτατα διαδεδομένη στις μελέτες, αλλά και στους προτεινόμενους τρόπους αντιμετώπισης της επιθετικότητας προς άλλα σκυλιά και / ή ανθρώπους. Ωστόσο, στις μέρες μας και υπό το φως νέων ευρημάτων, η θεωρία της «κυριαρχίας» αμφισβητείται έντονα, ενώ αρκετοί εκπαιδευτές και κτηνίατροι πλέον την αποφεύγουν.

Από το 1940 έως το 1980, η έρευνα για τη συμπεριφορά των κυνοειδών αφορούσε αποκλειστικά στους λύκους υπό συνθήκες αιχμαλωσίας. Τα κοινά ευρήματα των διαφόρων μελετών, ήταν ότι οι αγέλες των λύκων λειτουργούσαν υπό αυστηρή ιεραρχία. Υπήρχε δηλαδή ένας αρχηγός (το κυρίαρχο αρσενικό – alpha male) και μόνο οι πολύ επιθετικοί λύκοι μπορούσαν να αναρριχηθούν στην ιεραρχία. Λόγω της συγγένειας του σκύλου με το λύκο, το μοντέλο αυτό χρησιμοποιήθηκε για να εξηγήσει και τη συμπεριφορά των κατοικίδιων σκύλων. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία των σκληρών, παραδοσιακών τεχνικών εκπαίδευσης της λογικής «δείξε στον σκύλο σου ποιος είναι ο αρχηγός…».

Ωστόσο, ο σκύλος και ο λύκος απέχουν εξελικτικά από τον κοινό τους πρόγονο 30.000 χρόνια. Επομένως, αν και παρουσιάζουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, κυρίως ανατομικά, πρόκειται για δύο ξεχωριστά είδη, με σημαντικές διαφορές στη συμπεριφορά τους. Σε αντίθεση με τον λύκο, οι σκύλοι οργανώνονται σε ομάδες και με άλλα είδη (άλλα κατοικίδια και ανθρώπους), παίζουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους και επιλύουν απλά προβλήματα με τη λογική. Επιπλέον, έχει αποδειχτεί πως οι σκύλοι δεν υιοθετούν τον τρόπο κοινωνικής οργάνωσης των λύκων. Είναι μάλλον απίθανο, ένας σκύλος που συμβιώνει μαζί μας να θέλει να κυριαρχήσει στην ομάδα. Ακόμα και στην περίπτωση των λύκων, οι νεότερες επιστημονικές έρευνες έχουν επανατοποθετήσει τις κοινωνικές τους δομές, σε νέες, διαφορετικές βάσεις. Η βασική κοινωνική μονάδα της αγέλης των λύκων είναι το ζεύγος που αναπαράγεται, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της είναι απόγονοι αυτού του ζεύγους. Οι αναμετρήσεις για την κυριαρχία είναι σπάνιες. Χαρακτηριστικά, σε μια συγκεκριμένη αγέλη δεν παρατηρήθηκε καμιά αψιμαχία για 13 ολόκληρα χρόνια! Επομένως, τα αρχικά συμπεράσματα αποδείχθηκαν λανθασμένα, τόσο για τους σκύλους, όσο και για τους λύκους!

Αγελαία συμπεριφορά

Η πιο ολοκληρωμένη έρευνα σχετικά με την αγελαία συμπεριφορά των σκύλων διεξήχθη από τον Dr. Frank Beach (Yale, UC Berkeley) και διήρκησε 30 έτη. Τα σημαντικότερα ευρήματα ήταν:

Η ιεραρχία στην αγέλη υπάρχει, αλλά διέπεται από χαλαρούς κανόνες, που τροποποιούνται ανάλογα με την περίσταση.
Τα νεαρά κουτάβια έχουν την αποκαλούμενη «άδεια κουταβιού» που τους δίνει ελευθερία στην συμπεριφορά.
Η άδεια κουταβιού ανακαλείται στον τέταρτο μήνα και τότε οι μεγαλύτεροι σκύλοι αναλαμβάνουν τη «διαπαιδαγώγηση» του, με διαδικασίες που θυμίζουν τελετουργία μύησης στο κοινωνικό σύνολο.
Αρχηγός (alpha) είναι αυτός που έχει τον έλεγχο των πόρων που είναι σημαντικοί για την επιβίωση της αγέλης. Ακόμα και μικρόσωμα σκυλιά μπορούν να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο.
Οι σκύλοι – αρχηγοί ηγούνται καλοπροαίρετα. Έχουν αυτοπεποίθηση και δεν εμπλέκονται σε διαμάχες.
Όσοι σκύλοι ανέβηκαν ψηλά στην ιεραρχία, μέσω τραμπουκισμών και βίας, έχασαν τη θέση τους πολύ γρήγορα.
Επομένως, όταν ο σκύλος σας γρυλλίζει, δείχνει τα δόντια του και παρουσιάζει επιθετική συμπεριφορά σε εσάς ή άλλα μέλη της οικογένειας, δεν προσπαθεί να «κυριαρχήσει» ή να γίνει αρχηγός, αλλά να σας εκφράσει το άγχος του και την ανασφάλειά του για κάτι που συμβαίνει. Τέτοιες συμπεριφορές είναι συνηθισμένες και σε σκύλους που βρίσκονται υπό φαρμακευτική αγωγή ή πονούν. Αυτό που οφείλετε να κάνετε ως σωστός κηδεμόνας είναι να διδάξετε στον σκύλο τους κανόνες που διέπουν το περιβάλλον σας.

Πόλη=εχθρικό περιβάλλον

Οι σκύλοι καλούνται να συμβιώσουν μαζί σας στις πόλεις –σε ένα εκ των πραγμάτων, εχθρικό για αυτούς περιβάλλον. Ως εκ τούτου, χρειάζονται την καθοδήγησή σας αλλά και ξεκάθαρους κανόνες για μια αρμονική συμβίωση. Πρέπει, επομένως, να είστε ηγέτες, όχι σκληροί αρχηγοί. Να θυμάστε πως στις σκυλίσιες κοινωνίες, η βία και η επιθετικότητα είναι χαρακτηριστικά ανασφάλειας από σκύλους σε επισφαλή θέση στην αγέλη. Ο αποδεκτός «αρχηγός» ηγείται καλοπροαίρετα και έχει τον έλεγχο τον πόρων και δεν χρειάζεται να υποτάξει τα μέλη της αγέλης.

Στους δεσποζόμενους σκύλους, σημαντικοί για τον σκύλο είστε εσείς. Σε αντίθεση με την αρχηγία, η ηγεσία είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και για να την κερδίσετε θα πρέπει να καλύπτετε όλες τις ανάγκες του σκύλου σας. Το φαγητό, η στέγη, η κτηνιατρική φροντίδα, οι κοινωνικές σχέσεις και, κυρίως, η ασφάλεια είναι οι βασικότερες. Πρέπει, λοιπόν, να επιλέξετε αν θέλετε να είστε αρχηγός ή ηγέτης.

The Dog Company
Θετική Εκπαίδευση Σκύλων
www.thedogcompany.gr

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε για την άσκηση του σκύλου μας(Από την κτηνίατρο Ναταλία Χρ. Κοντογεωργίου)

Από την κτηνίατρο Ναταλία Χρ. Κοντογεωργίου*

Πώς θα κρατήσουμε σε φόρμα το κουτάβι, τον ενήλικο ή τον υπερήλικο σκύλο μας, χωρίς να το παρακάνουμε και αποφεύγοντας τραυματισμούς.


Πότε ξεκινά η άσκηση στα κουτάβια;
Τα κουτάβια ζουν με τη μητέρα τους τις πρώτες 8 εβδομάδες της ζωής τους. Έτσι κουτάβια κάτω των 3 μηνών δε χρειάζονται «περιπάτους». Αρκεί η πρόσβαση σε ένα χώρο (εντός ή εκτός σπιτιού), όπου μπορούν να δραστηριοποιούνται για λίγα λεπτά αρκετές φορές την μέρα, με ενδιάμεσες παύσεις ξεκούρασης.

Πόση ώρα πρέπει να ασκείται ένα κουτάβι καθημερινά;
Σύμφωνα με το Kennel Club του Ηνωμένου Βασιλείου ένα κουτάβι χρειάζεται 5 λεπτά ήπιας δραστηριότητας έως δύο φορές την ημέρα για κάθε μήνα της ηλικίας του. Με άλλα λόγια, ένα κουτάβι 3 μηνών χρειάζεται 15 λεπτά άσκησης, ένα κουτάβι 4 μηνών 20 λεπτά και ούτω καθεξής.

Υπάρχει περίπτωση να υπερβάλουμε στην άσκηση του κουταβιού μας;
Τα κουτάβια σε μικρή ηλικία έχουν χαλαρές αρθρώσεις και όχι καλά ανεπτυγμένη μυϊκή μάζα που να μπορεί να τα υποστηρίζει σε μεγάλες ή έντονες δραστηριότητες. Αν κατά τη διάρκεια της άσκησης διαπιστώσετε ότι το κουτάβι δεν σας ακολουθεί, ή αν αργότερα την ίδια ημέρα (ή την επόμενη) το κουτάβι είναι πολύ κουρασμένο για τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες, τότε έχετε υπερβεί τα όρια της αντοχής του.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι κατά την άσκηση, σε νεαρή ηλικία;
Σε μικρές ηλικίες είναι εύκολοι οι τραυματισμοί των οστών και των αρθρώσεων, ενώ επίσης ελλοχεύουν και προβλήματα με κληρονομικό, περιβαλλοντολογικό ή διατροφικό χαρακτήρα. Μέχρι πρότινος πιστεύαμε ότι η ταχεία ανάπτυξη και το υψηλό σωματικό βάρος είναι οι κύριοι παράγοντες -πέραν της κληρονομικής προδιάθεσης- που αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης δυσπλασίας των ισχίων.
Μία πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νορβηγίας σε 500 μεγαλόσωμους σκύλους (μεταξύ των οποίων και Labrador Retriever) κατέδειξε ότι η δυσπλασία των ισχίων του σκύλου επηρεάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό απ ‘ότι πιστευόταν από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα κουτάβια. Συγκεκριμένα, η νέα έρευνα έδειξε ότι η φυλή που είχε τον πιο αργό ρυθμό ανάπτυξης είχε την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης δυσπλασίας των ισχίων (Νέας Γης 36%), ενώ εκείνη με τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης είχε το χαμηλότερο ποσοστό (ιρλανδικό Wolfhound 10%).

Τι μπορώ να κάνω ως πρόληψη της δυσπλασίας των ισχίων;
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, κουτάβια που έως την ηλικία των 3 μηνών ασκούνται σε μαλακό έδαφος και δεν ανεβαίνουν σκάλες ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν δυσπλασία στα ισχία. Έτσι απλά προληπτικά μέτρα στο πρώτο τρίμηνο της ζωής δρουν προστατευτικά, εξασφαλίζοντας μία καλύτερη ποιότητα ζωής στο ζώο. Συνιστάται:

Δραστηριότητα με μέτρο (διαλείπουσες βόλτες μικρού μήκους και διάρκειας σε μαλακές επιφάνειες)
Αποφυγή ανάβασης σκαλιών κατά την κουταβίσια ηλικία.
Να αποφεύγονται τα ψηλά άλματα για την προστασία των αρθρώσεων των ισχίων, ώμων, αγκώνων και της καταπόνησης της μέσης.
Πότε θεωρείται «κινητικά» ενήλικο ένα ζώο;
Η «κινητική» ενηλικίωση εξαρτάται άμεσα από την επαρκή ανάπτυξη του σκελετού. Ζώα με σωματικό βάρος έως 11 κιλά μπορούν να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους σε επίπεδα ενήλικου σκύλου όταν είναι 9 μηνών, μεγαλύτερα ζώα (11-45 κιλά) θα πρέπει να περιμένουν έως την ηλικία των 14 μηνών, ενώ γιγαντόσωμα ζώα άνω των 45 κιλών, θα πρέπει να κάνουν υπομονή μέχρι την ηλικία των 18 μηνών.

Πόση άσκηση χρειάζεται ένα ενήλικο ζώο;
Γενικά, αρκούν 30 λεπτά έως 2 ώρες κίνησης καθημερινά, με σταδιακή αύξηση στην ένταση της δραστηριότητας.

Πώς μπορώ να μάθω εάν ο σκύλος μου ασκείται αρκετά;
Η φυλή και η ηλικία είναι οι δύο μεγάλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Μην κάνετε υπερβολές. Αν το 5 μηνών κουτάβι σας έχει παίξει με έναν άλλο σκύλο για μισή ώρα, δε χρειάζεται να κάνει και την προγραμματισμένη βόλτα άσκησης. Το περπάτημα και το παιχνίδι είναι εφάμιλλες μορφές κίνησης. Είναι ο συνολικός χρόνος που μετράει.

Ποια είναι τα προτερήματα της άσκησης;
Κύριο προτέρημα είναι η ψυχική ευεξία, επέκταση της καλής ποιότητας της ζωής του ζώου, σωματική άσκηση, μείωση των προβλημάτων πέψης και δυσκοιλιότητας, μείωση άτακτης συμπεριφοράς (όπως σκάψιμο, μάσημα, υπερκινητικότητα), κοινωνικοποίηση και μείωση φόβου. Πολλοί ιδιοκτήτες διαπιστώνουν ότι το τακτικό υπαίθριο παιχνίδι και οι περίπατοι μειώνουν την άτακτη συμπεριφορά του ζώου τους.

Τι είδους άσκηση;
• Τρέξιμο: Ορισμένες φυλές ζώων είναι καλύτερα προσαρμοσμένες στο τρέξιμο από άλλες. Μην επιβάλλετε το τρέξιμο σε ένα ζώο το οποίο δεν θέλει να ακολουθήσει τέτοιους ρυθμούς κίνησης. Το τρέξιμο δεν συνιστάται κατά την κουταβίσια ηλικία και πριν την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του μυοσκελετικού ιστού, καθότι δεν γνωρίζουμε αν οι αρθρώσεις καταστρέφονται λόγω παρατεταμένης άσκησης ή αυξημένης καταπόνησης.
• Κολύμβηση: Χρησιμοποιείστε σωσίβιο ακόμη και σε έμπειρους κολυμβητές που θα βοηθήσει να κρατήσει το κεφάλι τους πάνω από το νερό. Αν σε ένα ζώο δεν αρέσει το νερό, μην το ζορίζετε. Στο τέλος της δραστηριότητας, στεγνώστε τα αυτιά του σκύλου σας και ξεπλύνετε επιμελώς το σώμα και τα άκρα του από την άμμο και το θαλασσινό νερό.

Επιτρέπεται η άσκηση σε ζώα ώριμης, προχωρημένης ηλικίας;
Ακόμα και σε ηλικιωμένα ζώα, η ελεγχόμενη άσκηση είναι σημαντική. Απλά μην το παρακάνετε. Ξεκινήστε με σύντομους περιπάτους, αυξάνοντας σταδιακά την απόσταση ή προτιμήστε περπάτημα σε υδατοδιάδρομο όπου με τη βοήθεια της άνωσης του νερού, μειώνεται η επιβάρυνση στις αρθρώσεις του ζώου, ενώ γίνεται μυϊκή ενδυνάμωση.



Μερικές σκέψεις πριν ξεκινήσετε:

Επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας για έναν κλινικό έλεγχο. Ζητείστε του να σας συστήσει ένα πρόγραμμα άσκησης, κατάλληλο για την ηλικία, τη φυλή και την φυσική κατάσταση του σκύλου σας.
Μην ασκείτε το ζώο μετά από γεύμα όταν το στομάχι του είναι φουσκωμένο και έχει ξεκινήσει η διαδικασία της πέψης του φαγητού.
Οποιαδήποτε έντονη δραστηριότητα δεν συνιστάται για σκυλιά των οποίων η ανάπτυξη του οστέινου σκελετού δεν έχει ολοκληρωθεί.
Οι βραχυκεφαλικές φυλές δεν είναι κατάλληλες για αερόβια άσκηση και παρουσιάζουν έντονη δυσκολία στην αναπνοή όταν ασκούνται, ειδικά σε θερμότερα κλίματα.
Ζώα με μυοσκελετικά προβλήματα -όπως η δυσπλασία του ισχίου, του αγκώνα, η ρήξη χιαστού, η αρθρίτιδα, αλλά και προβλήματα της σπονδυλικής στήλης- δεν πρέπει να εξαναγκάζονται να ασκούνται. Το επιθυμητό είναι να κάνουν ασκήσεις κινησιοθεραπείας στοχευμένες για το πρόβλημά τους.
Προσοχή στην θερμοπληξία. Βεβαιωθείτε ότι το ζώο σας έχει πρόσβαση σε νερό και σκιά. Εάν έχετε ένα άτριχο ή ανοιχτόχρωμο σκύλο χρησιμοποιήστε αντηλιακό στις εκτεθειμένες περιοχές όπως η μύτη, τα άκρα αυτιών και το στομάχι.

πηγή: www.trixes.gr

ΙΡΟ ή Schutzhund: Ιχνηλασία, υπακοή και προστασία

Από την εκπαιδεύτρια Έφη Παπαδοπούλου

Το IPO είναι ένα απαιτητικό και σύνθετο κυνάθλημα, με το οποίο μπορεί να ασχοληθεί όποιος επιθυμεί να κάνει ανώτερη υπακοή με το σκύλο του και να ενδυναμώσει τη σχέση μαζί του.



Στο ΙΡΟ (International Prufungsordung, παλιότερα λεγόταν Schutzhund) οι κανόνες είναι θεσμοθετημένοι από την FCI. Οι ρίζες του αθλήματος ανάγονται στη Γερμανία. Οι εξετάσεις βοηθούσαν στην επιλεκτική εκτροφή κορυφαίων Γερμανικών Ποιμενικών, η οποία δεν βασιζόταν μόνο στη μορφολογία, αλλά κρινόταν και η καταλληλότητά τους σε:

αντοχή και σθένος
ευκινησία
ταμπεραμέντο και νεύρα (διαχείριση στρες)
κουράγιο
ευφυΐα
αφοσίωση στον χειριστή
επιθυμία για εργασία


Τι είναι

Αν και δημιουργήθηκαν για την εξέταση του χαρακτήρα των Γερμανικών Ποιμενικών και την ικανότητα εργασίας τους, στη συνέχεια εξελίχθηκαν σε πολύ δημοφιλές κυνάθλημα. Πλέον λαμβάνουν μέρος στο άθλημα και άλλες φυλές, αρκεί να είναι κατάλληλες να αντεπεξέλθουν στα ζητούμενα. Συνήθως, πλην των Γερμανικών Ποιμενικών, πρωταγωνιστούν Βελγικοί Ποιμενικοί Μαλινουά, Ροτβάιλερ, Ντόμπερμαν, Μπόξερ κ.ά.

Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com
Οι σκύλοι εξετάζονται σε τρεις τομείς.

1. Ιχνηλασία: Ακολουθούν ανθρώπινα ίχνη και εντοπίζουν αντικείμενα.

2. Υπακοή: Εκτελούν βασικές εντολές γρήγορα και πρόθυμα.

3. Προστασία: Ειδοποιούν, ακινητοποιούν τον βοηθό καθηκόντων προστασίας και δεν τον αφήνουν να διαφύγει. Ο σκύλος επιτρέπεται να δαγκώσει μόνο στο ειδικό μανίκι.

Τα σκυλιά διαγωνίζονται σε 3 κατηγορίες, ανάλογα με το επίπεδο των ικανοτήτων τους, για να αποκτήσουν τους τίτλους ΙΡΟ1, ΙΡΟ2 ή ΙΡΟ3. Οι τίτλοι εργασίας αναγράφονται στο pedigree των απογόνων.

Γιατί να κάνουμε IPO;

Στο άθλημα του ΙΡΟ ο σκύλος μαθαίνει να ελέγχει τα ένστικτά του, να υπακούει τον χειριστή του και να έχει αυτοσυγκράτηση ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις. Μέσα από τις προπονήσεις μεγαλώνει το δέσιμο του χειριστή με τον σκύλο του. Ο σκύλος δεν αγριεύει, αντίθετα με ό,τι μπορεί κάποιος να θεωρήσει, γίνεται πιο ελεγχόμενος! Χωρίς να αλλάζει το γονιδιακό του ταμπεραμέντο, τεστάρονται το ένστικτο και η ικανότητά του και του δίνεται η δυνατότητα εκτόνωσης μέσα από υπακοή.

πηγή:http://www.trihes.gr/

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

H νόσος von Willebrand

Νόσο von Willebrand (vWD) είναι μια ασθένεια του αίματος προκαλείται από μια ανεπάρκεια του παράγοντα von Willebrand (vWF), ένα συγκολλητικό γλυκοπρωτεΐνη στο αίμα που απαιτείται για την κανονική δέσμευση αιμοπεταλίων (δηλαδή, θρόμβωση) στις θέσεις των μικρών τραυματισμών των αιμοφόρων αγγείων. Εξάλλου, vWF είναι μια πρωτεΐνη φορέα για την πήξη του Παράγοντα VIII (είναι αναγκαία για την πήξη του αίματος). Η έλλειψη του vWF βλάπτει αιμοπεταλίων κολλώδους και συσσώρευση. Παρόμοια με αιμορροφιλία σε ανθρώπους, Αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αιμορραγία μετά από τραυματισμό, λόγω της έλλειψης της πήξης.
photo by Kelie Kollins
VWF είναι ένα αυτοσωματικό γνώρισμα, οποία αμφότερα αρσενικά και θηλυκά εκφράσουν και να μεταδίδουν γενετικά και με την ίδια συχνότητα. Το πρότυπο έκφρασης των σοβαρών μορφών (Τύποι 2 και 3 vWD) είναι υπολειπόμενο, ενώvWD ηπιότερη μορφή (Τύπος 1 vWD) φαίνεται να είναι υπολειπόμενο ή ατελώς δεσπόζουσα. Αυτή είναι η πιο κοινή κληρονομική διαταραχή πήξης του αίματος σε σκύλους, εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα σε ορισμένες φυλές, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών ποιμένων, Ντόμπερμαν, πρότυπο κανίς, Shetland τσοπανόσκυλα, και γκόλντεν ριτρίβερ.
Τα συμπτώματα και τύποι
Αυθόρμητη αιμορραγία από βλεννογόνων επιφανειών:
Ρινορραγίες
Αίμα στα κόπρανα (μαύρο ή φωτεινό κόκκινο αίμα)
Αιματηρή ούρα
Αιμορραγία από τα ούλα
Αιμορραγία από το αναπαραγωγικό όργανο (υπερβολικά)
Μώλωπες στο δέρμα
Η παρατεταμένη αιμορραγία μετά από χειρουργική επέμβαση ή τραύμα
Αναιμία απώλειας αίματος, εάν υπάρχει παρατεταμένη αιμορραγία
Αιτίες
Κληρονομική vWD προκαλείται από μεταλλάξεις που επηρεάζουν τη σύνθεση vWF, απελευθερώσουν, ή σταθερότητα.
Διάγνωση
Ο κτηνίατρός σας θα εκτελέσει μια πλήρη φυσική εξέταση για το σκύλο σας, λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό της υγείας του σκύλου σας και την έναρξη των συμπτωμάτων. Ένα προφίλ χημική αίματος θα πραγματοποιηθεί, με μία γενική εξέταση αίματος, μια ανάλυση ούρων, και ένα πάνελ ηλεκτρολυτών. Αν υπήρξε απώλεια αίματος, μια αναγεννητική αναιμία θα φανεί στην γενική αίματος. Συνήθως, ο αριθμός των αιμοπεταλίων θα είναι φυσιολογική (εκτός αν ο σκύλος σας έχει βιώσει τα τελευταία, μαζική αιμορραγία), και εξετάσεις πήξης θα δείξουν τα φυσιολογικά αποτελέσματα.
Μια κλινική διάγνωση της νόσου του νοη Willebrand βασίζεται σε μια συγκεκριμένη μέτρηση της συγκέντρωσης στο πλάσμα vWF δεσμεύεται στο αντιγόνο (vWF:Αγ.). Το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για τα αιμοπετάλια στην κάλυψη ενός μικρό τραυματισμό θα μετρηθεί, με ένα τεστ που ονομάζεται το στοματικό βλεννογόνο του χρόνου αιμορραγίας (BMBT). Η δοκιμή BMBT, μαζί με την λειτουργία των αιμοπεταλίων αναλυτή (PFA 100), είναι το σημείο-of-care δοκιμές διαλογής όπου τα τελικά σημεία παρατείνεται σε ασθενείς με συσσώρευση αιμοπεταλίων ελαττώματα και έλλειψη vWF. Παράταση είναι μη ειδικά, και μπορεί να συνοδεύει πολλές σοβαρές διαταραχές του αίματος.
Θεραπεία
Μετάγγιση του νωπού πλήρους αίματος, φρέσκο ​​πλάσμα, φρέσκο ​​κατεψυγμένο πλάσμα, και κρυοίζημα θα προμηθεύει vWF στο αίμα. Θεραπεία Component (φρέσκο ​​κατεψυγμένο πλάσμα ή κρυοϊζήματος) Είναι καλύτερο για χειρουργική προφύλαξη (πρόληψη) nonanemic και ασθενείς, για να αποτρέπονται τα ερυθρά ευαισθητοποίηση των κυττάρων και ο όγκος υπερφόρτωση. Ασθενείς με σοβαρή vWD μπορεί να απαιτεί επανειλημμένες μετάγγιση για τον έλεγχο ή την πρόληψη της αιμορραγίας. Αν ένας σκύλος λείπει vWF απαιτεί χειρουργική επέμβαση, μια προ-εγχειρητική μετάγγιση θα πρέπει να δοθεί ακριβώς πριν από την διαδικασία.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

From HGH To Schutzhund - Schutzhund and Herding By Ellen Nickelsberg

How can one really get to know and become comfortable working with the dog’s instincts and the array of drives and behaviors that come out of those instincts? How can one selectively breed for those qualities, including character traits, if one does not get to know them?  I want my dogs, which were genetically selected for this work, to teach me — that is what they were bred for and that is why I work them in large flock management every day.  I trust my GSD herding dogs ─ they have never let me down.
So what happens when HGH herding becomes more of a hobby and a sport?  Will the HGH dog still retain the genetic balance that the old HGHs brought to the breed?  Will today’s HGH still be suitable for real herding work?  Or are those days and those genetically endowed GSD HGH dogs a thing of the past?
These are very interesting questions.  They bring attention to something that can easily be overlooked when trying to select and breed dogs for specific work like herding.  They are questions that should be seriously thought about when breeding for genetic working characteristics.  The questions bring attention to how the dog can get lost in man’s enthusiasm to train ─ where training somehow takes on a life of its own or becomes an end in itself, especially when competition enters the equation.
No doubt training is an essential tool.  A tool that can be used to enhance natural behaviors appropriately in the dog ─ behaviors that can serve man such as police K-9, guide dog, SAR, therapy dog, drug & bomb detection, sheep herding.  So it follows in the case of sheep herding that when training is used as a tool to help encourage, improve, strengthen and develop ALL the natural genetic talents the dog brings with it to this job, then training serves to enhance what is already in the dog.  Proper training should not distort the expression of those instincts.  Proper training should make those instincts and behaviors serviceable ─ I call that “education”.  However, when training serves instead to put into a dog those same behaviors that are not naturally in that particular dog to perform, then training becomes more a means of demonstrating the trainer’s ability to train than the dog’s natural, genetic ability to work.
The properly “educated” dog which has the genetics necessary for performing its particular work will be much better suited to perform this work willingly, independently and reliably than the trained, command/control dog which may, or may not, have the genetics.  It has been my experience that the properly “educated” dog by virtue of its genetics is far more likely to be able to perform successfully on its own in any new or unique working situation that might suddenly arise unexpectedly than the trained, command/control dog which has been taught to rely on commands ─ especially under the stress of a new situation.
When HGH herding dogs are bred more for their “trainability” than for their genetic herding ability THEN we risk losing the HGH dog that inspired vonStephanitz ─ this holds true for both professional shepherds and for hobby herders.
When HGH herding dogs are trained to perform on command more than they are “educated” to develop and appropriately use their own genetic herding instincts, abilities and behaviors to serve the shepherd, then we, as guardians of the breed, lose our ability to see and understand just what these genetic qualities and characteristics are that we should be conserving and selectively breeding for. The same goes for every line of work the GSD is selectively bred to do.
The genes will always be there.  However, our ability to help produce or conserve meaningful genetic combinations is 100% dependent on our skill and ability to clearly identify and define exactly what the genetic attributes are that we need in our dogs in order for them to perform the desired tasks we selectively breed them for.  We need to be specific and we need to prioritize the value of each specific genetic attribute needed if we expect to have any hope of breeding what we need in our working dogs.  If we aren’t clear about what we want and need, how can we produce it?  Full-time work proofs the quality of the dog’s genetic working characteristics which trialing tests for.
SIDEBAR
More Alike Than You Might Think
How do large-flock herding and the herding dog relate to Schutzhund?
Let me offer a few thoughts on the subject.  Think about your Schutzhund protection exercises and the large flock HGH  exercises.  Up close, the HGH must hold its ground, hold the boundary, against the pressure of hundreds of hungry sheep wanting to get to the good crops on the other side.  For this the dog must have the temperament, courage and sound nerves to command the respect of the flock by showing that it can and will use its bite to grip when and where necessary. When challenged or charged by sheep leaving the graze or on the road, the HGH must have the temperament, nerve and courage to fight back and to teach the sheep a lesson with a punishing grip.
The Schutzhund bark and hold requires the dog to find the man in the blind and to hold him there without biting him as long as the man stays in the blind — the HGH herding dog is required to hold the sheep inside the graze without gripping them as long as they stay inside the graze.  Also, the Schutzhund escape from the blind requires the dog to bite the helper as soon as the helper moves to escape and to hold the helper as long as he struggles, fights and hits — the HGH herding dog is required to grip the sheep if a sheep tries to leave the graze and to release the sheep as soon as it stops struggling or heads back into the graze.  In fact, the Schutzhund escape and attack exercises can all be compared to the duties required by the properly bred and educated large flock HGH herding dog.
Consider Schutzhund obedience during the protection phase.  The Schutzhund dog must be under the control of the handler in a high-drive situation and so must the HGH.  Yet in both disciplines the dog must perform on its own initiative out of instinct.  In both Schutzhund protection and HGH the foundation of obedience is “STAY” and “OUT”.  Without them you have no control over the dog in a high drive situation.  For control and obedience in a high drive situation, these commands must be obeyed in a high drive environment whether that environment is the protection field or the sheep graze.
Those are some of the similarities.  What would the difference be?  It seems to me that the main difference between Schutzhund protection and HGH work is in the nature of the work itself.  The HGH dog must work independently at a great distance from the shepherd while the Schutzhund dog must work closer to the handler and much more on command.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

OΔΗΓΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ WUSV ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΠΟΙΜΕΝΙΚΩΝ ΣΚΥΛΩΝ

Υπεύθυνη αναπαραγωγή σημαίνει όχι απλά να διατηρείς μια φυλή σύμφωνα με τον τύπο της, αλλά επίσης, να την βελτιώνεις εάν είναι δυνατό. Ο απώτερος σκοπός πρέπει να είναι η Αναπαραγωγή Γερμανικών Ποιμενικών Σκύλων που είναι σε θέση να εκπληρώσουν τους στόχους τους στον σημερινό κόσμο, και λόγο κληρονομικής προδιάθεσης αλλά και λόγω ανατροφής. 
 
Πρέπει  κυρίως  να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε την καταλληλότητά τους ως καθημερινά οικογενειακά σκυλιά, χωρίς ωστόσο να παραμελούμε την κληρονομιά τους ως εργαζόμενα σκυλιά.Αυτό συνεπάγεται να λαμβάνουμε  διάφορα κριτήρια υπόψη σε αποφάσεις αναπαραγωγής. 
1. ΣΤΟΧΟΙΑναπαραγωγή σκύλων δεν σημαίνει την αύξηση του αριθμού τους αλλά αντίθετα την βελτίωση της ποιότητάς τους. Στόχος πρέπει να είναι το όσο δυνατόν περισσότερα υγιή και υψηλής ποιότητας σκυλιά να υπάρξουν  από μία γέννα. Αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά  είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την υγεία και την καταλληλότητά τους ως σκύλος εργασίας – ετοιμότητα για εργασία, αυτοπεποίθηση, ικανότητα για εργασία υπό πίεση, χαρακτήρας και διάθεση και επίσης ανατομία , τύπος και έκφραση. 
2. Κριτήρια αναπαραγωγής  
2.1. Ζώα αναπαραγωγής  Οι θεμελιώδεις απαιτήσεις για τα ζώα αναπαραγωγής περιέχονται στους κανόνες του SV.  Εκεί, καθορίζονται οι απαιτήσεις σύμφωνα με τις οποίες ένα Γερμανικό Ποιμενικό σκυλί καθίσταται σκυλί αναπαραγωγής. Ένας πίνακας ελέγχου των επίσημων βασικών προϋποθέσεων ως χρήση στην αναπαραγωγή είναι συνημμένος.  Η επιλογή των σκύλων  αναπαραγωγής είναι έπειτα μοναδική  ευθύνη του κυνοτρόφου. Μια καλή βάση είναι το σημαντικότερο και ο κυνοτρόφος πρέπει να χρησιμοποιήσει μόνο το καλύτερο υλικό αναπαραγωγής. Όχι μόνο το συγκεκριμένο σκυλί πρέπει  να ληφθεί υπόψη αλλά και ο ολόκληρος ο πληθυσμός  πίσω από αυτό. Οι θηλυκές πρέπει να έχουν πολύ καλούς χαρακτήρες, επειδή ο χαρακτήρας όχι μόνο κληρονομείται αλλά και μαθαίνεται από τη μητέρα. Όσον αφορά άλλα χαρακτηριστικά, πρέπει να προέρχονται από γραμμές που δεν είναι ευδιάκριτες για αρνητικούς λόγους.  
2.2. Η καταλληλότητα αναπαραγωγής (K.kl.) δεν είναι τα πάντα Αναπαραγωγή δεν σημαίνει απλά ζευγαρώνω δύο σκύλους που έχουν κριθεί κατάλληλοι προς αναπαραγωγή. Οι υπεύθυνοι κυνοτρόφοι προγραμματίζουν ένα ζευγάρωμα  πολύ πριν το πραγματοποιήσουν. Αυτό είναι πολύ σημαντικό επειδή μόνο μέσω της προγενέστερης έρευνας των σκύλων (γονέων) μπορεί να υπάρξει  το βέλτιστο αποτέλεσμα.  Είναι  εντούτοις, είναι απαραίτητο να αξιολογηθούν τα σκυλιά  αυστηρά, ειλικρινά και ουδέτερα. Η παρουσία τους  σε εκθέσεις , εξετάσεις καταλληλότητας αναπαραγωγής και εξετάσεις εργασίας σκύλων της φυλής μπορούν να είναι πολύ χρήσιμες και μια πηγή ιδεών για αυτό. Ο επόπτης αναπαραγωγής  πρέπει να βοηθήσει τους άπειρους κυνοτρόφους στην επιλογή των σκύλων  αναπαραγωγής – π.χ. κοιτάζοντας μέσω των σχετικών καταχωρήσεων  των πιθανών κατάλληλων σκύλων .  
2.3. Αναπαραγωγή  Με τις πολλές απαιτήσεις των κανόνων αναπαραγωγής και των εξετάσεων καταλληλότητας αναπαραγωγής, τις συμβουλές και τις πληροφορίες, οι γραμμές αίματος διαμορφώνουν ένα επιπλέον σημαντικό κριτήριο επιλογής.  Είναι κατανοητή η επιθυμία  επανάληψης ενός επιτυχημένου  ζευγαρώματος  αρκετές φορές, επειδή ένας μεγάλος αριθμός σκυλιών με την ίδια καταγωγή (πρόγονοι) θα μπει στην  αναπαραγωγή.   Μακροπρόθεσμα όμως αυτό μικραίνει τις επιλογές αναπαραγωγής  και η επίπτωση των γενετικά προκαλούμενων ασθενειών με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται αισθητά. Επιπλέον, λόγω του εξαιρετικά μεγάλου αριθμού των κληρονομικών παραγόντων και του συνδυασμού τους, η επανάληψη ενός ιδιαίτερα καλού  αποτελέσματος στις γέννες αυτές  είναι πολύ απίθανη. 
 Επειδή τα κουτάβια είναι η μελλοντική βάση αναπαραγωγής της φυλής, αυτή η βάση αναπαραγωγής μειώνεται δραστικά σε περίπτωση υπερβολικών επαναλήψεων και στενής αναπαραγωγής. Είναι επομένως ενδεδειγμένο να πραγματοποιούνται  ζευγαρώματα με «μακρινές» γραμμές, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα 100% ξεκάθαρο  ποιοι αρνητικοί κληρονομικοί παράγοντες θα κληρονομηθούν επίσης. Ένας κίνδυνος υπάρχει πάντα, αλλά σε κάθε γέννα υπάρχουν κουτάβια που δεν έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν  στην αναπαραγωγή.  
Η χρήση  «μακρινών»  γραμμών διευρύνει τη βάση αναπαραγωγής μας. Η υψηλή ποιότητα γενετικής ποικιλομορφίας είναι σημαντική βάση για επιτυχή, υγιή αναπαραγωγή. Επομένως, αποφύγετε την κλειστή αναπαραγωγή και προσπαθήστε πάντα για τη καλύτερα δυνατή γενετική ποικιλομορφία. 
 2.4. Σημαντικοί στόχοι της αναπαραγωγής  Οι σημαντικότεροι στόχοι πρέπει να είναι:  • Προτεραιότητα 1:   υγιή σκυλιά  • Προτεραιότητα 2:  σκυλιά κατάλληλα για την εργασία • Προτεραιότητα 3:   σκυλιά που ανταποκρίνονται στο πρότυπο  •  Και, πολύ σημαντικό: ΠΑΝΤΑ κολλήστε σε αυτές τις προτεραιότητες – στη διαταγή που δίνεται  
2.4.1. Υγεία  Η αναπαραγωγή υγιών σκυλιών πρέπει πάντα να είναι η υψηλότερη  προτεραιότητα, ειδικά στην αναπαραγωγή των σκύλων εργασίας.  Υγιής και κατάλληλος για αναπαραγωγή σημαίνει: καλή γενική κατασκευή , απαλλαγμένο από κληρονομικές ασθένειες, μακροζωία  των προγόνων, υγιής  απογόνους τουλάχιστον του μέσου αριθμού, υγιή μητρικά ένστικτα των θηλυκών σκυλιών  και αρσενικά σκυλιά που είναι πρόθυμα και ικανά να παραγάγουν απογόνους.  
Η υγεία των σκυλιών πρέπει να είναι η σημαντικότερη και θεμελιώδης πτυχή της αναπαραγωγής μας.  
Λεπτομερώς αυτό σημαίνει:  
Σχετικά με HD  (ισχύα) •  Πάντα προσπαθήστε να αναπαραγάγετε τα σκυλιά που είναι όσο το δυνατόν ελεύθερα δυσπλασίας των ισχύων•  Κάντε αναπαραγωγή Μόνο με σκυλιά  ελεύθερα δυσπλασίας («α» normal), και τουλάχιστον  πάντα με  σκυλιά στα οποία η δυσπλασία είναι στο  σχεδόν κανονικό («α» fast normal).  •  Απέχετε από το να κάνετε αναπαραγωγή  με σκυλιά που έχουν δείκτη δυσπλασίας «α» ακόμα αποδεκτό  («α» noch zugel).  • Πάντα προσπαθήστε να επιτύχετε χαμηλά τον δείκτη αξιολόγησης πιθανής δυσπλασίας απογόνων (zuchtwert).  Επομένως μια αξιολόγηση  80 ή πιο κάτω  πρέπει να είναι ο στόχος.  Προσπαθήστε  να αποφύγετε  μια αξιολόγηση  90 ή παραπάνω.  •   Σχετικά με την αξιολόγηση των ζευγαρωμάτων , δώστε προσοχή στο αποτέλεσμα (εύρημα)  των  ακτινογραφιών  των γονέων. Μια αξιολόγηση που βασίζεται μόνο στον χαμηλό δείκτη των προς αναπαραγωγή σκύλων είναι λιγότερο αξιόπιστη  και εύκολα οδηγεί σε ψεύτικα συμπεράσματα.  Σχετικά με  ED (αγκώνες)
  •  Πάντα προσπαθήστε να αναπαραγάγετε τα σκυλιά που είναι όσο το περισσότερο δυνατόν ελεύθερα από δυσπλασία των αγκώνων.  •   Κάντε αναπαραγωγή Μόνο με σκυλιά  ελεύθερα δυσπλασίας («α» normal), και τουλάχιστον  πάντα με  σκυλιά στα οποία η δυσπλασία είναι στο  σχεδόν κανονικό («α» fast normal).   • Απέχετε από το να κάνετε αναπαραγωγή  με σκυλιά που έχουν δείκτη δυσπλασίας «α» ακόμα αποδεκτό  («α» noch zugel). 
 2.4.2 χαρακτήρας και εγρήγορση να εργαστεί 
 Στο χαρακτήρα, ο  Γερμανικός ποιμενικός σκύλος πρέπει να είναι ισορροπημένος (ομαλό ταμπεραμέντο) με ισχυρό νευρικό σύστημα, βέβαιος, απόλυτα ενσυνείδητος  και με καλή διάθεση  - εκτός από όταν αντιμετωπίζεται προκλητικά. Πρέπει επίσης να είναι προσεκτικός και υπάκουος. Πρέπει να κατέχει την ενστικτώδεις συμπεριφορά, τη δυνατότητα να εργαστεί υπό πίεση και να έχει αυτοπεποίθηση, προκειμένου να είναι κατάλληλος για τους διάφορους σκοπούς που έχει φτιαχτεί να κάνει, π.χ. ως οικογένεια, σύντροφος, αθλητισμός, σκυλί φρουράς και υπηρεσιών.  • Κατά την επιλογή των σκυλιών για αναπαραγωγή σιγουρευτείτε ότι κατέχουν τα χαρακτηριστικά σκυλιών εργασίας σε υψηλό βαθμό.  •  Όχι μόνο εκπαιδεύετε τα θηλυκά σκυλιά αναπαραγωγής στην απαραίτητη ελάχιστη εκπαίδευση αλλά απεναντίας εκπαιδεύστε τα όσο περισσότερο μπορείτε. •   Δώστε προτεραιότητα σε επιβήτορες  που έχουν αποδείξει την ετοιμότητά τους να εργαστούν επανειλημμένως, με διαφορετικούς Κριτές και ει δυνατόν επίσης σε εθνικό επίπεδο (εκθέσεις & εξετάσεις εργασίας) 
Ειδικά όσον αφορά στο χαρακτήρα, δεν πρέπει να ξεχνάμε  ότι το περιβάλλον και οι εξωτερικοί παράγοντες παίζουν κύριο ρόλο και ότι αυτή η διαδικασία με κανένα τρόπο δεν αφορά  τα κουτάβια που έχουν ήδη φύγει.  Ο κυνοτρόφος μπορεί μόνο να προσπαθήσει να παρέχει μια όσο το δυνατόν καλύτερη βάση.  
2.4.3. Ανατομία και εξωτερική εμφάνιση  Η επιθυμητή εξωτερική εμφάνιση καθορίζεται από το πρότυπο. Είναι σημαντικό να ερμηνευθεί το πρότυπο χωρίς υπερβολές. Οι κυνοτρόφοι πρέπει να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότερο στο πρότυπο, μέσα σε αυτό το πλαίσιο να «δουν» την ανάπτυξη της φυλής . Επομένως πρέπει να το ερμηνεύσουν μέσα στο σήμερα (παρόν) .  Μετά από την υγεία και το χαρακτήρα, σημαντικό  για την αξία αναπαραγωγής ενός σκύλου είναι  η όσο το δυνατόν σωστότερη ανατομία του. Η καλύτερη δυνατή ανατομική ένωση απαιτεί την περιεκτική γνώση και ένα καλό μάτι.  • Η τακτική  συμμετοχή του σκύλου  σε  εξετάσεις,  που προσφέρουν την τεχνική του εκπαίδευση,  πρέπει να είναι ευνόητη , όπως οι χαρακτηρισμοί του (πληροφορίες για τον σκύλο) σε εκθέσεις .•   Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται σε σκυλιά  των οποίων δύναμη της κληρονομικότητας μπορεί να αξιολογηθεί βάσει της ομάδων απογόνων.  
3. Ανατροφή  
•   Ο χώρος  αναπαραγωγής (kennel, box κουταβιών, περίφραξη κουταβιών). πρέπει να είναι όσο το δυνατό περισσότερο υπό την εποπτεία μας  και με άμεση πρόσβαση σε αυτόν.  •    Η φύλαξη και η ανατροφή των σκυλιών πρέπει να είναι κατάλληλη για την φυλή  και τις ανάγκες της.  •    Είναι ωφέλεια για τα κουτάβια εάν έχουν αρκετά πράγματα – παιχνίδια  για να απασχοληθούν.  •    Πολύ ανθρώπινη  επαφή, αγάπη ,προσοχή και οι θετικές περιβαλλοντικές επιρροές πρέπει να θεωρούνται ευνόητες  για τον υπεύθυνο  κυνοτρόφο για  την ανάπτυξη  της εμπιστοσύνης των κουταβιών  στους  ανθρώπους  και την απόκτηση αυτοπεποίθησης  σε πολλές καθημερινές καταστάσεις.  • Πρέπει πάντα να παρέχεται η δυνατότητα στην θηλυκιά  (μητέρα) να αποσύρεται.  •  Τα κουτάβια δεν πρέπει ποτέ να μείνουν χωρίς επιτήρηση σε ανοικτό χώρο για αρκετές ώρες, ακόμη και σε μεγάλους χώρους. Πρέπει να είναι απασχολημένα , π.χ. με παιχνίδια για τα σκυλιά, τούνελ κ.λπ. και είναι πολύ σημαντικό να έρχονται σε επαφή  με διαφορετικούς ανθρώπους. 
4. Εκπαίδευση εκτροφέων & εποπτών Αναπαραγωγής  Εισαγωγικά εκπαιδευτικά προγράμματα – σεμινάρια κυνοτρόφων – είναι μια δεσμευτική απαίτηση του SV, έτσι ώστε ένας νέος κυνοτρόφος να λαμβάνει τις σωστές πληροφορίες και τη γνώση. Περαιτέρω εκπαιδευτικά μαθήματα προσφέρονται στο SV μέσω των σεμιναρίων εποπτών  φυλής και στα πλαίσια της ετήσιας συνάντησης  με σεμινάρια κυνοτρόφων και μέσω άλλων γεγονότων.  Το SV προσπαθεί, μαζί με διάφορα πανεπιστήμια και άλλους φορείς, να πραγματοποιήσει διάφορες ενδιαφέρουσες  εκπαιδευτικές σειρές  μαθημάτων &  προγραμμάτων , για να μεταδώσουν συγκεκριμένες γνώσεις και εμπειρία στους κυνοτρόφους & τους επόπτες αναπαραγωγής της φυλής και επίσης στους ιδιοκτήτες σκυλιών που ενδιαφέρονται για το σπόρ. Ο ευσυνείδητος κυνοτρόφος και ο επόπτης αναπαραγωγής της φυλής πρέπει να αποκτήσουν περαιτέρω εκπαίδευση και γνώση  στα πλαίσια των γενικών συνθηκών και να παραμένουν  ενήμεροι για τα ευρήματα στην κληρονομικότητα σε καθημερινή βάση.  
Η αναπαραγωγή είναι ένας υπεύθυνος  στόχος που δεν πρέπει να κατευθύνεται από συναισθήματα  αλλά από την αντικειμενική γνώση.
5. Στόχοι & Οράματα 
Η Αναπαραγωγή  είναι ένα πολύ σύνθετο θέμα. Καθένας που θα επιθυμούσε να βελτιώσει  την αναπαραγωγή θα μπορούσε να βρεί έναν συναρπαστικό τομέα δραστηριότητας που όμως  απαιτεί μεγάλη  δέσμευση  και  ενθουσιασμό. Όποιος  δεν ενεργεί εξαιρετικά ευσυνείδητα  θα φθάσει πολύ  σύντομα στα όριά του.  Η συνεργασία με άλλους κυνοτρόφους με κοινό στόχο που μπορεί επίσης να ακολουθηθεί με συνέπεια μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη. Οι αποφάσεις υποστηρίζονται ευρύτερα και συχνά μπορούν επίσης να εφαρμοστούν ευκολότερα. Η αναπαραγωγή είναι επιτυχής μόνο εάν όλοι οι κυνοτρόφοι ακολουθούν τον ίδιο στόχο από κοινού. Το καταστατικά και οι διάφοροι κανόνες είναι συγκεκριμένοι  για την επίτευξη αυτού.  Θα ήταν λάθος  να θελήσει κάποιος «να καταστήσει» τα σκυλιά όλο και περισσότερο όμορφα, αλλά κάποιο θα πρέπει να προσπαθήσει να αναπαραγάγει τη φυλή σύμφωνα με τα της   φυλής -συγκεκριμένα, φαινοτυπικά συμπεριφοριστικά χαρακτηριστικά του έτσι ώστε  να  μπορούν να εκπληρώνουν τις προσδοκίες που τους ζητούνται, οι οποίες είναι :  ένας  υγιής, γερός, ευπροσάρμοστος στην οικογένεια και σκύλος εργασίας.  
Ο στόχος πρέπει να είναι ο υγιής Γερμανικός Ποιμενικός  σκύλος, με έναν ισχυρό χαρακτήρα!!
Γράφτηκε  από τον επόπτη αναπαραγωγής  του SVÖ, τον κ. Helmut Wehinger, και τον Πρόεδρο του SVÖ και τον αντιπρόεδρο του WUSV, ο Δρ Wolfgang  Tauber
πηγή : kogpe.gr

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Η πολύτιμη γενετική ποικιλότητα , πως διατηρείται και πως χάνεται

1. Ολόκληρη η γενετική ποικιλία της κάθε φυλής είναι αυτή που υπήρχε στους θεμελιακού
ς προγόνους που την σχημάτισαν. Αυτή η γενετική ποικιλία είναι πεπερασμένη.

2. Σε κάθε γενιά, υπάρχει απώλεια αλληλόμορφων γονιδίων, είτε τυχαία, λόγω γονιδιακής διολίσθησης, είτε λόγω εκτροφικής επιλογής, επειδή οι εκτροφείς επιλέγουν τους σκύλους που προτιμούν και αποκλείουν άλλους από τον αναπαραγωγικό πληθυσμό.

3. Επειδή οι καθαρόαιμες φυλές έχουν κλειστά γενεολογικά μητρώα, τα γονίδια που χάνονται δεν μπορούν να αντικατασταθούν.

4. Επομένως, από τη στιγμή που μια φυλή θα αναγνωριστεί σαν καθαρόαιμη και τα γενεαλογικά της μητρώα θα κλείσουν, η απώλεια γενετικής ποικιλίας συν τω χρόνω είναι αναπόφευκτη και ακάθεκτη.

5. Δεν γίνεται να αφαιρεθεί ένα μοναδικό γονίδιο από τον πληθυσμό μιας φυλής. Αυτό που γίνεται είναι να αποκλειστεί ένας σκύλος, με όλα τα γονίδιά του.

6. Επιπλέον, δεν γίνεται να επιλέξεις εκτροφικά ένα επιθυμητό ή να αποφύγεις ένα ανεπιθύμητο γονίδιο, γιατί τα γονίδια τείνουν να κινούνται (μεταβιβάζονται) σε ομάδες, "πακέτο" με άλλα. Επομένως, όταν επιλέγεις με σκοπό να αποκτήσεις ή να αποφύγεις ένα χαρακτηριστικό στην εκτροφή σου, αποκτάς ή απορρίπτεις ολόκληρο το "πακέτο".

7. Εκτρέφοντας για ομοζυγωτία σε κάποια χαρακτηριστικά, σημαίνει εκτροφή για ομοζυγωτία σέ όλα. Η ομοζυγωτία είναι το φιλί του θανάτου για το ανοσοποιητικό. Και καθώς η γενετική ποικιλία συρρικνώνεται, μειώνεται και η δυνατότητα του εκτροφέα να βελτιώσει την φυλή μέσω εκτροφικής επιλογής, γιατί η επιλογή προϋποθέτει και χρειάζεται ποικιλία.

8. Οι επιπτώσεις της ενδογαμίας σε όλα τα ζώα είναι ύπουλες αλλά προφανείς - μειωμένη γονιμότητα, δυστοκία, μικρές τοκετομάδες, υψηλή θνησιμότητα κουταβιών, κουτάβια που δεν αναπτύσσονται καλά, μικρή διάρκεια ζωής κ.α. Οι γενετικά υγιείς σκύλες πρέπει να μένουν έγγυες όταν γονιμοποιούνται. Πρέπει να αποκτούν μεγάλες τοκετομάδες υγιών κουταβιών με χαμηλή θνησιμότητα. Τα ζώα που δεν μπορούν να αποκτήσουν βιώσιμους απογόνους υφίστανται τις συνέπειες της φυσικής επιλογής (τα γονίδιά τους δεν επιβιώνουν).

9. Η φυσική επιλογή αφαιρεί από τον αναπαραγωγικό πληθυσμό τα μεταλλαγμένα κυρίαρχα γονίδια που μειώνουν το σφρίγος και την βιωσιμότητα των ζώων. Τα μεταλλαγμένα υποτελή γονίδια δεν έχουν επιπτώσεις αν δεν είναι ομόζυγα. Κατ' αυτόν τον τρόπο τα σπάνια άλληλόμορφα δεν χάνονται και κάθε ζώο έχει κάποια.

10. Φέρνοντας στον κόσμο μια ομάδα κουταβιών που φέρει μια -πρώην- σπάνια μετάλλαξη, η συχνότητα του αλληλόμορφου αυτού στον πληθυσμό αυξάνεται και επομένως αυξάνεται ανάλογα και η πιθανότητα δημιουργίας ομοζυγωτών ενός ανεπιθύμητου αλληλόμορφου.

11. Οι γενετικές παθήσεις που οφείλονται σε υποτελή γονίδια δεν εμφανίζονται ξαφνικά από το πουθενά σε μια φυλή. Το ελαττωματικό γονίδιο υπήρχε πιθανότατα στην φυλή ανέκαθεν. Δημιουργώντας άπειρο αριθμό φορέων, κάποια στιγμή αποκτάται (εκδηλώνεται) και η πάθηση.

12. Η χρήση ελέγχων του ΔΝΟ (DNA) για την αποφυγή γενετικών παθήσεων δεν μπορεί να κάνει μια φυλή υγιέστερη (δες τα 2, 5 & 6).

13. Η φυλή θα συνεχίσει να χάνει γονίδια (κατα τύχη ή λόγω εκτροφικής επιλογής) μέχρι το σημείο που κάποτε η γονιδιακή δεξαμενή δεν θα έχει πλέον τα γονίδια που είναι απαραίτητα για να γεννηθεί ένας υγιής σκύλος.

14. Τότε πλέον η φυλή μπορεί να είναι φαινομενικά πανέμορφη (λόγω της επιλογής φυλετικού τύπου) αλλά θα υποφέρει από όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις της γενετικής ένδειας.

15. Ο μόνος τρόπος να βελτιωθεί η υγεία μίας φυλής είναι η καλή διαχείρηση της υγείας της γονιδιακής δεξαμενής της.

16. Η ατομική υγεία των σκύλων δεν μπορεί να βελτιωθεί χωρίς την γενική βελτίωση της υγείας του πλήθυσμού της φυλής. Η πληθυσμιακή γενετική επιστήμη παρέχει τα εργαλεία και τις μεθόδους για την γενετική διαχείριση των ζωικών πληθυσμών.

17. Οι εκτροφείς μπορούν να βελτιώσουν την υγεία των σκύλων τους αν κατανοούν και χρησιμοποιούν τα εργαλεία και τις μεθόδους της πληθυσμιακής γενετικής.

Πηγή: Carol Beuchat, PhD (USA) – Founder & Scientific Director, Canine Genetic Resources

Carol is a graduate of Occidental College (A.B. Biology, 1976; M.A. Biology 1977) and Cornell University (Ph.D. Physiology, 1982) and has held faculty and research positions at Colgate University, University of Arizona, San Diego State University, and University of Cape Town. She currently resides in Southern California with her English Springer Spaniel, Sally.

(Τίτλος και απόδοση στα ελληνικά : Μαρία Γκινάλα

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Τι ειναι τα Drives ?

Τι ειναι τα Drives ?

Εχει τυχει πολλες φορες σε καποιες απο τις συζητησεις μας να αναφερθουμε στα drives που εχει καποιος σκυλος,στο αν εχει καλο drive και στο αν εχει καποια drives γενικοτερα.Ειναι γεγονος πως δεν εχουν ολα τα σκυλια τα ιδια drives και πως δεν εχουν ολες οι φυλες τα ιδια drives μεταξυ τους.Ο λογος ειναι απλος οταν δημιουργασαμε καποιες συγκεκριμενες φυλες προσπαθησαμε μεσα απο την επιλεκτικη εκτροφη να περασουμε στις επομενες γενιες τα drives που χρειαζοταν η καθε φυλη αναλογα με την χρησιμοτητα της.Ενα απλο παραδειγμα ειναι τα σκυλια φυλαξης με τα κυνηγετικα,τα κυνηγετικα σκυλια χρειαζονται διαφορετικα drives απο τα σκυλια φυλαξης για να μπορεσουν να ανταποκριθουν σωστα στο κυνηγι, και τα σκυλια φυλαξης απο την αλλη χρειαζονται διαφορετικα drives για να μπορεσουν να κανουν φυλαξη.

Τι ειναι λοιπον τα drives?

Τα drives ειναι θα μπορουσαμε να πουμε η κινητηρια δυναμη του σκυλου,μια ωθηση. Μια εμφυτη ωθηση που τον κανει να εχει συγκεκριμενες αντιδρασεις οσον αφορα καποια συγκεκριμενα πραγματα.Παραθετω μια λιστα με καποια βασικα drives για να καταλαβετε μονοι σας τι εννοω.

Πριν ομως προχωρησουμε στα drives θεωρω σωστο να διευκρινιστουν καποιοι συγκεκριμενοι οροι ,που και αυτοι χρησιμοποιουνται συχνα στην εκπαιδευση σκυλων ειδικοτερα οταν μιλαμε για σκυλια φυλαξης.

Ταμπεραμεντο-οταν αναφερομαστε στο ταμπεραμεντο ενος σκυλου,εννοουμαι την ιδιοσυγκρασια του καθε σκυλου και την σταση που εχει απεναντι στην ζωη.

Θαραλαιο-ειναι ενα σκυλι που δεν δειχνει φοβιες απεναντι σε αγνωστα αντικειμενα,ανθρωπους η νεες καταστασεις.

Σκληρος(σκυλος)- αναφερομαστε στον τροπο με τον οποιο αντιδρα ενας σκυλος σε μια αρνητικη κατασταση-εμπειρια.δηλαδη το κατα ποσο θα τον επηρεασει αρνητικα και το ποσο γρηγορα θα το ξεπερασει

Ηπιος (σκυλος)- ειναι ενας σκυλος ο οποιος χρειαζεται πολυ μεγαλυτερ χρονικο διαστημα για να ξεπερασει μια αρνητικη εμπειρια.

Εκπαιδευσιμοτητα-εκτος ολων των αλλων που εχουμε πει πανω σε αυτο το θεμα,εκπαιδευσιμοτητα ειναι η φυσικη ταση που εχει ενας σκυλος για να ευχαριστησει τον αρχηγο της αγελης του(χειριστη).


Τα drives που θα ακουσετε πιο συχνα να χρησιμοπουνται ειναι:


Hunt drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ο σκυλος να κυνηγησει κατι ακομη και οταν αυτο εχει βγει εκτος του οπτικου του πεδιου.

Tracking drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να ακολουθησει μια οσμη στο εδαφος η οποια μπορει να προερχεται απο ανθρωπο,ζωο,κ.λ.π.

Air scent drive -ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος ακολουθησει μια οσμη στον αερα.

Retrieve drive-ειναι η εμφυτη ταση που ενας σκυλος να επαναφερει θηραματα,αντικειμενα στον χειριστη του.

Prey drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να δαγκωσει η και να σκοτωσει τη θηραμα του.

Fight drive–ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να μπει σε σωματικη αντιπαραθεση με τον αντιπαλο του.

Guard drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να απωθησει-αποτρεψει καποιον εισβολεα να εισελθει στο χωρο του,γαβγιζοντας,γρυλιζοντας η δαγκονωντας.

Protection drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να προστατεψει την αγελη του(οικογενεια-χειριστης).


Rank drive – ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να ανεβει θεση στην ιεραρχια της αγελης του(οικογενειας).

Play drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για σωματικη επαφη και παιχνιδι με τα υπολοιπα μελη της αγελης του(οικογενεια).

Survival/Flight drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να ξεφευγει απο πραγματικους η φανταστικους κινδυνους.

Homing drive-ειναι εμφυτη ταση που εχεις ενας σκυλος να επιστρεψει στη περιοχη του και την αγελη του(οικογενεια-χειριστη του).

Pack drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για συναισθηματικη επαφη με τα υπολοιπα μελη της αγελης του(οικογενεια-χειριστης)

Αctivity drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να ειναι ενεργητικος να τρεχει,να σκαβει,να πηδαει κ.λ.π.

Food drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει καθε σκυλος για να τραφει.

Breeding drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει καθε σκυλος για τη διαιωνιση του ειδους του.


Ο λογος για τον οποιο αναφερθηκαμε σε ολα αυτα ειναι σαφως για να ειναι ξεκαθαροι ολοι οι οροι, για ολους οταν συζηταμε,αλλα και για να βοηθησουμε τον καθε ιδιοκτητη σκυλου να κατανοησει καλυτερα τον σκυλο του.Επισης θεωλαρω απαραιτητο να κατανοησουν ολοι οι ιδιοκτητες σκυλων τα drives (ειδικοτερα οταν ενδιαφερονται για σωματοφυλακη και φυλαξη χωρου)ωστε να μπορουν να εχουν μια πιο ξεκαθαρη εικονα για τον σκυλο τους.Διοτι δεν ειναι λιγοι οι ιδιοκτητες εργασιακων φυλων οι οποιοι απλα και μονο επειδη πληρωσαν ενα υπερογκο ποσο σε καποιον επωνυμο εκτροφεα,θεωρουν οτι το σκυλι τους θα χει τον χαρακτηρα των πιρανχας και τα σαγονια ενος κροκοδειλου,ενω στην ουσια το σκυλακι τους απεχει παρα πολυ απο αυτο.Και οταν τους πει ο εκπαιδευτης τους οτι με συγχωρειτε αλλα το σκυλακι σας δεν κανει για τη συγκεκριμενη δουλεια,αρχιζουν να τον κατηγορουν οτι δεν κανει σωστα τη δουλεια του,οτι θελει να προωθησει δικο του σκυλι και αλλα τετοια.

Ενας σκυλος ο οποιος προοριζεται για σκυλος σωματοφυλακας-φυλακας χωρου,ειναι απαραιτητο να εχει τα παρακατω drives: Prey drive
Defensive drive
Fight drive

Ειναι σαφες οτι δεν γινεται να εξηγησουμε μεσα λιγες σειρες θεωριες που μπορουν να πιασουν ολοκληρα κεφαλαια βιβλιων.Αυτα που θα προσπαθησουμε να κανουμε ειναι οσο πιο απλα και κατανοητα γινεται να εξηγησουμε στον μεσο ιδιοκτητη-ενδιαφερομενο χειριστη σκυλου φυλακα,πως χρησιμοποιουνται αυτα τα drives κατα τη διαρκεια της εκπαιδευσης της σωματοφυλακης και γιατι αυτα ειναι απαραιτητα.

Prey drive

To Prey drive κατα τη διαρκεια της εκπαιδευσης χρησιμοποιειτε σε 2 φασεις κατα τη διαρκεια εκμαθησης των τεχνικων του δαγκωματος.και στην πορεια χρησιμοποιειτε για να βοηθησουμε το σκυλι να αποβαλει στρεςς σε περιπτωση που απο λαθος πιεσουμε τον σκυλο παραπανω απο οσο πρεπει.στην ουσια αυτο που κανουμε ειναι να γυριζουμε απο Defensive drive σε Prey drive με αποτελεσμα να μην χρειαζεται να κανουμε διακοπη και ο σκυλος παντα να βγενει νικητης.Οταν το σκυλι δουλευει σε Prey drive ειναι σε μια χαλαρη κατασταση,δηλαδη δεν υπαρχει ο παραγοντας στρεςς.Για να το εξηγησω απλα ακομα και οταν το σκυλι παιζει το παιχνιδι της διεκλυστυνδας με το αφεντικο του η κυνηγαει το μπαλακι του δουλευει σε Prey drive .


Defensive drive

Το Defensive drive ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να προστατεψει τον εαυτο του.Οποτε οπως καταλαβενεται αν ο σκυλος δεν εχει Defensive drive δηλαδη δεν εχει την εμφυτη ταση να προστατεψει τον εαυτο, πως γινεται να προστατεψει εμας?Απλα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ,αυτο ειναι κατι που η το χει ο σκυλος η δεν το χει....Καταλαβαινω ποσο σκληρο και αδικο μπορει να ειναι το οτι το πολυαγαπημενο σας σκυλι,το οποιο εχετε χρυσοπληρωσει εχετε βασισει την ασφαλεια σας επανω του,τελικα αποδυκνυεται ΑΧΡΗΣΤΟ για τον σκοπο για τον οποιο τον πηρατε εξαρχης.δυστυχως η ευτυχως η τεχνολογια δεν εχει φτασει ακομα στο σημειο που θα μπορουμε να κανουμε μια εμφυτευση ενος microchip στον εγκεφαλο του αγαπημενου μας σκυλου και να του περασουμε τα απαραιτητα drives για τη δουλεια.Απο την αλλη βεβαια ευτυχως που ολα αυτα ακομα ειναι σεναρια επιστημονικης φαντασιας ακομη ,γιατι ολοι εμεις εκπαιδευτες και εκτροφεις θα χαναμε τη δουλεια μας.Περα απο τη πλακα ομως πραγματικα οι λυσεις για αυτο το προβλημα ειναι περιορισμενες,η δινουμε το αγαπημενο μας σκυλακι σε καποιον αλλο και παιρνουμε ενα που πληρει τις προυποθεσεις,η βαζουμε ενα καλο συστημα συναγερμου και βασιζομαστε σε μια εταιρια security για την ασφαλεια μας(κατι που δεν θα κανα ποτε)η απλα παμε και προμηθευομαστε ‘παρανομα’ενα οπλο γιατι νομιμα ειναι πολυ δυσκολο να το αποκτησουμε και σε μια πιθανη συμπλοκη βρισκομαστε αντιμετωποι με τον νομο για παρανομη οπλοκατοχη,παρανομη οπλοχρησια και εναν πιθανο φονο.Δυσκολα θα βρουμε ελαφρυντικα σε ενα δικαστηριο,για την ακριβεια πιο πιθανο ειναι βρεθουμε και χρεωμενοι με το φονο ενος πρεζακια που αποφασισε να διαρηξει το σπιτι μας.Οποτε η μονη λυση που μας απομενει για να μην εχουμε ολα αυτα τα παρατραγουδα ειναι η σωστη επιλογη κουταβιου.ΔΥΔΤΥΧΩΣ ειναι αδυνατον να διακρινουμε Defensive drive σε ενα κουταβι για την ακριβεια,το σκυλι για να μπορεσουμε να κρινουμε αν εχει καλο Defensive drive πρεπει να εχει ενηλικιωθει σε ορισμενα σκυλια παιρνει και παραπανω καιρο.Οποτε η μονη λυση ειναι να φροντισουμε να παρουμε το κουταβι μας απο εκτροφεις που τα σκυλια τους ειναι δουλεμενα στη σωματοφυλακη και στη φυλαξη χωρου.Αυτο δεν σημαινει οτι το κουταβι μας θα βγει 100% ετσι οπως επιθυμουμαι,αλλα οι πιθανοτητες ειναι με το μερος μας,δεν θα ηταν υπερβολη να πουμε πως απο γονεις οι οποιοι κανουν και οι 2 τη δουλεια τους σωστα τα 4 στα 6 κουταβια θα βγουν οπως πρεπει,συμφωνα παντα με την δουλεια για την οποια προοριζονται.

Fight drive


Το Fight Drive δεν εχει καμια σχεση με κυνομαχιες η οτιδηποτε τετοιο.Ειναι απλα η αλλαγη οπτικης γωνιας του σκυλου προς τον βοηθο καθηκοντων προστασιας ,το νεαρο και απειρο σκυλι οταν βγενει τις πρωτες φορες στην αμυνα(Defensive drive)νιωθει αβολα σχετικα με τον βοηθο,στρεσαρετε και θελει να βγει απο αυτη τη κατασταση οσο πιο γρηγορα μπορει.Αυτο βεβαια δεν ισχυει για ολα τα σκυλια υπαρχουν ορισμενασκυλιατα οποια προχωρουν πιο γρηγορα στο επομενο επιπεδο.Τα σκυλια τα οποια αποκτουν εμπειρια μεσα απο την εκπαιδευση αρχιζουν να νιωθουν πιο ανετα ενω βρισκονται σε Defensive drive και να νιωθουν οτι μπορουν να αντεπεξελθουν σε μια μαχη.Απο αυτο το σημειο και μετα μπορουμε να λεμε οτι το σκυλι εχει αρχισει και αποκταει καλο Fight Drive.Ενα σκυλι με καλο Fight Drive ειναι ενα σκυλι που ειναι σε θεση να μπει σε μαχη με τον οποιονδηποτε και οπουδηποτε και ειναι σιγουρο οτι θα βγει νικητης,ειναι ενα σκυλι που την ωρα που εξαπολυει την επιθεση του δεν νιωθει στρες και δεν εχει καμια αμφιβολια για το ποιος θα κερδισει τη μαχη.Ορισμενες φορες σκυλια με πολυ Prey drive η με κυριαρχικο χαρακτηρα αποκτουν πολυ καλο Fight drive.

Πηγη:http://bullterriergr.forumup.gr  Φαιδων Παπαδοπουλος

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Γερμανικός ποιμενικός ,ένας σκύλος εργάτης

Το βάδισμα του γερμανικού ποιμενικού είναι μοναδικό στον κόσμο .
Όταν ένας γερμανικός ποιμενικός έχει το συνδυασμό των σωστών γωνιών με το σωστό μήκος και ''ουσία'' οστών, εκπληκτικό είναι η μόνη λέξη για να περιγράψει το αβίαστο βάδισμα του. [Flowing, flying gait.]
Γιατί οι άλλες φυλές ποιμένων δεν κινούνται σαν το γερμανικό ποιμενικό; Ελαφρώς διαφορετικές απαιτήσεις εργασίας είναι η απάντηση.
Σκυλιά σφαγείων  χρειάζονται γρήγορες ισχυρές εκρήξεις της κίνησης , σκυλιά αγελάδων χρειάζονται αργή δύναμη. Τα border collie αναπτύχθηκαν για να οδηγούν ατίθασα πρόβατα από τα Highlands.
Η ανάγκη για ένα σκύλο που να λειτουργεί σε αρμονική αδιάσπαστη ενότητα με τα πρόβατα, όλη την ημέρα δημιούργησε αυτό το μοναδικό βάδισμα.


Τα πρόβατα κινούνται προς άλλες ομάδες προβάτων, τρόφιμα και  νερό. Κινούνται επίσης μακριά από οποιοδήποτε σήμα κινδύνου.
Ένα stockdog(σκύλος που η δουλειά του σχετίζεται με άλλα ζωντανά) πρέπει να οδηγεί ένα κοπάδι με τρία πέντε, είκοσι ή ακόμη και με 200 μέλη! Αυτό συνεπάγεται πολλή κίνηση από την πλευρά του σκύλου.
Είτε σε κίνηση, είτε σε βοσκή ο σκύλος υποτίθεται ότι θα κινηθεί αρκετά μακριά από αυτά για να μην επηρεάσει το πρόβατο την ώρα της βοσκής
Και πάλι, αυτό σημαίνει ότι για κάθε ένα βήμα των προβάτων ο σκύλος θα πρέπει να κάνει 5 ώστε  να μείνει μπροστά τους.
Οι απαιτήσεις της εργασίας απαιτούν ένα σκυλί που μπορεί να:
Μετακινείται με σταθερό ρυθμό για ώρες ,εναλλαγή σε εκρήξεις της ταχύτητας
Να είναι σε θέση να κινηθεί με δύναμη και ευελιξία για την επίλυση διαφορών με τα πρόβατα.
Προβλήματα στον τροχασμό και στο μήκος και εύρος της πάνω γραμμής, έχουν ως αποτέλεσμα να χάνει  ενέργεια / θερμίδες.
Η έλλειψη ισορροπίας, η πλάγια κίνηση το crabbing, galloping(περπάτημα κάβουρα,καλπασμός) κλπ., ρίχνουν τη δυνατότητα αντοχής και δύναμης που παράγεται από το πίσω μέρος,
Αρκετές από αυτές τις ανατομικές ελλείψεις μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ζημίας ή βλάβης. Απώλεια ενέργειας σημαίνει ότι ο σκύλος δεν μπορεί να λειτουργήσει στο βέλτιστο.
Ο σωστός σκύλος πρέπει να τελειώσει την εργασία της ημέρας, χωρίς να καταπονηθεί, ιδιαίτερα.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ : αυτό που οδηγεί τον σκύλο ποιμένα.

Οι άνθρωποι κάνουν το λάθος κατά την ανάγνωση του τμήματος ιδιοσυγκρασία του προτύπου, να παρερμηνεύουν την έννοια του Schutzhund. (εξετάσεις εργασίας)
Ο σκύλος πρέπει να είναι .... "άμεσος και ατρόμητος ...με αυτοπεποίθηση .... πρόθυμος να σταθεί σε οποιοδήποτε έδαφος .... .... πρόθυμος και διατεθειμένος να ακολουθήσει οποιαδήποτε εντολή''.
Οι ιδιότητες και τα ιδιαίτερα αυτά χαρίσματα της φυλής, αναγνωρίστηκαν πολύ πριν ο ρόλος του περιοριστεί σε ένα [ μανίκι, δάγκωμα.]
Το Stockwork είναι το πιο δύσκολο άθλημα σκύλων και δουλειά εκεί έξω. .
'Eνα stockdog απαιτείται να έχει την προσωπική δύναμη, αυτοπεποίθηση, και τις δεξιότητες για να σταθεί σε ένα πρόβατο, και να το πείσει να κινηθεί χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Δουλειά του σκύλου είναι να ελέγχει τα απρόθυμα, ατίθασα πρόβατα να ακολουθούν, ο τσοπάνος υπαγορεύει για το πού να πάνε, πότε ... και ...  πρέπει ο σκύλος να είναι πάντα έτοιμος σε αλλαγές εντολών από το αφεντικό.
Νοημοσύνη και ανεξάρτητη κρίση είναι κρίσιμης σημασίας για το stockdog. Στα Stockdogs δίνεται τακτικά μια δουλειά, και απαιτείται να αξιοποιήσουν καλύτερα την κρίση τους σχετικά με το πώς να το κάνουν.
Ο σκύλος πρέπει να μπορεί να αντιλαμβάνεται την κίνηση και τις διαθέσεις του κοπαδιού ώστε να επεμβαίνει, να διορθώνει και να καθοδηγεί το κοπάδι, χωρίς να απασχολεί τον τσοπάνο, με περιττές εντολές.
Ο τσοπάνος μπορεί να πει, "Πήγαινε έξω στο βοσκότοπο και φερε τα πρόβατα." η εντολή "Get out" Μετά από αυτό, ο σκύλος επιλέγει το μονοπάτι, για να αρχίσει τη συλλογή τους .
Αυτός επιλέγει ποια ταχύτητα και το μέγεθος της πίεσης που χρειάζονται τα πρόβατα για να φτάσει στην διεκπεραίωση της δουλειάς.
Τα πρόβατα θα αγνοήσουν, ή θα επιτεθούν σε σκυλιά που δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης ή εξουσίας.Τα πρόβατα δεν θα ανεχθούν ένα σκυλί που είναι ανήσυχο υστερικό, γεμάτο αδρεναλίνη
ή επιθετικό.
Ησυχία, ηρεμία, με FOCUS αυτοπεποίθηση, όπως περιγράφεται στο πρότυπο, είναι η καρδιά και η ουσία της δουλειάς ενός GERMAN SHEPHERD.

                                                                                                    επεξεργασία κειμένου
                                                                                                      Σαρρής Αλέξανδρος
                                                                         πηγή :άγνωστη,θα δημοσιοποιηθεί  μόλις γίνει γνωστή                                                                                                                                 

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ PEDIGREE (ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ)


Διαχωρίζοντας την φιλοζωία με την κυνοφιλία, δηλώνοντας εξ αρχης ότι δεν εχω  κανένα σκοπό να κατηγορήσω κανένα ημιαιμο και φυσικά κανέναν ιδιοκτήτη και γνωρίζοντας εκ πείρας ότι πολλά ημίαιμα  είναι πολύ καλύτερα από κάποια καθαρόαιμα, θα πω λίγα πράγματα σχετικά με τα pedigree.
Το pedigree (γενεαλογικό δένδρο) είναι ένα έγγραφο το οποίο εκδίδεται από τον κυνολογικο όμιλο της εκάστοτε χώρας που γεννιέται ένα κουτάβι, στο οποίο αναφέρονται τα στοιχεία του σκύλου ( όνομα, φυλή, φύλο, χρώμα, αρ. τατουάζ, ή μικροτσίπ, ημ. γέννησης) καθώς και οι πρόγονοι  του σκυλού σε βάθος 4 γενεών (δηλ γονείς, παππούδες, κλπ.) είναι δηλαδή η ταυτότητά του.Σε αυτό αναγράφονται τα ονόματα των σκύλων και κάποιοι τίτλοι (αν έχουν) από πρωταθλήματα μορφολογίας ή εργασίας. Αναφέρεται επίσης και ο βαθμός δυσπλασίας των ισχύων ή του αγκώνα, άλλες εξετάσεις υγείας, καθώς και σε ορισμένες χώρες αν ο σκύλος είναι προτεινόμενος για αναπαραγωγή ... σε κάποιες χώρες όπως η Γερμανία, στο pedigree αναφέρεται αναλυτική παρουσίαση των προγόνων του σκύλου.  ... ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΜΑΣ  ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟ.
Το pedigree είναι ό,τι πιο χρήσιμο για κάποιον που ασχολείται με την αναπαραγωγή μίας φυλής,αντιπροσωπεύει τον σκύλο που πρόκειται να αναπαραχθεί, και χρησιμοποιώντας άλλες πιο εξειδικευμένες γνώσεις μπορεί να ''προβλέψει'' κάποια χαρακτηριστικά, ή να προσπαθήσει να αποφύγει κάποια άλλα ... πολύ σημαντικά ΚΑΙ για τον μελλοντικό ιδιοκτήτη του κουταβιού όπως η ΥΓΕΙΑ και η ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ. 
Στον ιδιοκτήτη το pedigree χρειαζεται:
-για την συμμετοχή του σε κάποια έκθεση
-για την αναπαραγωγή αν ενδιαφέρεται να την κάνει σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες.
-για τον έλεγχο της υγείας του μελλοντικού του συντρόφου.
-για την πρόβλεψη της ιδιοσυγκρασίας του. 
-για να είναι σίγουρος για την καθαροαιμία του, αν φυσικά τον ενδιαφέρει τί αγοράζει και πόσο το αγοράζει ...
-για να το ''ψάξει'' λίγο παραπάνω!
-Το σημαντικότερο όμως είναι οτι το pedigree είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούνε οι υπεύθυνοι εκτροφείς για να διαιωνίσουνε τα χαρακτηριστικά της φυλής ,να τη βελτιώσουνε και να εξαλείψουνε τυχόν κληρονομικές ασθένειες .Αν λοιπόν είσαι φίλος μιας συγκεκριμένης φυλής και ενδιαφέρεσαι για το μέλλον της θα πρέπει να απαιτείς ο μελλοντικός σου σύντροφός να διαθέτει pedigree.
Στην Ελλάδα pedigree εκδίδει μόνο ο Κυνολογικός Ομιλος Ελλάδας (ΚΟΕ), με την κατάθεση της δήλωσης γέννας μέχρι την πάροδο ενός μήνα από την ημερομηνία γέννησης. Η έκδοση κοστίζει 20 Ευρώ ανά κουτάβι και την επωμίζεται Ο ΕΚΤΡΟΦΕΑΣ. Τα pedigree είτε υπάρχουν λοιπόν είτε όχι, στην ηλικία που το κουτάβι διατίθεται. Δεν εκδίδονται μετά, ούτε τροποποιούντα

Θα ήθελα να αναφερθώ σχετικά με το pedigree των ΑΕΤΟΝΥΧΗΔΩΝ
Υπάρχουν 2 κατηγορίες  pedigree αετονύχηδων.
1η κατηγορία
το κουτάβι είναι καθαρόαιμο, το λέει και η βεβαίωση του κτηνιάτρου, από τα καλύτερα εκτροφεία του εξωτερικού, έχει και μικροτσίπ και ευρωπαϊκό διαβατήριο, ΑΛΛΑ αν θες ΚΑΙ  pedigree πρέπει να δώσεις 100ε  παραπάνω. (φυσικά εδώ δεν αναφέρομαι σε όλους τους κτηνιάτρους, προς αποφυγή παρεξηγήσεων)
Λογικό ακούγεται καθώς αν θες ΚΑΙ  pedigree πρέπει να δώσεις κάτι παραπάνω.  Το pedigree στις ανατολικές χώρες κοστίζει 15-20ε, άρα άμα θες ντε και καλά ΚΑΙ  pedigree πρέπει να λαδώσουμε και κάποιον για το ‘’μαϊμού’’  pedigree του σκυλού σου (που κατά τα άλλα  είναι καθαρόαιμο από τα καλύτερα εκτροφεία του εξωτερικού κλπ, κλπ)  άρα 100 ε είναι μια λογική τιμή. Στις περισσότερες των περιπτώσεων όσοι περιμένουν ΚΑΙ  pedigree δεν το παίρνουν ποτέ. 
Στην κατηγόρια αυτή ανήκουν οι εισαγωγείς και οι έμποροι κουταβιών, οι οποίοι τα αγοράζουν από puppy mills συνήθως από Ουγγαρία με 80ε, τα ‘’κουβαλάνε’’ 100-100, 200-200 σε βαν (και αν ψοφήσει και κάποιο και τι έγινε ?) και τα πωλούν ……. αναλόγως . Εδώ περιττό να αναφέρουμε για  την ποιότητα των γονέων των κουταβιών και τις συνθήκες που γεννιούνται και μεγαλώνουν.
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με το νόμο, οποιαδήποτε εισαγωγή ζώων συντροφιάς απαγορεύεται αν δεν συνοδεύονται από διαβατήριο και μικροτσίπ.
Άρα λοιπόν όπου ακούτε για ευρωπαϊκό διαβατήριο κλπ κλπ σκεφτείτε λίγο παραπάνω από πού μπορεί να προέρχεται ο μελλοντικός σας σύντροφος
        2η κατηγορία
οι γονείς του κουταβιού είναι καθαρόαιμοι αλλά … που να τρέχω τώρα στον ΚΟΕ (Κυνολογικο Ομιλο Ελλαδος) για να βγάλω pedigree …άσε που το pedigree κοστίζει ‘’ένα κάρο λεφτά’’ ... και άσε που εγώ το πουλώ στη μισή τιμή από τους άλλους  και τι το θες το  pedigree αφού βλέπεις τους γονείς …κλπ κλπ.
στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι εκτροφείς τη πίσω αυλής  οι οποίοι αφού έχουν ένα ζευγάρι (η δυο ή τρία ή και παραπάνω)  γιατί να μη κάνουν και μερικά κουτάβια για να ….‘’βγάλουν τα έξοδα’’. Φυσικά κανένας δεν έλεγξε αν οι γονείς του κουταβιού είναι σύμφωνα με το πρότυπο της εκάστοτε φυλής, αν είναι φοβικοί, αν είναι επιθετικοί, αν είναι αρτιμελής (μονόρχις – κρυψόρχις)  και τελικά αν είναι κατάλληλοι για αναπαραγωγή σύμφωνα με το πρότυπο της φυλής.

Η διαδικασία για την έκδοση pedigree για κουτάβια που γεννιούνται στην Ελλάδα  είναι απλούστατη και απαιτείται μια ΑΠΛΗ αίτηση με την συμπλήρωση των απαραίτητων στοιχείων στον Κυνολογικο Ομιλο Ελλάδας (ΚΟΕ) εντός 30 ήμερων από την ημερομηνία γέννησης των κουταβιών η οποία μπορεί να κατατεθεί ιδιοχείρως στα γραφεία του ΚΟΕ ή μπορεί να σταλεί ταχυδρομικώς η μέσω φαξ
 (Απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά είναι και  οι δυο γονείς των κουταβιών να είναι καθαρόαιμοι άρα να έχουν πετιγκρι). Το κόστος δε της έκδοσης pedigree είναι 20ε για κάθε κουτάβι. (Τα απαραίτητα έγγραφα για την δήλωση της γέννας στη σελίδα www.koe.gr)
Άρα όπου ακούτε  ‘’ οι γονείς του κουταβιού είναι καθαρόαιμοι αλλά … που να τρέχω τώρα για να βγάλω pedigree … άσε που το  pedigree κοστίζει ‘’ένα κάρο λεφτά’’ … και άσε που εγώ το πουλώ στη μισή τιμή από τους άλλους  και τι το θες το  pedigree αφού βλέπεις τους γονείς …κλπ κλπ)
σκεφτείτε λίγο παραπάνω από πού μπορεί να προέρχεται ο μελλοντικός σας σύντροφος
Εδώ θέλω να προσθέσω ότι με το νέο νόμο για τα ζώα συντροφιάς ο έκαστος ιδιώτης μπορεί να δηλώσει μέχρι δυο γέννες το χρόνο. Από τρεις γέννες και πάνω θεωρείτε επαγγελματίας εκτροφέας και πρέπει να έχει τις κατάλληλες εγκαταστάσεις σύμφωνα με το νόμο περί εκτροφής.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ το κόστος απόκτησης κουταβιού είναι πολύ μικρό σε σχέση με το κόστος συντήρησης ενός σκύλου (τροφές -εμβόλια- εκπαιδεύσεις κλπ) για 12-14 χρόνια  και αυτό αν όλα πάνε καλά (γιατί αν έχουμε αρρώστιες, προβλήματα υγείας, δυσπλασίες κλπ το κόστος  συντήρησης 10πλασιαζεται)
 
και ΤΕΛΙΚΑ πληρώνοντας για την αγορά κουταβιού αμφιβόλου προέλευσης, είτε από εξωτερικό είτε από εσωτερικό (χωρίς πιστοποιητικό καθαροαιμιας, pedigree )  είναι σαν να πληρώνεται για την αγορά ημιαιμου και είναι κρίμα καθώς αν επισκεφτείτε τις φιλοζωικές ανά την Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλά εξαιρετικά ημιαιμα  για υιοθεσία.

ΠΗΓΕΣ: Εκτροφέας γερμανικών ποιμενικών
               Dog Breeders Greece.gr

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Περίοδοι κοινωνικής ανάπτυξης του σκύλου

Η κοινωνικοποίηση ενός σκύλου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις περιόδους κοινωνικής ανάπτυξης, καθώς και τις ευαισθησίες τής κάθε ηλικιακής του φάσης. Γνωρίστε τις πιο κρίσιμες περιόδους στη ζωή των τετράποδων φίλων μας και μεγαλώστε... σωστούς σκύλους!

Μία κρίσιμη περίοδος είναι μία συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή του σκύλου όπου φαινομενικά μία ασήμαντη εμπειρία μπορεί να έχει, πολλές φορές, τρομακτικό αποτέλεσμα στη μετέπειτα συμπεριφορά του ζώου, ενώ μπορεί να συμβαίνουν σωματικές αλλαγές στην αρχή ή στο τέλος της κάθε μιας από αυτές τις κρίσιμες φάσεις. Αυτές ονομάζονται περίοδοι κοινωνικής ανάπτυξης. Οι συγκεκριμένες ηλικίες δεν είναι απόλυτες, αλλά γενικά εφαρμόζονται στα περισσότερα κουτάβια και σκύλους. Από τη γέννηση ενός κουταβιού έως 4 μηνών, οι κρίσιμες περίοδοι είναι ίδιες για όλα τα σκυλιά χωρίς να παίζει ρόλο το μέγεθος ή η ράτσα. Από 4 μηνών και πάνω, οι κρίσιμες περίοδοι ποικίλλουν εξαρτώμενες από το μέγεθος και την ηλικία του σκύλου.


Περίοδος από τη γέννηση ως 12 ημερών (Neonatal)

Αυτή η περίοδος αφιερώνεται σε δύο λειτουργίες: να αποκτηθεί διατροφή με το θηλασμό και να διατηρηθεί η ζεστασιά. Ένα κουτάβι δεν μπορεί να είναι αυτάρκες όταν γεννιέται. Χρειάζεται ζεστασιά από το περιβάλλον του για να διατηρήσει τη θερμοκρασία τού σώματός του. Χρειάζεται σωματική διέγερση για να ουρήσει και να αφοδεύσει. Δεν διαθέτει ακόμα όραση και ακοή και έχει ελλιπείς τις αισθήσεις της όσφρησης, γεύσης και αφής. Αντιδρά στη ζέστη και στο κρύο και μέχρι κάποιο σημείο και στον πόνο. Επίσης αντιδρά και στη μυρωδιά της μητέρας του. Κινείται με το να μπουσουλάει μπροστά με κυκλικό τρόπο, κινώντας το κεφάλι
του από πλευρά σε πλευρά, σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τη μητέρα του. Μπορεί να «βγάζει» φωνή ενώ ψάχνει και με τον τρόπο αυτό διεγείρει τη μητέρα του να το σπρώξει με τη μουσούδα της, δίνοντάς του έτσι να καταλάβει πού είναι.
Ενώ το κουτάβι μεγαλώνει πολύ γρήγορα σε μέγεθος και δύναμη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η συμπεριφορά του παραμένει ουσιαστικά η ίδια. Επίσης δεν υπάρχει καμία διαφορά στα κύματα που εκπέμπει ο εγκέφαλος του κουταβιού όταν αυτό είναι ξύπνιο ή κοιμάται.


Μεταβατική περίοδος 13-20 ημερών (Transition)

Αυτή η περίοδος στιγματίζεται από μεγάλο αριθμό σωματικών αλλαγών στο κουτάβι. Στην αρχή ανοίγουν τα μάτια του. Ενώ οι κόρες των ματιών του αντιδρούν στο φως, ο αμφιβληστροειδής χιτώνας δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί και δεν είναι ικανό να βλέπει αντικείμενα ή κινήσεις μέχρι να φτάσει την ηλικία των 21 ημερών. Το κουτάβι αρχίζει να μπουσουλάει και προς τα πίσω και μερικές φορές αργότερα αρχίζει να περπατάει με ασταθή τρόπο, πέφτοντας κάτω στο έδαφος κάθε φορά που προσπαθεί να κινηθεί μπροστά. Με το που αρχίζει να περπατάει κανονικά, σταματάει πλέον και το μπουσούλημα. Τα πρώτα δόντια αρχίζουν να σκάνε στην 20η περίπου μέρα, και αρχίζει να δαγκώνει και να μασάει. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αρχίζει επίσης και το κούνημα της ουράς. Από την 20η μέρα περίπου, αρχίζει να αντιδρά σε θορύβους όταν ξαφνιάζεται από κάποιον ήχο, αλλά δεν είναι ικανό ακόμα να εντοπίσει την πηγή του ήχου.


Περίοδος αντίληψης 21-28 ημερών (Awareness)

Αυτή είναι η πρώτη εβδομάδα κατά τη διάρκεια της οποίας το κουτάβι είναι πιθανό να χρησιμοποιεί τις αισθήσεις της όρασης και της ακοής. Και επειδή η αλλαγή των αισθητηρίων ικανοτήτων του γίνεται τόσο απότομα (περίπου μέσα σε μια περίοδο κάποιων ωρών στα περισσότερα κουτάβια), χρειάζεται οπωσδήποτε ένα σταθερό περιβάλλον. Τώρα έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη όσο ποτέ
για τη μητέρα του και για ένα οικείο περιβάλλον. Το να ξεκόψει κάποιος το γάλα σε ένα κουτάβι από τη μητέρα του ή να το μετακινήσει σε ένα καινούργιο περιβάλλον είναι βέβαιο ότι δημιουργεί ψυχολογικό τραύμα στα κουτάβια.
Επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αρχίζει και η μάθηση και είναι η στιγμή της ζωής ενός κουταβιού όπου μαθαίνει τι είναι να είσαι σκύλος.


Περίοδος κοινωνικοποίησης με σκύλους 21-49 ημερών (Canine Socialization)

Σε αυτή την περίοδο το κουτάβι μαθαίνει να χρησιμοποιεί τις συγκεκριμένες συμπεριφορές του είδους του και πώς τον κάνουν να είναι σκύλος. Για να φτάσει το γενετικό του δυναμικό, πρέπει να παραμείνει στη φωλιά του με τη μητέρα και τα αδέλφια του μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου. Σε αυτή τη φάση της ηλικίας, το κουτάβι εξασκείται σε στάσεις του σώματός του, εκφράσεις του προσώπου του και ήχους φωνητικούς και μαθαίνει πώς επηρεάζουν όλα αυτά τα αδέλφια του, τη μητέρα του και κάθε άλλο σκυλί που έρχεται σε επαφή μαζί του. Μαθαίνει πώς είναι να γαβγίζει και να του γαβγίζουν, πώς νιώθει όταν δαγκώνει και πώς όταν δαγκώνεται.
Μαθαίνει τις ποικίλες αυτές συμπεριφορές που τον κάνουν σκύλο: παιχνίδια κυνηγητού που τον κάνουν να συντονίζεται και να συγχρονίζεται, συμπεριφορά χαιρετισμού που του μαθαίνουν την ανάλογη στάση που πρέπει να έχει το σώμα του όταν χαιρετάει, παιχνίδια μάχης που του μαθαίνουν τη χρήση του σώματός του, στάσεις σώματος και εκφράσεις που αποσπούν ποικίλες αντιδράσεις. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, όταν μια μάχη ξεκινήσει, το κουτάβι μαθαίνει ότι μια υποτακτική στάση σώματος έχει ως αποτέλεσμα το τέλος μιας επιθετικότητας από το αδελφάκι του.
Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου, το κουτάβι παίρνει ένα από τα πιο σπουδαία μαθήματα της ζωής του: να επιδεικνύει πειθαρχία. Αυτό το μαθαίνει από τη μητέρα του η οποία μέσω της πειθαρχίας μαθαίνει τα κουτάβια να μη δαγκώνουν τόσο δυνατά ή κατά τη διάρκεια του απογαλακτισμού να την αφήνουν ήσυχη.

Έχουμε πολλά να μάθουμε παρατηρώντας τον τρόπο με τον οποίο η μητέρα πειθαρχεί ένα κουτάβι. Όταν το μικρό έχει κάνει μία αταξία και βρίσκεται πολύ κοντά στη μητέρα του και εκείνη δεν θέλει να ενοχλείται, θα το προειδοποιήσει με ένα πολύ έντονο κοίταγμα που πολύ συχνά συνοδεύεται από μία σχεδόν ανεπαίσθητη ζάρα της μύτης ή τράβηγμα των χειλιών. Εάν το κουτάβι δεν έχει μάθει ακόμα την έννοια του κοιτάγματος από τη μητέρα του ή είναι αποφασισμένο να την ενοχλεί, τότε εκείνη με τη σειρά της θα το κατσαδιάσει με έντονη φωνή, συνοδευόμενη με ένα τσίμπημα στη μύτη του. Το κατσάδιασμα αποτελείται από γρύλισμα που δείχνονται και δόντια και το «τσίμπημα» της μύτης πολύ σπάνια πληγώνει. Το μάθημα πάντως σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ καλό. Το τιμωρημένο κουτάβι γρήγορα γυρνάει ανάσκελα, κλαψουρίζοντας έντονα. Η μητέρα του αμέσως σταματάει την επιβολή της πειθαρχίας και παίρνει μία καλοσυνάτη και αγέρωχη έκφραση.

Το κουτάβι παίρνει πολλά μαθήματα: να σέβεται την έκφραση του προσώπου της μητέρας του που προηγείται (προειδοποιεί) της πειθαρχίας, μαθαίνει ότι μπορεί και ότι θα δέχεται πειθαρχία στη ζωή του, μαθαίνει να παίρνει υποτακτική στάση εκεί που επιβάλλεται. Σίγουρα το πιο σπουδαίο απ’ όλα και αυτό που αφορά και τη συνύπαρξή του με τους ανθρώπους, είναι ότι μαθαίνει να δέχεται την πειθαρχία. Επίσης, περίπου στο τέλος της 3ης εβδομάδας (21 ημερών) τα κουτάβια αρχίζουν να ουρούν και να αφοδεύουν μακριά από την περιοχή που κοιμούνται.
Σε αυτή την περίοδο ξεκινάει και η διαμόρφωση ισχυρών δεσμών όχι μόνο με άλλους σκύλους, αλλά και με ανθρώπους και άλλα ζώα, όπως γάτες, πρόβατα, κουνέλια κ.λπ. Εδώ ακριβώς είναι και ο ιδανικός χρόνος να αρχίσει η κοινωνικοποίηση του κουταβιού με άλλα ζώα.
Η περίοδος από 21 ως 49 ημέρες είναι αυτή που το κουτάβι μαθαίνει τις συμπεριφορές εκείνες που τον κάνουν σκύλο. Αν δεν έχει την ευκαιρία αυτή, δεν θα μπορέσει ποτέ να κατανοήσει πλήρως αυτά τα μαθήματα. Κουτάβια που μεταφέρονται από τη φωλιά τους πολύ νωρίς τείνουν να είναι νευρικά, να γαβγίζουν και να δαγκώνουν και πολύ συχνά δεν επιδέχονται πειθαρχία. Αρκετές φορές είναι επιθετικά σε άλλα σκυλιά και κάποιος φορές δεν μπορούν και να αναπαράγουν. Ένα κουτάβι που απομακρύνεται από την τοκετομάδα πριν την ηλικία των 7 εβδομάδων, δεν μπορεί να κατανοήσει το γενετικό του δυναμικό ως σκύλος και σύντροφος.


Περίοδος κοινωνικοποίησης με ανθρώπους 7-12 εβδομάδων (Human Socialization)

Ο καλύτερος χρόνος για να πάει ένα κουτάβι στο καινούργιο του σπίτι είναι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, από 50 ως 84 ημερών. Είναι επίσης ο καλύτερος χρόνος για να του εισάγουμε όλα εκείνα τα πράγματα που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη μελλοντική του ζωή. Για παράδειγμα, αν δεν έχει δει ήδη ζώα μιας φάρμας, είναι αναγκαίο να έρθει σε επαφή μαζί τους ήπια, με θετικό τρόπο και σίγουρα όχι απειλητικό.
Ακόμα χρειάζεται να γνωρίσει ήχους, όπως μιας ηλεκτρικής σκούπας, τη μηχανή του αυτοκινήτου, την κυκλοφορία της πόλης. Επίσης παιδιά, άντρες με μούσια, γυναίκες με καπέλα, ηλικιωμένους. Όλα αυτά για το σκύλο είναι πολύ διαφορετικά, για μας απλά όλοι είναι άνθρωποι. Η κοινωνικοποίησή του πρέπει να περιλαμβάνει έκθεση σε πολλούς τύπους ανθρώπων και κάθε ηλικίας.
Στην ηλικία των 7 εβδομάδων τα κύματα που εκπέμπει ο εγκέφαλος είναι ίδια με αυτά ενός ενήλικου σκύλου. Η ικανότητά του, όμως, για συγκέντρωση δεν είναι αυτή όπως ενός ενήλικου σκύλου και η ικανότητα προσοχής διαρκεί ελάχιστα. Σίγουρα όμως μπορεί να μάθει και μαθαίνει είτε του διδάσκουμε πράγματα είτε όχι. Αυτή είναι η ηλικία που γίνεται η πιο γρήγορη διαδικασία μάθησης. Κάθε τι που γνωρίζει του προσελκύει μεγάλο ενδιαφέρον, όσο ποτέ αργότερα. Η μάθηση σε αυτή την ηλικία είναι μόνιμη. Επίσης αυτή είναι και η ιδανική στιγμή να ξεκινήσει εκπαίδευση υπακοής με θετικό τρόπο, έχοντας υπόψη τα φυσικά του όρια και το μικρό βαθμό προσοχής που μπορεί να δώσει.


Περίοδος φοβίας 8-11 εβδομάδων (Fear Impact Period)

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κάθε τραυματική, οδυνηρή ή τρομακτική εμπειρία θα έχει δραματική επίδραση πάνω στο κουτάβι, πολύ μεγαλύτερη από το αν συνέβαινε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή. Για παράδειγμα, αν η πρώτη μεταφορά του κουταβιού στο κτηνιατρείο είναι δυσάρεστη, μπορεί να κάνει το σκύλο να νιώθει πάντα φοβισμένα κάθε φορά που επισκέπτεται το γιατρό του. Παίρνοντας όμως μαζί σας ένα παιχνίδι ή κάποιες λιχουδιές, μπορείτε να κάνετε την εμπειρία αυτή ευχάριστη,
ανακουφίζοντας έτσι την αρνητική επιρροή της περιόδου αυτής.
Αν το κουτάβι πάει για εκπαίδευση υπακοής κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι σημαντικό η τάξη να μη δημιουργεί στρες στο σκύλο.


Περίοδος κατάταξης ιεραρχίας 13-16 εβδομάδων (Seniority Classification Period)

Αυτή η κρίσιμη περίοδος είναι γνωστή και ως περίοδος που αρχίζουν να πέφτουν τα δόντια, αλλά επίσης και ως αποκοπή εξάρτησης από τη μαμά του. Σε αυτή την ηλικία, το κουτάβι αρχίζει να «τεστάρει» για να δει ποιος πρόκειται να γίνει αρχηγός αγέλης. Από 13 εβδομάδων και πάνω, αν το κουτάβι προσπαθεί να δαγκώσει -ακόμα κι αν πρόκειται για παιχνίδι-, αυτή είναι
μια προσπάθεια να κυριαρχήσει. Και αυτή η συμπεριφορά πρέπει οπωσδήποτε να αποθαρρύνεται.
Το να ξέρει ο σκύλος ποιος είναι αρχηγός της αγέλης είναι πολύ σπουδαίο γι’ αυτόν. Αν δεν υπάρχει το κατάλληλο πρόσωπο μέσα σε ένα σπίτι να αναλάβει αυτό το ρόλο, τότε αναλαμβάνει ο ίδιος.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο σκύλος προσπαθεί να διευκρινίσει το θέμα της αρχηγίας. Όσο πιο κυριαρχικός είναι ένας σκύλος τόσο πιο απαραίτητο είναι να υπάρχει ένας δυνατός και σταθερός αρχηγός. Όσο πιο υποτακτικός είναι ένας σκύλος τόσο πιο πρόθυμος είναι να υπακούει σε ένα αφεντικό, ακόμη κι αν αυτός είναι ανίκανος ή ασταθής.


Περίοδος ενστίκτου φυγής 4-8 μηνών (Flight instinct Period)

Αυτή είναι η στιγμή που το κουτάβι θα τεστάρει τα «φτερά» του. Θα τολμήσει να ανοιχτεί, να φύγει μακριά από το αφεντικό του και όσο κι αν τον καλεί, αυτός δεν ακούει με τίποτα.
Η συγκεκριμένη περίοδος μπορεί να διαρκέσει από μερικές μέρες ως πολλές εβδομάδες. Και δυστυχώς, οι πιο πολλοί ιδιοκτήτες, επειδή δεν γνωρίζουν αυτό το φυσιολογικό στάδιο ανάπτυξης, αντιδρούν λάθος και δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Και αυτό όχι γιατί απλά το κουτάβι αρχίζει να μαθαίνει να μην έρχεται όταν το φωνάζουν, αλλά μαθαίνει και ένα πολύ δυσάρεστο
μάθημα, πως όταν επιστρέφει κατσαδιάζεται και πιθανόν το χτυπάνε. Η ανάγκη να ξεκινήσει η εκπαίδευση για το κουτάβι την ίδια στιγμή που παρουσιάζεται και το ένστικτο φυγής, είναι μεγάλη. Έτσι ο ιδιοκτήτης συνεχίζει ουσιαστικά την εκπαίδευση του «έλα» με θετικό τρόπο, με λουρί για κάποιες εβδομάδες και αφού νιώσει ότι ελέγχει την κατάσταση, χωρίς λουρί ξανά. Αν για οποιοδήποτε λόγο και ενώ είναι χωρίς λουρί συνεχίζει να μην υπακούει στην εντολή «έλα», τότε πολύ απλά του ξαναφοράμε το λουρί για αρκετές εβδομάδες. Έτσι, επειδή πάντα ανταμείβεται όταν έρχεται, μαθαίνει ότι το να επιστρέφει όταν τον καλούν είναι ευχάριστο.
Υπάρχει και μία άλλη φυσιολογική αλλαγή που συνοδεύει το ένστικτο φυγής, το πέσιμο δοντιών. Το κουτάβι έχει χάσει τα δόντια του μεταξύ 4-6 μηνών και αρχίζουν να εμφανίζονται τα καινούργια ενήλικα δόντια. Επειδή, όμως, η ολοκλήρωση της θέσης των δοντιών στα σαγόνια γίνεται μεταξύ 6 και 10 μηνών, υπάρχει φυσιολογικά και η διάθεση στο κουτάβι να μασάει σχεδόν τα πάντα. Είναι μεγάλη ανάγκη να εξασκεί το στόμα του κι αν υποθέσουμε ότι κάποιος κλειδώνει το κουτάβι σε ένα άδειο δωμάτιο, εκείνο με τη σειρά του θα καταστρέψει την πόρτα ή τους τοίχους.


Δεύτερη περίοδος φοβίας 6-14 μηνών (Second Fear Impact)

Αυτή η περίοδος ονομάζεται επίσης και περίοδος φοβίας καινούργιων καταστάσεων. Αυτό που σημαδεύει τη δεύτερη περίοδο φοβίας είναι μία αλλαγή συμπεριφοράς στο σκύλο που τώρα πια είναι έφηβος. Μπορεί ξαφνικά να δείξει απροθυμία στο να πλησιάσει κάτι καινούργιο ή να φοβηθεί κάτι ή και κάποιον ήδη γνωστό. Όταν ο σκύλος δείξει κάτι τέτοιο δεν πρέπει να πιεστεί να το αντιμετωπίσει, να εξαναγκαστεί να φανεί γενναίος ή να ενισχύσουμε το φόβο του μέσω χαδιού και καθησυχαστικής φωνής. Η πίεση μπορεί να κάνει το σκύλο να φοβηθεί ακόμα πιο πολύ και τα χάδια τον ενθαρρύνουν να φοβάται (τα δέχεται ως επιβράβευση κάθε φορά που φοβάται).

Η φοβία του πρέπει να χειρίζεται με υπομονή και ευγένεια. Πρέπει να επιτραπεί στο σκύλο να το δουλέψει στο χρόνο του και εξάλλου δεν είναι δυνατό να πιεστεί να γνωρίσει κάτι το οποίο θεωρεί ως επικίνδυνο. Η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τοποθετεί το σκύλο σε μια θέση επιτυχίας και έτσι η αυτοπεποίθησή του αυξάνεται. Ένας καλός τρόπος για να ξεπεράσει ο σκύλος τη φοβία του, π.χ. σ' ένα αντικείμενο, είναι να το ακουμπάμε ή να καθόμαστε πάνω του και να του δώσουμε το χρόνο να έρθει σε εμάς που δεν φοβόμαστε και πολύ περισσότερο όταν αυτό είναι και γνωστό. Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι εάν ο σκύλος φοβηθεί για κάποιο λόγο έναν χώρο που έχει και άλλα σκυλιά, πιθανόν μετέπειτα να φοβάται ομάδες από σκύλους, παρ’ όλο που δεν ήταν η αρχική αιτία φοβίας του.


Ωριμότητα 1-4 ετών (Maturity)

Έχει άμεση σχέση με το μέγεθος. Πολλές ράτσες, ειδικά οι γιγαντιαίες, συνεχίζουν να αναπτύσσονται σωματικά και να αλλάζουν και πέρα από την ηλικία των 4 ετών. Έτσι, λοιπόν, η ωριμότητα παραπέμπει σε σεξουαλική ωριμότητα και όχι σε πλήρη ανάπτυξη. Για έναν μέσο σκύλο η ωριμότητα επέρχεται συνήθως μεταξύ 1 ½ και 3 χρόνων, σε έναν μικρόσωμο σκύλο πολύ
νωρίτερα και σε έναν γιγαντιαίο αργότερα.
Αυτή η κρίσιμη περίοδος συχνά σημαδεύεται από μια αύξηση της επιθετικότητας και μία ακόμα προσπάθεια για αρχηγία. Η αυξημένη επιθετικότητα δεν είναι απαραίτητα αρνητική. Συχνά σημαίνει ότι ο μέχρι τώρα φιλικός σκύλος έγινε ένας καλός φύλακας και γαβγίζει όταν άνθρωποι πλησιάζουν την πόρτα. Μπορεί, επίσης, να σημαίνει ότι και δύο σκυλιά που μέχρι πρότινος ήταν φιλικά μεταξύ τους, να αρχίσουν να τσακώνονται κάθε φορά που συναντιούνται.
Όταν ένας σκύλος προσπαθήσει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου να πάρει την αρχηγία, πρέπει να τον χειριστούμε αποφασιστικά και σταθερά. Τακτική εκπαίδευση, επιβράβευση για την καλή του συμπεριφορά και μη δίνοντάς του την ευκαιρία να σκέφτεται να πάρει τη θέση του αρχηγού, τελικά θα τον κρατήσουν στη θέση που πρέπει να έχει ως σκύλος. Η φοβία του πρέπει να χειρίζεται με υπομονή και ευγένεια. Πρέπει να επιτραπεί στο σκύλο να το δουλέψει στο χρόνο του και εξάλλου δεν είναι δυνατό να πιεστεί να γνωρίσει κάτι το οποίο θεωρεί ως επικίνδυνο.
Η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τοποθετεί το σκύλο σε μια θέση επιτυχίας και έτσι η αυτοπεποίθησή του αυξάνεται. Ένας καλός τρόπος για να ξεπεράσει ο σκύλος τη φοβία του, π.χ. σε ένα αντικείμενο, είναι να το ακουμπάμε ή να καθόμαστε πάνω του και να του δώσουμε το χρόνο να έρθει σε εμάς που δεν φοβόμαστε και πολύ περισσότερο όταν αυτό είναι και γνωστό.
Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι εάν ο σκύλος φοβηθεί για κάποιο λόγο έναν χώρο που έχει και άλλα σκυλιά, πιθανόν μετέπειτα να φοβάται ομάδες από σκύλους, παρ’ όλο που δεν ήταν η αρχική αιτία φοβίας του.


Της Μαρίας Δεκαρίστου, Κριτού

GREEK FANS

GREEK FANS