ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μια φορά και έναν καιρό, τεσσερις εκτροφεις γυριζαν απο μια εκθεση. Σε ένα ορεινό πέρασμα στη διάρκεια χιονοθύελλας, το αυτοκινητο ξαφνικά γλίστρησε στον πάγο και έπεσε σε ένα γκρεμό δυό χιλιόμετρα χαμηλότερα απο το δρομο. Οι ζωνες ασφαλειες έσωσαν τη ζωή των επιβατών αλλά και οι τεσσερις πορτες ειχαν μπλοκάρει εγκλωβιζοντας τους μεσα στο οχημα. Η πορτα του ρυμουλκουμενου τροχόσπιτου ομως, όπου μετεφεραν τα σκυλιά τους, ανοιξε και τα σκυλια άρχισαν να βγαίνουν ένα – ένα.

Το πρωτο σκυλί ήταν υπερτυπικό. Μισό χιλιόμετρο πάνω στην πλαγιά τα στενά του ρουθούνια, ο υπερβολικός όγκος και το βαρος του το προδωσαν και το χιονι που μαζευόταν στα χαλαρά του βλέφαρα το τύφλωσε. Το τελος του ευτυχώς ήρθε γρηγορα.

Το δεύτερο σκυλί ήταν πολύ όμορφο. Η εκτροφή του είχε εστιάσει στα “σημαντικά” στοιχεία του τυπου όπως χρώμα, μέγεθος, τέλειο σχήμα ουράς και κεφαλιού, άφθονο τρίχωμα και ελκυστικά σημάδια. Έφτασε σερνοντας λιγες εκατοντάδες μετρα πανω στην πλαγιά αλλά ο συνδυασμός της δυσπλασίας και της ανεπαρκους μυικής διαπλασης μαζί με τον πάγο που συσσωρεύτηκε στο πλούσιο εκθεσιακό του τρίχωμα, επεφερε το μοιραίο χωρις καθυστέρηση μεσα στη μαινομενη χιονοθύελλα.

Ο τρίτος σκύλος που προσπαθησε να ανεβει την πλαγιά είχε άψογα ισχία και αγκώνες και κάθε πιθανή και απίθανη εξέταση υγείας. Ο εκτροφέας του ποτέ δεν θα τολμούσε να παραβεί τις εντολές της επιτροπής που αποφασιζει τις απαραιτητες εξετάσεις. Είχε ξεχάσει όμως ότι η υγεία πρεπει να συνοδευεται απο ισορροπημενη κατασκευή : ο σκύλος του στερούνταν την δυναμη στους μυες του λαιμού και των ώμων, τα ισχυρά αλλά όχι βαριά οστά, τους καλοδεμένους αγκώνες, οσφύ και ταρσούς, τους συνδεσμους και τενοντες των ακρων, την ελαστική και δυνατή ράχη και τα πέλματα που θα τον οδηγούσαν με σιγουριά στην κορφή του γκρεμού. Μοιραία και αυτος υπέκυψε γρηγορα απο την εξαντληση.

Ο τεταρτος εκτροφεας ανεκτησε τις αισθησεις του καθώς ο σκυλος του άρχισε να σκαρφαλώνει το γκρεμό με δυνατες δρασκελιες. Δεκαετίες ολοκληρες προσεκτικής, εργασιακής εκτροφής, δοκιμαζονταν τωρα στην πράξη, σε ένα στίβο όπου θα αποφασιζοταν η ζωή και ο θάνατος. Ο σκυλος ειχε τα τελεια βλέφαρα και την εργονομική κατασκευή που απαιτεί το προτυπο. Δυνατος χωρις να ειναι βαρυς, με αψογη μυική διαπλαση και αναλογίες, τελειο θωρακα, καρδια και πνευμονια, εξαιρετικες γωνιωσεις, οσφύ και ραχη, πανισχυρο λαιμο, ανοιχτά ρουθούνια, σωστό τριχωμα, ιδανική συνδεσμολογία και αρθρωσεις, ο σκύλος σκαρφαλωσε την αποτομη πλαγιά χωρίς προβλημα.

Στην κορυφή του γκρεμου, ο σκύλος τίναξε το χιονι απο πανω του και αρχισε να τροχαζει ακουραστα πάνω στο δρομο. Μετά απο λίγα λεπτά, οι προβολείς ενος εκχιονιστικού έσκισαν το σκοτάδι. Ο οδηγός, βλεποντας τον εντυπωσιακό σκυλο να τρεχει αψηφώντας την χιονοθύελλα, σταματησε και βγηκε απο το οχημα του για να ψαξει τι ειχε συμβεί.

Ο εντυπωσιακός σκυλος τον εφτασε με δυο δρασκελιές, πήδηξε πάνω του ακαθεκτος και με ένα πανισχυρο δάγκωμα εξουδετέρωσε τον εχθρό.

Αφηνοντας πισω του το κουφάρι του νικημένου εισβολέα, ο σκύλος συνεχισε να τρεχει ακαταβλητος μεσα στη νυχτα.

                                                                                                                                                           Γ.Κωστόπουλος