Τι ειναι τα Drives ?

Τι ειναι τα Drives ?

Εχει τυχει πολλες φορες σε καποιες απο τις συζητησεις μας να αναφερθουμε στα drives που εχει καποιος σκυλος,στο αν εχει καλο drive και στο αν εχει καποια drives γενικοτερα.Ειναι γεγονος πως δεν εχουν ολα τα σκυλια τα ιδια drives και πως δεν εχουν ολες οι φυλες τα ιδια drives μεταξυ τους.Ο λογος ειναι απλος οταν δημιουργασαμε καποιες συγκεκριμενες φυλες προσπαθησαμε μεσα απο την επιλεκτικη εκτροφη να περασουμε στις επομενες γενιες τα drives που χρειαζοταν η καθε φυλη αναλογα με την χρησιμοτητα της.Ενα απλο παραδειγμα ειναι τα σκυλια φυλαξης με τα κυνηγετικα,τα κυνηγετικα σκυλια χρειαζονται διαφορετικα drives απο τα σκυλια φυλαξης για να μπορεσουν να ανταποκριθουν σωστα στο κυνηγι, και τα σκυλια φυλαξης απο την αλλη χρειαζονται διαφορετικα drives για να μπορεσουν να κανουν φυλαξη.

Τι ειναι λοιπον τα drives?

Τα drives ειναι θα μπορουσαμε να πουμε η κινητηρια δυναμη του σκυλου,μια ωθηση. Μια εμφυτη ωθηση που τον κανει να εχει συγκεκριμενες αντιδρασεις οσον αφορα καποια συγκεκριμενα πραγματα.Παραθετω μια λιστα με καποια βασικα drives για να καταλαβετε μονοι σας τι εννοω.

Πριν ομως προχωρησουμε στα drives θεωρω σωστο να διευκρινιστουν καποιοι συγκεκριμενοι οροι ,που και αυτοι χρησιμοποιουνται συχνα στην εκπαιδευση σκυλων ειδικοτερα οταν μιλαμε για σκυλια φυλαξης.

Ταμπεραμεντο-οταν αναφερομαστε στο ταμπεραμεντο ενος σκυλου,εννοουμαι την ιδιοσυγκρασια του καθε σκυλου και την σταση που εχει απεναντι στην ζωη.

Θαραλαιο-ειναι ενα σκυλι που δεν δειχνει φοβιες απεναντι σε αγνωστα αντικειμενα,ανθρωπους η νεες καταστασεις.

Σκληρος(σκυλος)- αναφερομαστε στον τροπο με τον οποιο αντιδρα ενας σκυλος σε μια αρνητικη κατασταση-εμπειρια.δηλαδη το κατα ποσο θα τον επηρεασει αρνητικα και το ποσο γρηγορα θα το ξεπερασει

Ηπιος (σκυλος)- ειναι ενας σκυλος ο οποιος χρειαζεται πολυ μεγαλυτερ χρονικο διαστημα για να ξεπερασει μια αρνητικη εμπειρια.

Εκπαιδευσιμοτητα-εκτος ολων των αλλων που εχουμε πει πανω σε αυτο το θεμα,εκπαιδευσιμοτητα ειναι η φυσικη ταση που εχει ενας σκυλος για να ευχαριστησει τον αρχηγο της αγελης του(χειριστη).


Τα drives που θα ακουσετε πιο συχνα να χρησιμοπουνται ειναι:


Hunt drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ο σκυλος να κυνηγησει κατι ακομη και οταν αυτο εχει βγει εκτος του οπτικου του πεδιου.

Tracking drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να ακολουθησει μια οσμη στο εδαφος η οποια μπορει να προερχεται απο ανθρωπο,ζωο,κ.λ.π.

Air scent drive -ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος ακολουθησει μια οσμη στον αερα.

Retrieve drive-ειναι η εμφυτη ταση που ενας σκυλος να επαναφερει θηραματα,αντικειμενα στον χειριστη του.

Prey drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να δαγκωσει η και να σκοτωσει τη θηραμα του.

Fight drive–ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να μπει σε σωματικη αντιπαραθεση με τον αντιπαλο του.

Guard drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να απωθησει-αποτρεψει καποιον εισβολεα να εισελθει στο χωρο του,γαβγιζοντας,γρυλιζοντας η δαγκονωντας.

Protection drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να προστατεψει την αγελη του(οικογενεια-χειριστης).


Rank drive – ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να ανεβει θεση στην ιεραρχια της αγελης του(οικογενειας).

Play drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για σωματικη επαφη και παιχνιδι με τα υπολοιπα μελη της αγελης του(οικογενεια).

Survival/Flight drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να ξεφευγει απο πραγματικους η φανταστικους κινδυνους.

Homing drive-ειναι εμφυτη ταση που εχεις ενας σκυλος να επιστρεψει στη περιοχη του και την αγελη του(οικογενεια-χειριστη του).

Pack drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για συναισθηματικη επαφη με τα υπολοιπα μελη της αγελης του(οικογενεια-χειριστης)

Αctivity drive- ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος να ειναι ενεργητικος να τρεχει,να σκαβει,να πηδαει κ.λ.π.

Food drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει καθε σκυλος για να τραφει.

Breeding drive-ειναι η εμφυτη ταση που εχει καθε σκυλος για τη διαιωνιση του ειδους του.


Ο λογος για τον οποιο αναφερθηκαμε σε ολα αυτα ειναι σαφως για να ειναι ξεκαθαροι ολοι οι οροι, για ολους οταν συζηταμε,αλλα και για να βοηθησουμε τον καθε ιδιοκτητη σκυλου να κατανοησει καλυτερα τον σκυλο του.Επισης θεωλαρω απαραιτητο να κατανοησουν ολοι οι ιδιοκτητες σκυλων τα drives (ειδικοτερα οταν ενδιαφερονται για σωματοφυλακη και φυλαξη χωρου)ωστε να μπορουν να εχουν μια πιο ξεκαθαρη εικονα για τον σκυλο τους.Διοτι δεν ειναι λιγοι οι ιδιοκτητες εργασιακων φυλων οι οποιοι απλα και μονο επειδη πληρωσαν ενα υπερογκο ποσο σε καποιον επωνυμο εκτροφεα,θεωρουν οτι το σκυλι τους θα χει τον χαρακτηρα των πιρανχας και τα σαγονια ενος κροκοδειλου,ενω στην ουσια το σκυλακι τους απεχει παρα πολυ απο αυτο.Και οταν τους πει ο εκπαιδευτης τους οτι με συγχωρειτε αλλα το σκυλακι σας δεν κανει για τη συγκεκριμενη δουλεια,αρχιζουν να τον κατηγορουν οτι δεν κανει σωστα τη δουλεια του,οτι θελει να προωθησει δικο του σκυλι και αλλα τετοια.

Ενας σκυλος ο οποιος προοριζεται για σκυλος σωματοφυλακας-φυλακας χωρου,ειναι απαραιτητο να εχει τα παρακατω drives: Prey drive
Defensive drive
Fight drive

Ειναι σαφες οτι δεν γινεται να εξηγησουμε μεσα λιγες σειρες θεωριες που μπορουν να πιασουν ολοκληρα κεφαλαια βιβλιων.Αυτα που θα προσπαθησουμε να κανουμε ειναι οσο πιο απλα και κατανοητα γινεται να εξηγησουμε στον μεσο ιδιοκτητη-ενδιαφερομενο χειριστη σκυλου φυλακα,πως χρησιμοποιουνται αυτα τα drives κατα τη διαρκεια της εκπαιδευσης της σωματοφυλακης και γιατι αυτα ειναι απαραιτητα.

Prey drive

To Prey drive κατα τη διαρκεια της εκπαιδευσης χρησιμοποιειτε σε 2 φασεις κατα τη διαρκεια εκμαθησης των τεχνικων του δαγκωματος.και στην πορεια χρησιμοποιειτε για να βοηθησουμε το σκυλι να αποβαλει στρεςς σε περιπτωση που απο λαθος πιεσουμε τον σκυλο παραπανω απο οσο πρεπει.στην ουσια αυτο που κανουμε ειναι να γυριζουμε απο Defensive drive σε Prey drive με αποτελεσμα να μην χρειαζεται να κανουμε διακοπη και ο σκυλος παντα να βγενει νικητης.Οταν το σκυλι δουλευει σε Prey drive ειναι σε μια χαλαρη κατασταση,δηλαδη δεν υπαρχει ο παραγοντας στρεςς.Για να το εξηγησω απλα ακομα και οταν το σκυλι παιζει το παιχνιδι της διεκλυστυνδας με το αφεντικο του η κυνηγαει το μπαλακι του δουλευει σε Prey drive .


Defensive drive

Το Defensive drive ειναι η εμφυτη ταση που εχει ενας σκυλος για να προστατεψει τον εαυτο του.Οποτε οπως καταλαβενεται αν ο σκυλος δεν εχει Defensive drive δηλαδη δεν εχει την εμφυτη ταση να προστατεψει τον εαυτο, πως γινεται να προστατεψει εμας?Απλα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ,αυτο ειναι κατι που η το χει ο σκυλος η δεν το χει....Καταλαβαινω ποσο σκληρο και αδικο μπορει να ειναι το οτι το πολυαγαπημενο σας σκυλι,το οποιο εχετε χρυσοπληρωσει εχετε βασισει την ασφαλεια σας επανω του,τελικα αποδυκνυεται ΑΧΡΗΣΤΟ για τον σκοπο για τον οποιο τον πηρατε εξαρχης.δυστυχως η ευτυχως η τεχνολογια δεν εχει φτασει ακομα στο σημειο που θα μπορουμε να κανουμε μια εμφυτευση ενος microchip στον εγκεφαλο του αγαπημενου μας σκυλου και να του περασουμε τα απαραιτητα drives για τη δουλεια.Απο την αλλη βεβαια ευτυχως που ολα αυτα ακομα ειναι σεναρια επιστημονικης φαντασιας ακομη ,γιατι ολοι εμεις εκπαιδευτες και εκτροφεις θα χαναμε τη δουλεια μας.Περα απο τη πλακα ομως πραγματικα οι λυσεις για αυτο το προβλημα ειναι περιορισμενες,η δινουμε το αγαπημενο μας σκυλακι σε καποιον αλλο και παιρνουμε ενα που πληρει τις προυποθεσεις,η βαζουμε ενα καλο συστημα συναγερμου και βασιζομαστε σε μια εταιρια security για την ασφαλεια μας(κατι που δεν θα κανα ποτε)η απλα παμε και προμηθευομαστε ‘παρανομα’ενα οπλο γιατι νομιμα ειναι πολυ δυσκολο να το αποκτησουμε και σε μια πιθανη συμπλοκη βρισκομαστε αντιμετωποι με τον νομο για παρανομη οπλοκατοχη,παρανομη οπλοχρησια και εναν πιθανο φονο.Δυσκολα θα βρουμε ελαφρυντικα σε ενα δικαστηριο,για την ακριβεια πιο πιθανο ειναι βρεθουμε και χρεωμενοι με το φονο ενος πρεζακια που αποφασισε να διαρηξει το σπιτι μας.Οποτε η μονη λυση που μας απομενει για να μην εχουμε ολα αυτα τα παρατραγουδα ειναι η σωστη επιλογη κουταβιου.ΔΥΔΤΥΧΩΣ ειναι αδυνατον να διακρινουμε Defensive drive σε ενα κουταβι για την ακριβεια,το σκυλι για να μπορεσουμε να κρινουμε αν εχει καλο Defensive drive πρεπει να εχει ενηλικιωθει σε ορισμενα σκυλια παιρνει και παραπανω καιρο.Οποτε η μονη λυση ειναι να φροντισουμε να παρουμε το κουταβι μας απο εκτροφεις που τα σκυλια τους ειναι δουλεμενα στη σωματοφυλακη και στη φυλαξη χωρου.Αυτο δεν σημαινει οτι το κουταβι μας θα βγει 100% ετσι οπως επιθυμουμαι,αλλα οι πιθανοτητες ειναι με το μερος μας,δεν θα ηταν υπερβολη να πουμε πως απο γονεις οι οποιοι κανουν και οι 2 τη δουλεια τους σωστα τα 4 στα 6 κουταβια θα βγουν οπως πρεπει,συμφωνα παντα με την δουλεια για την οποια προοριζονται.

Fight drive


Το Fight Drive δεν εχει καμια σχεση με κυνομαχιες η οτιδηποτε τετοιο.Ειναι απλα η αλλαγη οπτικης γωνιας του σκυλου προς τον βοηθο καθηκοντων προστασιας ,το νεαρο και απειρο σκυλι οταν βγενει τις πρωτες φορες στην αμυνα(Defensive drive)νιωθει αβολα σχετικα με τον βοηθο,στρεσαρετε και θελει να βγει απο αυτη τη κατασταση οσο πιο γρηγορα μπορει.Αυτο βεβαια δεν ισχυει για ολα τα σκυλια υπαρχουν ορισμενασκυλιατα οποια προχωρουν πιο γρηγορα στο επομενο επιπεδο.Τα σκυλια τα οποια αποκτουν εμπειρια μεσα απο την εκπαιδευση αρχιζουν να νιωθουν πιο ανετα ενω βρισκονται σε Defensive drive και να νιωθουν οτι μπορουν να αντεπεξελθουν σε μια μαχη.Απο αυτο το σημειο και μετα μπορουμε να λεμε οτι το σκυλι εχει αρχισει και αποκταει καλο Fight Drive.Ενα σκυλι με καλο Fight Drive ειναι ενα σκυλι που ειναι σε θεση να μπει σε μαχη με τον οποιονδηποτε και οπουδηποτε και ειναι σιγουρο οτι θα βγει νικητης,ειναι ενα σκυλι που την ωρα που εξαπολυει την επιθεση του δεν νιωθει στρες και δεν εχει καμια αμφιβολια για το ποιος θα κερδισει τη μαχη.Ορισμενες φορες σκυλια με πολυ Prey drive η με κυριαρχικο χαρακτηρα αποκτουν πολυ καλο Fight drive.

Πηγη:http://bullterriergr.forumup.gr  Φαιδων Παπαδοπουλος

Γερμανικός ποιμενικός ,ένας σκύλος εργάτης

Το βάδισμα του γερμανικού ποιμενικού είναι μοναδικό στον κόσμο .
Όταν ένας γερμανικός ποιμενικός έχει το συνδυασμό των σωστών γωνιών με το σωστό μήκος και ''ουσία'' οστών, εκπληκτικό είναι η μόνη λέξη για να περιγράψει το αβίαστο βάδισμα του. [Flowing, flying gait.]
Γιατί οι άλλες φυλές ποιμένων δεν κινούνται σαν το γερμανικό ποιμενικό; Ελαφρώς διαφορετικές απαιτήσεις εργασίας είναι η απάντηση.
Σκυλιά σφαγείων  χρειάζονται γρήγορες ισχυρές εκρήξεις της κίνησης , σκυλιά αγελάδων χρειάζονται αργή δύναμη. Τα border collie αναπτύχθηκαν για να οδηγούν ατίθασα πρόβατα από τα Highlands.
Η ανάγκη για ένα σκύλο που να λειτουργεί σε αρμονική αδιάσπαστη ενότητα με τα πρόβατα, όλη την ημέρα δημιούργησε αυτό το μοναδικό βάδισμα.

Τα πρόβατα κινούνται προς άλλες ομάδες προβάτων, τρόφιμα και  νερό. Κινούνται επίσης μακριά από οποιοδήποτε σήμα κινδύνου.
Ένα stockdog(σκύλος που η δουλειά του σχετίζεται με άλλα ζωντανά) πρέπει να οδηγεί ένα κοπάδι με τρία πέντε, είκοσι ή ακόμη και με 200 μέλη! Αυτό συνεπάγεται πολλή κίνηση από την πλευρά του σκύλου.
Είτε σε κίνηση, είτε σε βοσκή ο σκύλος υποτίθεται ότι θα κινηθεί αρκετά μακριά από αυτά για να μην επηρεάσει το πρόβατο την ώρα της βοσκής
Και πάλι, αυτό σημαίνει ότι για κάθε ένα βήμα των προβάτων ο σκύλος θα πρέπει να κάνει 5 ώστε  να μείνει μπροστά τους.
Οι απαιτήσεις της εργασίας απαιτούν ένα σκυλί που μπορεί να:
Μετακινείται με σταθερό ρυθμό για ώρες ,εναλλαγή σε εκρήξεις της ταχύτητας
Να είναι σε θέση να κινηθεί με δύναμη και ευελιξία για την επίλυση διαφορών με τα πρόβατα.
Προβλήματα στον τροχασμό και στο μήκος και εύρος της πάνω γραμμής, έχουν ως αποτέλεσμα να χάνει  ενέργεια / θερμίδες.
Η έλλειψη ισορροπίας, η πλάγια κίνηση το crabbing, galloping(περπάτημα κάβουρα,καλπασμός) κλπ., ρίχνουν τη δυνατότητα αντοχής και δύναμης που παράγεται από το πίσω μέρος,
Αρκετές από αυτές τις ανατομικές ελλείψεις μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ζημίας ή βλάβης. Απώλεια ενέργειας σημαίνει ότι ο σκύλος δεν μπορεί να λειτουργήσει στο βέλτιστο.
Ο σωστός σκύλος πρέπει να τελειώσει την εργασία της ημέρας, χωρίς να καταπονηθεί, ιδιαίτερα.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ : αυτό που οδηγεί τον σκύλο ποιμένα.

Οι άνθρωποι κάνουν το λάθος κατά την ανάγνωση του τμήματος ιδιοσυγκρασία του προτύπου, να παρερμηνεύουν την έννοια του Schutzhund. (εξετάσεις εργασίας)
Ο σκύλος πρέπει να είναι .... "άμεσος και ατρόμητος ...με αυτοπεποίθηση .... πρόθυμος να σταθεί σε οποιοδήποτε έδαφος .... .... πρόθυμος και διατεθειμένος να ακολουθήσει οποιαδήποτε εντολή''.
Οι ιδιότητες και τα ιδιαίτερα αυτά χαρίσματα της φυλής, αναγνωρίστηκαν πολύ πριν ο ρόλος του περιοριστεί σε ένα [ μανίκι, δάγκωμα.]
Το Stockwork είναι το πιο δύσκολο άθλημα σκύλων και δουλειά εκεί έξω. .
'Eνα stockdog απαιτείται να έχει την προσωπική δύναμη, αυτοπεποίθηση, και τις δεξιότητες για να σταθεί σε ένα πρόβατο, και να το πείσει να κινηθεί χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Δουλειά του σκύλου είναι να ελέγχει τα απρόθυμα, ατίθασα πρόβατα να ακολουθούν, ο τσοπάνος υπαγορεύει για το πού να πάνε, πότε ... και ...  πρέπει ο σκύλος να είναι πάντα έτοιμος σε αλλαγές εντολών από το αφεντικό.
Νοημοσύνη και ανεξάρτητη κρίση είναι κρίσιμης σημασίας για το stockdog. Στα Stockdogs δίνεται τακτικά μια δουλειά, και απαιτείται να αξιοποιήσουν καλύτερα την κρίση τους σχετικά με το πώς να το κάνουν.
Ο σκύλος πρέπει να μπορεί να αντιλαμβάνεται την κίνηση και τις διαθέσεις του κοπαδιού ώστε να επεμβαίνει, να διορθώνει και να καθοδηγεί το κοπάδι, χωρίς να απασχολεί τον τσοπάνο, με περιττές εντολές.
Ο τσοπάνος μπορεί να πει, "Πήγαινε έξω στο βοσκότοπο και φερε τα πρόβατα." η εντολή "Get out" Μετά από αυτό, ο σκύλος επιλέγει το μονοπάτι, για να αρχίσει τη συλλογή τους .
Αυτός επιλέγει ποια ταχύτητα και το μέγεθος της πίεσης που χρειάζονται τα πρόβατα για να φτάσει στην διεκπεραίωση της δουλειάς.
Τα πρόβατα θα αγνοήσουν, ή θα επιτεθούν σε σκυλιά που δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης ή εξουσίας.Τα πρόβατα δεν θα ανεχθούν ένα σκυλί που είναι ανήσυχο υστερικό, γεμάτο αδρεναλίνη
ή επιθετικό.
Ησυχία, ηρεμία, με FOCUS αυτοπεποίθηση, όπως περιγράφεται στο πρότυπο, είναι η καρδιά και η ουσία της δουλειάς ενός GERMAN SHEPHERD.

                                                                                                    επεξεργασία κειμένου
                                                                                                      Σαρρής Αλέξανδρος
                                                                         πηγή :άγνωστη,θα δημοσιοποιηθεί  μόλις γίνει γνωστή                                                                                                                                 

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ SIEGER -OΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ-ΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1899 ΕΩΣ ΤΟ 2009

ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1899 ΕΩΣ ΤΟ 2009.ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟΥΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ PEDIGREE (ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ)

Διαχωρίζοντας την φιλοζωία με την κυνοφιλία, δηλώνοντας εξ αρχης ότι δεν εχω  κανένα σκοπό να κατηγορήσω κανένα ημιαιμο και φυσικά κανέναν ιδιοκτήτη και γνωρίζοντας εκ πείρας ότι πολλά ημίαιμα  είναι πολύ καλύτερα από κάποια καθαρόαιμα, θα πω λίγα πράγματα σχετικά με τα pedigree.

Το pedigree (γενεαλογικό δένδρο) είναι ένα έγγραφο το οποίο εκδίδεται από τον κυνολογικο όμιλο της εκάστοτε χώρας που γεννιέται ένα κουτάβι, στο οποίο αναφέρονται τα στοιχεία του σκύλου ( όνομα, φυλή, φύλο, χρώμα, αρ. τατουάζ, ή μικροτσίπ, ημ. γέννησης) καθώς και οι πρόγονοι  του σκυλού σε βάθος 4 γενεών (δηλ γονείς, παππούδες, κλπ.) είναι δηλαδή η ταυτότητά του.Σε αυτό αναγράφονται τα ονόματα των σκύλων και κάποιοι τίτλοι (αν έχουν) από πρωταθλήματα μορφολογίας ή εργασίας. Αναφέρεται επίσης και ο βαθμός δυσπλασίας των ισχύων ή του αγκώνα, άλλες εξετάσεις υγείας, καθώς και σε ορισμένες χώρες αν ο σκύλος είναι προτεινόμενος για αναπαραγωγή ... σε κάποιες χώρες όπως η Γερμανία, στο pedigree αναφέρεται αναλυτική παρουσίαση των προγόνων του σκύλου.  ... ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΜΑΣ  ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟ.

Το pedigree είναι ό,τι πιο χρήσιμο για κάποιον που ασχολείται με την αναπαραγωγή μίας φυλής,αντιπροσωπεύει τον σκύλο που πρόκειται να αναπαραχθεί, και χρησιμοποιώντας άλλες πιο εξειδικευμένες γνώσεις μπορεί να ''προβλέψει'' κάποια χαρακτηριστικά, ή να προσπαθήσει να αποφύγει κάποια άλλα ... πολύ σημαντικά ΚΑΙ για τον μελλοντικό ιδιοκτήτη του κουταβιού όπως η ΥΓΕΙΑ και η ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ. 

Στον ιδιοκτήτη το pedigree χρειαζεται:

-για την συμμετοχή του σε κάποια έκθεση

-για την αναπαραγωγή αν ενδιαφέρεται να την κάνει σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες.

-για τον έλεγχο της υγείας του μελλοντικού του συντρόφου.

-για την πρόβλεψη της ιδιοσυγκρασίας του. 

-για να είναι σίγουρος για την καθαροαιμία του, αν φυσικά τον ενδιαφέρει τί αγοράζει και πόσο το αγοράζει ...

-για να το ''ψάξει'' λίγο παραπάνω!
-Το σημαντικότερο όμως είναι οτι το pedigree είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούνε οι υπεύθυνοι εκτροφείς για να διαιωνίσουνε τα χαρακτηριστικά της φυλής ,να τη βελτιώσουνε και να εξαλείψουνε τυχόν κληρονομικές ασθένειες .Αν λοιπόν είσαι φίλος μιας συγκεκριμένης φυλής και ενδιαφέρεσαι για το μέλλον της θα πρέπει να απαιτείς ο μελλοντικός σου σύντροφός να διαθέτει pedigree.

Στην Ελλάδα pedigree εκδίδει μόνο ο Κυνολογικός Ομιλος Ελλάδας (ΚΟΕ), με την κατάθεση της δήλωσης γέννας μέχρι την πάροδο ενός μήνα από την ημερομηνία γέννησης. Η έκδοση κοστίζει 20 Ευρώ ανά κουτάβι και την επωμίζεται Ο ΕΚΤΡΟΦΕΑΣ. Τα pedigree είτε υπάρχουν λοιπόν είτε όχι, στην ηλικία που το κουτάβι διατίθεται. Δεν εκδίδονται μετά, ούτε τροποποιούντα

Θα ήθελα να αναφερθώ σχετικά με το pedigree των ΑΕΤΟΝΥΧΗΔΩΝ

Υπάρχουν 2 κατηγορίες  pedigree αετονύχηδων.

1^η κατηγορία

το κουτάβι είναι καθαρόαιμο, το λέει και η βεβαίωση του κτηνιάτρου, από τα καλύτερα εκτροφεία του εξωτερικού, έχει και μικροτσίπ και ευρωπαϊκό διαβατήριο, ΑΛΛΑ αν θες ΚΑΙ  pedigree πρέπει να δώσεις 100^ε  παραπάνω. (φυσικά εδώ δεν αναφέρομαι σε όλους τους κτηνιάτρους, προς αποφυγή παρεξηγήσεων)

Λογικό ακούγεται καθώς αν θες ΚΑΙ  pedigree πρέπει να δώσεις κάτι παραπάνω.  Το pedigree στις ανατολικές χώρες κοστίζει 15-20^ε, άρα άμα θες ντε και καλά ΚΑΙ  pedigree πρέπει να λαδώσουμε και κάποιον για το ‘’μαϊμού’’  pedigree του σκυλού σου (που κατά τα άλλα  είναι καθαρόαιμο από τα καλύτερα εκτροφεία του εξωτερικού κλπ, κλπ)  άρα 100 ε είναι μια λογική τιμή. Στις περισσότερες των περιπτώσεων όσοι περιμένουν ΚΑΙ  pedigree δεν το παίρνουν ποτέ. 

Στην κατηγόρια αυτή ανήκουν οι εισαγωγείς και οι έμποροι κουταβιών, οι οποίοι τα αγοράζουν από puppy mills συνήθως από Ουγγαρία με 80^ε, τα ‘’κουβαλάνε’’ 100-100, 200-200 σε βαν (και αν ψοφήσει και κάποιο και τι έγινε ?) και τα πωλούν ……. αναλόγως . Εδώ περιττό να αναφέρουμε για  την ποιότητα των γονέων των κουταβιών και τις συνθήκες που γεννιούνται και μεγαλώνουν.

Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με το νόμο, οποιαδήποτε εισαγωγή ζώων συντροφιάς απαγορεύεται αν δεν συνοδεύονται από διαβατήριο και μικροτσίπ.

Άρα λοιπόν όπου ακούτε για ευρωπαϊκό διαβατήριο κλπ κλπ σκεφτείτε λίγο παραπάνω από πού μπορεί να προέρχεται ο μελλοντικός σας σύντροφος

        2^η κατηγορία

οι γονείς του κουταβιού είναι καθαρόαιμοι αλλά … που να τρέχω τώρα στον ΚΟΕ (Κυνολογικο Ομιλο Ελλαδος) για να βγάλω pedigree …άσε που το pedigree κοστίζει ‘’ένα κάρο λεφτά’’ ... και άσε που εγώ το πουλώ στη μισή τιμή από τους άλλους  και τι το θες το  pedigree αφού βλέπεις τους γονείς …κλπ κλπ.

στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι εκτροφείς τη πίσω αυλής  οι οποίοι αφού έχουν ένα ζευγάρι (η δυο ή τρία ή και παραπάνω)  γιατί να μη κάνουν και μερικά κουτάβια για να ….‘’βγάλουν τα έξοδα’’. Φυσικά κανένας δεν έλεγξε αν οι γονείς του κουταβιού είναι σύμφωνα με το πρότυπο της εκάστοτε φυλής, αν είναι φοβικοί, αν είναι επιθετικοί, αν είναι αρτιμελής (μονόρχις – κρυψόρχις)  και τελικά αν είναι κατάλληλοι για αναπαραγωγή σύμφωνα με το πρότυπο της φυλής.

Η διαδικασία για την έκδοση pedigree για κουτάβια που γεννιούνται στην Ελλάδα  είναι απλούστατη και απαιτείται μια ΑΠΛΗ αίτηση με την συμπλήρωση των απαραίτητων στοιχείων στον Κυνολογικο Ομιλο Ελλάδας (ΚΟΕ) εντός 30 ήμερων από την ημερομηνία γέννησης των κουταβιών η οποία μπορεί να κατατεθεί ιδιοχείρως στα γραφεία του ΚΟΕ ή μπορεί να σταλεί ταχυδρομικώς η μέσω φαξ

 (Απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά είναι και  οι δυο γονείς των κουταβιών να είναι καθαρόαιμοι άρα να έχουν πετιγκρι). Το κόστος δε της έκδοσης pedigree είναι 20ε για κάθε κουτάβι. (Τα απαραίτητα έγγραφα για την δήλωση της γέννας στη σελίδα www.koe.gr)

Άρα όπου ακούτε  ‘’ οι γονείς του κουταβιού είναι καθαρόαιμοι αλλά … που να τρέχω τώρα για να βγάλω pedigree … άσε που το  pedigree κοστίζει ‘’ένα κάρο λεφτά’’ … και άσε που εγώ το πουλώ στη μισή τιμή από τους άλλους  και τι το θες το  pedigree αφού βλέπεις τους γονείς …κλπ κλπ)

σκεφτείτε λίγο παραπάνω από πού μπορεί να προέρχεται ο μελλοντικός σας σύντροφος

Εδώ θέλω να προσθέσω ότι με το νέο νόμο για τα ζώα συντροφιάς ο έκαστος ιδιώτης μπορεί να δηλώσει μέχρι δυο γέννες το χρόνο. Από τρεις γέννες και πάνω θεωρείτε επαγγελματίας εκτροφέας και πρέπει να έχει τις κατάλληλες εγκαταστάσεις σύμφωνα με το νόμο περί εκτροφής.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ το κόστος απόκτησης κουταβιού είναι πολύ μικρό σε σχέση με το κόστος συντήρησης ενός σκύλου (τροφές -εμβόλια- εκπαιδεύσεις κλπ) για 12-14 χρόνια  και αυτό αν όλα πάνε καλά (γιατί αν έχουμε αρρώστιες, προβλήματα υγείας, δυσπλασίες κλπ το κόστος  συντήρησης 10πλασιαζεται)

 

και ΤΕΛΙΚΑ πληρώνοντας για την αγορά κουταβιού αμφιβόλου προέλευσης, είτε από εξωτερικό είτε από εσωτερικό (χωρίς πιστοποιητικό καθαροαιμιας, pedigree )  είναι σαν να πληρώνεται για την αγορά ημιαιμου και είναι κρίμα καθώς αν επισκεφτείτε τις φιλοζωικές ανά την Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλά εξαιρετικά ημιαιμα  για υιοθεσία.

ΠΗΓΕΣ: Εκτροφέας γερμανικών ποιμενικών
               Dog Breeders Greece.gr

Περίοδοι κοινωνικής ανάπτυξης του σκύλου

Η κοινωνικοποίηση ενός σκύλου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις περιόδους κοινωνικής ανάπτυξης, καθώς και τις ευαισθησίες τής κάθε ηλικιακής του φάσης. Γνωρίστε τις πιο κρίσιμες περιόδους στη ζωή των τετράποδων φίλων μας και μεγαλώστε... σωστούς σκύλους!

Μία κρίσιμη περίοδος είναι μία συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή του σκύλου όπου φαινομενικά μία ασήμαντη εμπειρία μπορεί να έχει, πολλές φορές, τρομακτικό αποτέλεσμα στη μετέπειτα συμπεριφορά του ζώου, ενώ μπορεί να συμβαίνουν σωματικές αλλαγές στην αρχή ή στο τέλος της κάθε μιας από αυτές τις κρίσιμες φάσεις. Αυτές ονομάζονται περίοδοι κοινωνικής ανάπτυξης. Οι συγκεκριμένες ηλικίες δεν είναι απόλυτες, αλλά γενικά εφαρμόζονται στα περισσότερα κουτάβια και σκύλους. Από τη γέννηση ενός κουταβιού έως 4 μηνών, οι κρίσιμες περίοδοι είναι ίδιες για όλα τα σκυλιά χωρίς να παίζει ρόλο το μέγεθος ή η ράτσα. Από 4 μηνών και πάνω, οι κρίσιμες περίοδοι ποικίλλουν εξαρτώμενες από το μέγεθος και την ηλικία του σκύλου.


Περίοδος από τη γέννηση ως 12 ημερών (Neonatal)

Αυτή η περίοδος αφιερώνεται σε δύο λειτουργίες: να αποκτηθεί διατροφή με το θηλασμό και να διατηρηθεί η ζεστασιά. Ένα κουτάβι δεν μπορεί να είναι αυτάρκες όταν γεννιέται. Χρειάζεται ζεστασιά από το περιβάλλον του για να διατηρήσει τη θερμοκρασία τού σώματός του. Χρειάζεται σωματική διέγερση για να ουρήσει και να αφοδεύσει. Δεν διαθέτει ακόμα όραση και ακοή και έχει ελλιπείς τις αισθήσεις της όσφρησης, γεύσης και αφής. Αντιδρά στη ζέστη και στο κρύο και μέχρι κάποιο σημείο και στον πόνο. Επίσης αντιδρά και στη μυρωδιά της μητέρας του. Κινείται με το να μπουσουλάει μπροστά με κυκλικό τρόπο, κινώντας το κεφάλι
του από πλευρά σε πλευρά, σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τη μητέρα του. Μπορεί να «βγάζει» φωνή ενώ ψάχνει και με τον τρόπο αυτό διεγείρει τη μητέρα του να το σπρώξει με τη μουσούδα της, δίνοντάς του έτσι να καταλάβει πού είναι.
Ενώ το κουτάβι μεγαλώνει πολύ γρήγορα σε μέγεθος και δύναμη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η συμπεριφορά του παραμένει ουσιαστικά η ίδια. Επίσης δεν υπάρχει καμία διαφορά στα κύματα που εκπέμπει ο εγκέφαλος του κουταβιού όταν αυτό είναι ξύπνιο ή κοιμάται.


Μεταβατική περίοδος 13-20 ημερών (Transition)

Αυτή η περίοδος στιγματίζεται από μεγάλο αριθμό σωματικών αλλαγών στο κουτάβι. Στην αρχή ανοίγουν τα μάτια του. Ενώ οι κόρες των ματιών του αντιδρούν στο φως, ο αμφιβληστροειδής χιτώνας δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί και δεν είναι ικανό να βλέπει αντικείμενα ή κινήσεις μέχρι να φτάσει την ηλικία των 21 ημερών. Το κουτάβι αρχίζει να μπουσουλάει και προς τα πίσω και μερικές φορές αργότερα αρχίζει να περπατάει με ασταθή τρόπο, πέφτοντας κάτω στο έδαφος κάθε φορά που προσπαθεί να κινηθεί μπροστά. Με το που αρχίζει να περπατάει κανονικά, σταματάει πλέον και το μπουσούλημα. Τα πρώτα δόντια αρχίζουν να σκάνε στην 20η περίπου μέρα, και αρχίζει να δαγκώνει και να μασάει. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αρχίζει επίσης και το κούνημα της ουράς. Από την 20η μέρα περίπου, αρχίζει να αντιδρά σε θορύβους όταν ξαφνιάζεται από κάποιον ήχο, αλλά δεν είναι ικανό ακόμα να εντοπίσει την πηγή του ήχου.


Περίοδος αντίληψης 21-28 ημερών (Awareness)

Αυτή είναι η πρώτη εβδομάδα κατά τη διάρκεια της οποίας το κουτάβι είναι πιθανό να χρησιμοποιεί τις αισθήσεις της όρασης και της ακοής. Και επειδή η αλλαγή των αισθητηρίων ικανοτήτων του γίνεται τόσο απότομα (περίπου μέσα σε μια περίοδο κάποιων ωρών στα περισσότερα κουτάβια), χρειάζεται οπωσδήποτε ένα σταθερό περιβάλλον. Τώρα έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη όσο ποτέ
για τη μητέρα του και για ένα οικείο περιβάλλον. Το να ξεκόψει κάποιος το γάλα σε ένα κουτάβι από τη μητέρα του ή να το μετακινήσει σε ένα καινούργιο περιβάλλον είναι βέβαιο ότι δημιουργεί ψυχολογικό τραύμα στα κουτάβια.
Επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αρχίζει και η μάθηση και είναι η στιγμή της ζωής ενός κουταβιού όπου μαθαίνει τι είναι να είσαι σκύλος.


Περίοδος κοινωνικοποίησης με σκύλους 21-49 ημερών (Canine Socialization)

Σε αυτή την περίοδο το κουτάβι μαθαίνει να χρησιμοποιεί τις συγκεκριμένες συμπεριφορές του είδους του και πώς τον κάνουν να είναι σκύλος. Για να φτάσει το γενετικό του δυναμικό, πρέπει να παραμείνει στη φωλιά του με τη μητέρα και τα αδέλφια του μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου. Σε αυτή τη φάση της ηλικίας, το κουτάβι εξασκείται σε στάσεις του σώματός του, εκφράσεις του προσώπου του και ήχους φωνητικούς και μαθαίνει πώς επηρεάζουν όλα αυτά τα αδέλφια του, τη μητέρα του και κάθε άλλο σκυλί που έρχεται σε επαφή μαζί του. Μαθαίνει πώς είναι να γαβγίζει και να του γαβγίζουν, πώς νιώθει όταν δαγκώνει και πώς όταν δαγκώνεται.
Μαθαίνει τις ποικίλες αυτές συμπεριφορές που τον κάνουν σκύλο: παιχνίδια κυνηγητού που τον κάνουν να συντονίζεται και να συγχρονίζεται, συμπεριφορά χαιρετισμού που του μαθαίνουν την ανάλογη στάση που πρέπει να έχει το σώμα του όταν χαιρετάει, παιχνίδια μάχης που του μαθαίνουν τη χρήση του σώματός του, στάσεις σώματος και εκφράσεις που αποσπούν ποικίλες αντιδράσεις. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, όταν μια μάχη ξεκινήσει, το κουτάβι μαθαίνει ότι μια υποτακτική στάση σώματος έχει ως αποτέλεσμα το τέλος μιας επιθετικότητας από το αδελφάκι του.
Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου, το κουτάβι παίρνει ένα από τα πιο σπουδαία μαθήματα της ζωής του: να επιδεικνύει πειθαρχία. Αυτό το μαθαίνει από τη μητέρα του η οποία μέσω της πειθαρχίας μαθαίνει τα κουτάβια να μη δαγκώνουν τόσο δυνατά ή κατά τη διάρκεια του απογαλακτισμού να την αφήνουν ήσυχη.

Έχουμε πολλά να μάθουμε παρατηρώντας τον τρόπο με τον οποίο η μητέρα πειθαρχεί ένα κουτάβι. Όταν το μικρό έχει κάνει μία αταξία και βρίσκεται πολύ κοντά στη μητέρα του και εκείνη δεν θέλει να ενοχλείται, θα το προειδοποιήσει με ένα πολύ έντονο κοίταγμα που πολύ συχνά συνοδεύεται από μία σχεδόν ανεπαίσθητη ζάρα της μύτης ή τράβηγμα των χειλιών. Εάν το κουτάβι δεν έχει μάθει ακόμα την έννοια του κοιτάγματος από τη μητέρα του ή είναι αποφασισμένο να την ενοχλεί, τότε εκείνη με τη σειρά της θα το κατσαδιάσει με έντονη φωνή, συνοδευόμενη με ένα τσίμπημα στη μύτη του. Το κατσάδιασμα αποτελείται από γρύλισμα που δείχνονται και δόντια και το «τσίμπημα» της μύτης πολύ σπάνια πληγώνει. Το μάθημα πάντως σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ καλό. Το τιμωρημένο κουτάβι γρήγορα γυρνάει ανάσκελα, κλαψουρίζοντας έντονα. Η μητέρα του αμέσως σταματάει την επιβολή της πειθαρχίας και παίρνει μία καλοσυνάτη και αγέρωχη έκφραση.

Το κουτάβι παίρνει πολλά μαθήματα: να σέβεται την έκφραση του προσώπου της μητέρας του που προηγείται (προειδοποιεί) της πειθαρχίας, μαθαίνει ότι μπορεί και ότι θα δέχεται πειθαρχία στη ζωή του, μαθαίνει να παίρνει υποτακτική στάση εκεί που επιβάλλεται. Σίγουρα το πιο σπουδαίο απ’ όλα και αυτό που αφορά και τη συνύπαρξή του με τους ανθρώπους, είναι ότι μαθαίνει να δέχεται την πειθαρχία. Επίσης, περίπου στο τέλος της 3ης εβδομάδας (21 ημερών) τα κουτάβια αρχίζουν να ουρούν και να αφοδεύουν μακριά από την περιοχή που κοιμούνται.
Σε αυτή την περίοδο ξεκινάει και η διαμόρφωση ισχυρών δεσμών όχι μόνο με άλλους σκύλους, αλλά και με ανθρώπους και άλλα ζώα, όπως γάτες, πρόβατα, κουνέλια κ.λπ. Εδώ ακριβώς είναι και ο ιδανικός χρόνος να αρχίσει η κοινωνικοποίηση του κουταβιού με άλλα ζώα.
Η περίοδος από 21 ως 49 ημέρες είναι αυτή που το κουτάβι μαθαίνει τις συμπεριφορές εκείνες που τον κάνουν σκύλο. Αν δεν έχει την ευκαιρία αυτή, δεν θα μπορέσει ποτέ να κατανοήσει πλήρως αυτά τα μαθήματα. Κουτάβια που μεταφέρονται από τη φωλιά τους πολύ νωρίς τείνουν να είναι νευρικά, να γαβγίζουν και να δαγκώνουν και πολύ συχνά δεν επιδέχονται πειθαρχία. Αρκετές φορές είναι επιθετικά σε άλλα σκυλιά και κάποιος φορές δεν μπορούν και να αναπαράγουν. Ένα κουτάβι που απομακρύνεται από την τοκετομάδα πριν την ηλικία των 7 εβδομάδων, δεν μπορεί να κατανοήσει το γενετικό του δυναμικό ως σκύλος και σύντροφος.


Περίοδος κοινωνικοποίησης με ανθρώπους 7-12 εβδομάδων (Human Socialization)

Ο καλύτερος χρόνος για να πάει ένα κουτάβι στο καινούργιο του σπίτι είναι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, από 50 ως 84 ημερών. Είναι επίσης ο καλύτερος χρόνος για να του εισάγουμε όλα εκείνα τα πράγματα που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη μελλοντική του ζωή. Για παράδειγμα, αν δεν έχει δει ήδη ζώα μιας φάρμας, είναι αναγκαίο να έρθει σε επαφή μαζί τους ήπια, με θετικό τρόπο και σίγουρα όχι απειλητικό.
Ακόμα χρειάζεται να γνωρίσει ήχους, όπως μιας ηλεκτρικής σκούπας, τη μηχανή του αυτοκινήτου, την κυκλοφορία της πόλης. Επίσης παιδιά, άντρες με μούσια, γυναίκες με καπέλα, ηλικιωμένους. Όλα αυτά για το σκύλο είναι πολύ διαφορετικά, για μας απλά όλοι είναι άνθρωποι. Η κοινωνικοποίησή του πρέπει να περιλαμβάνει έκθεση σε πολλούς τύπους ανθρώπων και κάθε ηλικίας.
Στην ηλικία των 7 εβδομάδων τα κύματα που εκπέμπει ο εγκέφαλος είναι ίδια με αυτά ενός ενήλικου σκύλου. Η ικανότητά του, όμως, για συγκέντρωση δεν είναι αυτή όπως ενός ενήλικου σκύλου και η ικανότητα προσοχής διαρκεί ελάχιστα. Σίγουρα όμως μπορεί να μάθει και μαθαίνει είτε του διδάσκουμε πράγματα είτε όχι. Αυτή είναι η ηλικία που γίνεται η πιο γρήγορη διαδικασία μάθησης. Κάθε τι που γνωρίζει του προσελκύει μεγάλο ενδιαφέρον, όσο ποτέ αργότερα. Η μάθηση σε αυτή την ηλικία είναι μόνιμη. Επίσης αυτή είναι και η ιδανική στιγμή να ξεκινήσει εκπαίδευση υπακοής με θετικό τρόπο, έχοντας υπόψη τα φυσικά του όρια και το μικρό βαθμό προσοχής που μπορεί να δώσει.


Περίοδος φοβίας 8-11 εβδομάδων (Fear Impact Period)

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κάθε τραυματική, οδυνηρή ή τρομακτική εμπειρία θα έχει δραματική επίδραση πάνω στο κουτάβι, πολύ μεγαλύτερη από το αν συνέβαινε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή. Για παράδειγμα, αν η πρώτη μεταφορά του κουταβιού στο κτηνιατρείο είναι δυσάρεστη, μπορεί να κάνει το σκύλο να νιώθει πάντα φοβισμένα κάθε φορά που επισκέπτεται το γιατρό του. Παίρνοντας όμως μαζί σας ένα παιχνίδι ή κάποιες λιχουδιές, μπορείτε να κάνετε την εμπειρία αυτή ευχάριστη,
ανακουφίζοντας έτσι την αρνητική επιρροή της περιόδου αυτής.
Αν το κουτάβι πάει για εκπαίδευση υπακοής κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι σημαντικό η τάξη να μη δημιουργεί στρες στο σκύλο.


Περίοδος κατάταξης ιεραρχίας 13-16 εβδομάδων (Seniority Classification Period)

Αυτή η κρίσιμη περίοδος είναι γνωστή και ως περίοδος που αρχίζουν να πέφτουν τα δόντια, αλλά επίσης και ως αποκοπή εξάρτησης από τη μαμά του. Σε αυτή την ηλικία, το κουτάβι αρχίζει να «τεστάρει» για να δει ποιος πρόκειται να γίνει αρχηγός αγέλης. Από 13 εβδομάδων και πάνω, αν το κουτάβι προσπαθεί να δαγκώσει -ακόμα κι αν πρόκειται για παιχνίδι-, αυτή είναι
μια προσπάθεια να κυριαρχήσει. Και αυτή η συμπεριφορά πρέπει οπωσδήποτε να αποθαρρύνεται.
Το να ξέρει ο σκύλος ποιος είναι αρχηγός της αγέλης είναι πολύ σπουδαίο γι’ αυτόν. Αν δεν υπάρχει το κατάλληλο πρόσωπο μέσα σε ένα σπίτι να αναλάβει αυτό το ρόλο, τότε αναλαμβάνει ο ίδιος.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο σκύλος προσπαθεί να διευκρινίσει το θέμα της αρχηγίας. Όσο πιο κυριαρχικός είναι ένας σκύλος τόσο πιο απαραίτητο είναι να υπάρχει ένας δυνατός και σταθερός αρχηγός. Όσο πιο υποτακτικός είναι ένας σκύλος τόσο πιο πρόθυμος είναι να υπακούει σε ένα αφεντικό, ακόμη κι αν αυτός είναι ανίκανος ή ασταθής.


Περίοδος ενστίκτου φυγής 4-8 μηνών (Flight instinct Period)

Αυτή είναι η στιγμή που το κουτάβι θα τεστάρει τα «φτερά» του. Θα τολμήσει να ανοιχτεί, να φύγει μακριά από το αφεντικό του και όσο κι αν τον καλεί, αυτός δεν ακούει με τίποτα.
Η συγκεκριμένη περίοδος μπορεί να διαρκέσει από μερικές μέρες ως πολλές εβδομάδες. Και δυστυχώς, οι πιο πολλοί ιδιοκτήτες, επειδή δεν γνωρίζουν αυτό το φυσιολογικό στάδιο ανάπτυξης, αντιδρούν λάθος και δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Και αυτό όχι γιατί απλά το κουτάβι αρχίζει να μαθαίνει να μην έρχεται όταν το φωνάζουν, αλλά μαθαίνει και ένα πολύ δυσάρεστο
μάθημα, πως όταν επιστρέφει κατσαδιάζεται και πιθανόν το χτυπάνε. Η ανάγκη να ξεκινήσει η εκπαίδευση για το κουτάβι την ίδια στιγμή που παρουσιάζεται και το ένστικτο φυγής, είναι μεγάλη. Έτσι ο ιδιοκτήτης συνεχίζει ουσιαστικά την εκπαίδευση του «έλα» με θετικό τρόπο, με λουρί για κάποιες εβδομάδες και αφού νιώσει ότι ελέγχει την κατάσταση, χωρίς λουρί ξανά. Αν για οποιοδήποτε λόγο και ενώ είναι χωρίς λουρί συνεχίζει να μην υπακούει στην εντολή «έλα», τότε πολύ απλά του ξαναφοράμε το λουρί για αρκετές εβδομάδες. Έτσι, επειδή πάντα ανταμείβεται όταν έρχεται, μαθαίνει ότι το να επιστρέφει όταν τον καλούν είναι ευχάριστο.
Υπάρχει και μία άλλη φυσιολογική αλλαγή που συνοδεύει το ένστικτο φυγής, το πέσιμο δοντιών. Το κουτάβι έχει χάσει τα δόντια του μεταξύ 4-6 μηνών και αρχίζουν να εμφανίζονται τα καινούργια ενήλικα δόντια. Επειδή, όμως, η ολοκλήρωση της θέσης των δοντιών στα σαγόνια γίνεται μεταξύ 6 και 10 μηνών, υπάρχει φυσιολογικά και η διάθεση στο κουτάβι να μασάει σχεδόν τα πάντα. Είναι μεγάλη ανάγκη να εξασκεί το στόμα του κι αν υποθέσουμε ότι κάποιος κλειδώνει το κουτάβι σε ένα άδειο δωμάτιο, εκείνο με τη σειρά του θα καταστρέψει την πόρτα ή τους τοίχους.


Δεύτερη περίοδος φοβίας 6-14 μηνών (Second Fear Impact)

Αυτή η περίοδος ονομάζεται επίσης και περίοδος φοβίας καινούργιων καταστάσεων. Αυτό που σημαδεύει τη δεύτερη περίοδο φοβίας είναι μία αλλαγή συμπεριφοράς στο σκύλο που τώρα πια είναι έφηβος. Μπορεί ξαφνικά να δείξει απροθυμία στο να πλησιάσει κάτι καινούργιο ή να φοβηθεί κάτι ή και κάποιον ήδη γνωστό. Όταν ο σκύλος δείξει κάτι τέτοιο δεν πρέπει να πιεστεί να το αντιμετωπίσει, να εξαναγκαστεί να φανεί γενναίος ή να ενισχύσουμε το φόβο του μέσω χαδιού και καθησυχαστικής φωνής. Η πίεση μπορεί να κάνει το σκύλο να φοβηθεί ακόμα πιο πολύ και τα χάδια τον ενθαρρύνουν να φοβάται (τα δέχεται ως επιβράβευση κάθε φορά που φοβάται).

Η φοβία του πρέπει να χειρίζεται με υπομονή και ευγένεια. Πρέπει να επιτραπεί στο σκύλο να το δουλέψει στο χρόνο του και εξάλλου δεν είναι δυνατό να πιεστεί να γνωρίσει κάτι το οποίο θεωρεί ως επικίνδυνο. Η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τοποθετεί το σκύλο σε μια θέση επιτυχίας και έτσι η αυτοπεποίθησή του αυξάνεται. Ένας καλός τρόπος για να ξεπεράσει ο σκύλος τη φοβία του, π.χ. σ' ένα αντικείμενο, είναι να το ακουμπάμε ή να καθόμαστε πάνω του και να του δώσουμε το χρόνο να έρθει σε εμάς που δεν φοβόμαστε και πολύ περισσότερο όταν αυτό είναι και γνωστό. Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι εάν ο σκύλος φοβηθεί για κάποιο λόγο έναν χώρο που έχει και άλλα σκυλιά, πιθανόν μετέπειτα να φοβάται ομάδες από σκύλους, παρ’ όλο που δεν ήταν η αρχική αιτία φοβίας του.


Ωριμότητα 1-4 ετών (Maturity)

Έχει άμεση σχέση με το μέγεθος. Πολλές ράτσες, ειδικά οι γιγαντιαίες, συνεχίζουν να αναπτύσσονται σωματικά και να αλλάζουν και πέρα από την ηλικία των 4 ετών. Έτσι, λοιπόν, η ωριμότητα παραπέμπει σε σεξουαλική ωριμότητα και όχι σε πλήρη ανάπτυξη. Για έναν μέσο σκύλο η ωριμότητα επέρχεται συνήθως μεταξύ 1 ½ και 3 χρόνων, σε έναν μικρόσωμο σκύλο πολύ
νωρίτερα και σε έναν γιγαντιαίο αργότερα.
Αυτή η κρίσιμη περίοδος συχνά σημαδεύεται από μια αύξηση της επιθετικότητας και μία ακόμα προσπάθεια για αρχηγία. Η αυξημένη επιθετικότητα δεν είναι απαραίτητα αρνητική. Συχνά σημαίνει ότι ο μέχρι τώρα φιλικός σκύλος έγινε ένας καλός φύλακας και γαβγίζει όταν άνθρωποι πλησιάζουν την πόρτα. Μπορεί, επίσης, να σημαίνει ότι και δύο σκυλιά που μέχρι πρότινος ήταν φιλικά μεταξύ τους, να αρχίσουν να τσακώνονται κάθε φορά που συναντιούνται.
Όταν ένας σκύλος προσπαθήσει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου να πάρει την αρχηγία, πρέπει να τον χειριστούμε αποφασιστικά και σταθερά. Τακτική εκπαίδευση, επιβράβευση για την καλή του συμπεριφορά και μη δίνοντάς του την ευκαιρία να σκέφτεται να πάρει τη θέση του αρχηγού, τελικά θα τον κρατήσουν στη θέση που πρέπει να έχει ως σκύλος. Η φοβία του πρέπει να χειρίζεται με υπομονή και ευγένεια. Πρέπει να επιτραπεί στο σκύλο να το δουλέψει στο χρόνο του και εξάλλου δεν είναι δυνατό να πιεστεί να γνωρίσει κάτι το οποίο θεωρεί ως επικίνδυνο.
Η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τοποθετεί το σκύλο σε μια θέση επιτυχίας και έτσι η αυτοπεποίθησή του αυξάνεται. Ένας καλός τρόπος για να ξεπεράσει ο σκύλος τη φοβία του, π.χ. σε ένα αντικείμενο, είναι να το ακουμπάμε ή να καθόμαστε πάνω του και να του δώσουμε το χρόνο να έρθει σε εμάς που δεν φοβόμαστε και πολύ περισσότερο όταν αυτό είναι και γνωστό.
Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι εάν ο σκύλος φοβηθεί για κάποιο λόγο έναν χώρο που έχει και άλλα σκυλιά, πιθανόν μετέπειτα να φοβάται ομάδες από σκύλους, παρ’ όλο που δεν ήταν η αρχική αιτία φοβίας του.


Της Μαρίας Δεκαρίστου, Κριτού

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ MONDIORING

Το Mondioring είναι ένα διεθνές αναγνωρισμένο άθλημα από τον Διεθνή Κυνολογικό Όμιλο F.C.I. Αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 από τους αντιπροσώπους κάθε σημαντικής χώρας που διέθετε άθλημα με πρόγραμμα φύλαξης.
Το νέο αυτό dogsport  επιτρέπει σε όλους τους διαγωνιζόμενους από κάθε χώρα να συμμετάσχει, διότι αποτελεί έναν συνδυασμό από όλα τα θετικά στοιχεία του French Ring, Belgian Ring, IPO (SchH) και KNPV.
Το Mondioring αποτελείται από διάφορες ασκήσεις που πρέπει να φέρουν σε πέρας τόσο το σκυλί όσο και ο οδηγός/ χειριστής του σκύλου. Αυτές χωρίζονται σε 3 μεγάλες κατηγορίες: υπακοή, ευκινησία (agility - άλματα) και προστασία/φύλαξη.
Υπάρχουν 3 επίπεδα, το ring |, ring || και ring |||. Κάθε διαγωνιζόμενος πρέπει να ολοκληρώσει το ring | για να μπορέσει να μεταβεί στο ring || και ακολούθως στο ring |||. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να συγκεντρώσει τουλάχιστον την κατώτατη βαθμολογία που ορίζεται για κάθε επίπεδο. Στο ring ||| υπάρχουν 17 ασκήσεις που πρέπει να ολοκληρωθούν δίχως διακοπή εντός περίπου 45 λεπτών.  Μια ενδιαφέρουσα δυνατότητα του Mondioring είναι ότι ένα σκυλί που έχει συμμετάσχει και διακριθεί σε κάποιο άλλο αγώνισμα, όπως French Ring, δύναται να συμμετέχει και στο Mondioring, στο επίπεδο που έχει φτάσει στην χώρα του.
Η υπακοή δίνει περισσότερη έμφαση στον έλεγχο που έχει ο οδηγός/χειριστής παρά στην απόσταση.  Τα άλματα εξετάζουν την δομή και την προθυμία του σκύλου. Η κατηγορία της προστασίας/φύλαξης απαιτεί το σκυλί να καταδεικνύει τεράστιο έλεγχο της κατάστασης. Σε όλα τα επίπεδα και σε κάθε κατηγορία το σκυλί εξετάζεται δίχως την χρήση του λουριού ή περιλαιμίου για να εξεταστεί ο έλεγχος του σκυλιού από την αρχή. Η πολυπλοκότητα της εξέτασης συνδυασμένη με τον απόλυτο έλεγχο, απαιτεί το σκυλί να διαθέτει άριστο χαρακτήρα.
Κάθε φορά το θέμα του αγώνα είναι διαφορετικό. Ναι μεν είναι ίδιες οι απαιτήσεις σε κάθε κατηγορία από το σκυλί, αλλά το σκηνικό και η σειρά των σκήσεων όπου θα εξεταστεί το σκυλί ποτέ δεν είναι όμοιο με κάποιο προηγούμενο και βασίζεται στην φαντασία και δημιουργικότητα του κριτή. Με αυτόν τον τρόπο αναγκάζεται το σκυλί και ο οδηγός/χειριστής του να μπορούν να προσαρμοστούν και να αντιδράσουν ανάλογα σε κάθε περίπτωση χωρίς να ακολουθούν κάποιο συγκεκριμένο σενάριο.  Εξαιτίας του γεγονότος ότι ποτέ δεν μπορεί ο διαγωνιζόμενος να γνωρίζει το σενάριο στο οποίο θα εξεταστεί, το σκυλί ξέρει να ανταποκρίνεται μόνο του σε διαφοροποιημένες καταστάσεις και να έχει τον απόλυτο έλεγχο.
Το Mondioring διαδίδεται και αυξάνονται οι διαγωνιζόμενοι του σταθερά κάθε χρόνο. Υπάρχουν διάφορες λέσχες μελών του Mondioring. Οι τίτλοι του Mondioring αναγνωρίζονται διεθνώς.

περισσότερα http://www.mondioring.gr

Κροτοφοβία και σκύλος

Τι είναι
Είναι η αγχωτική εκδήλωση φόβου ενός σκύλου όταν ακούει κάποιο συγκεκριμένο ή μη κρότο (δυνατός και σύντομος ήχος).

Πώς αντιδρά ένας κροτοφοβικός σκύλος
Ο πανικός του είναι έκδηλος και ανάλογος οποιασδήποτε άλλης φοβίας. Τα μάτια γουρλώνουν και τα αυτιά μαζεύονται προς τα πίσω, κατεβάζει την ουρά στα σκέλια, τρέχει αναζητώντας μέρος να κρυφτεί, μπορεί να πηδάει πάνω μας για να τον προστατέψουμε ή ακόμα και να γίνει επιθετικός. Ειδικά στους εργασιακούς σκύλους, η κροτοφοβία μπορεί να αποτελέσει λόγο παύσης της εργασίας τους (π.χ. κηνυγόσκυλα, σκύλοι-φύλακες).

Αιτίες που έγινε κροτοφοβικός
Ελλιπής/Λάθος κοινωνικοποίηση.
Πρόωρος απογαλακτισμός και απομάκρυνση από την αγέλη.
Έντονα αρνητική εμπειρία (σοκ) που μπορεί να προκλήθηκε από πυροβολισμό, τρακάρισμα, κροτίδες/βεγγαλικά, βία, μεταφορά με αεροπλάνο κτλ.
Κεραυνοί και βροντές: συνήθως ξεκινάει με απλή ανησυχία και καταλήγει σε έντονο πρόβλημα. Μπορεί να εξελιχθεί ακόμα και σε φοβία για τη βροχή.
Κληρονομικότητα: Υπάρχουν κουτάβια που γεννιούνται κροτοφοβικά. Σε αυτήν την περίπτωση η διόρθωση του προβλήματος εξαρτάται από την ένταση της φοβίας.
Γεννιέται ή γίνεται ένας σκύλος κροτοφοβικός;
Η σίγουρη απάντηση του ερωτήματος αυτού εκκρεμεί ακόμα και γίνονται έρευνες για την βαθύτερη κατανόηση του προβλήματος. Τα περισσότερα αποτελέσματα πάντως δείχνουν ότι μπορεί ένας σκύλος να έχει γενετική προδιάθεση κροτοφοβίας. Επίσης, συσχετίζεται και με την ιδιοσυγκρασία του σκύλου καθώς φαίνεται ότι σε αρκετές περιπτώσεις συνυπάρχουν και άλλες αγχώδεις/φοβικές συμπεριφορές.

Αντιμετώπιση κροτοφοβίας
Παρόλο που μπορεί να υπάρχει γενετική αιτία λοιπόν, η αποφυγή του προβλήματος ως άλυτου πρέπει να είναι η τελευταία μας επιλογή. Η καλύτερη λύση είναι να συμβουλευτούμε έναν ειδικό στη συμπεριφορά των σκύλων που θα επιχειρήσει να μειώσει ή και να εξαλείψει το πρόβλημα. Αν θέλουμε να προσπαθήσουμε μόνοι μας, μπορούμε να εφαρμόσουμε την εξής μέθοδο:

Παίρνουμε ένα αντικείμενο που να προκαλεί κρότο (π.χ. ψεύτικο πιστολάκι, μπαλόνια και καρφίτσα, κατσαρόλα).
Σε ανοιχτό χώρο, κρατάμε το σκύλο μας με το λουρί και βάζουμε κάποιον σε απόσταση 5-8 μέτρων να δημιουργήσει κρότο.
Αμέσως μετά τον κρότο «επιβραβεύουμε» το σκύλο μας με την αγαπημένη του λιχουδιά ή με παιχνίδι ή με λόγια και χάδια (ότι του αρέσει).
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία 2-3 φορές το πολύ και συνεχίζουμε μετά από λίγες μέρες με την απόσταση από την πηγή του κρότου να μειώνεται σταδιακά.
Τα ηρεμιστικά ΔΕΝ αποτελούν λύση του προβλήματος. Στην καλύτερη περίπτωση είναι αντιμετώπιση συμπτωμάτων.
Πρόληψη κροτοφοβίας
Μερικές φορές είναι πιθανή και η πρόληψη της κροτοφοβίας όσο είναι ακόμα μικρός. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι:

Να κοινωνικοποιήσουμε σωστά το κουτάβι, και
σε περίπτωση εκδήλωσης κροτοφοβίας να μην το παίρνουμε αγκαλιά ή να κρυβόμαστε μαζί του γιατί έτσι θα μάθει ότι όντως πρέπει να φοβάται.
- See more at: http://www.dogsworld.gr/genika/krotofovia-skylos/#sthash.3nmyZRev.dpuf

Κλουβί και Σκύλος! Γιατί Είναι Απαραίτητο και Όχι Φυλακή!

Το κλουβί, ή crate ή box ή ακόμα και σπίτι για κάποιους όπως μπορείτε να δείτε σε αμέτρητα websites στο internet αλλά και σε σχετικά βιβλία, είναι ένα εργαλείο εκπαίδευσης και ομαλής συμβίωσης με το σκύλο μας που όλο και κερδίζει οπαδούς.

Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι ιδιοκτήτες σκύλου όταν ακούνε ότι κάποιος έχει το σκύλο του σε crate γουρλώνουν τα μάτια, κοιτούν σοκαρισμένοι και λένε διάφορα όπως “το καημένο το σκυλάκι” ή “γιατί δεν το έχεις ελεύθερο να πηγαίνει όπου θέλει” κτλ

Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα και σε αυτό συμφωνούν εκπαιδευτές και εκτροφείς!

Για αρχή ξεχάστε τις δικές σας σκέψεις… το σκυλί δεν είναι άνθρωπος και το κλουβί δεν είναι φυλακή! Αν παρατηρήσετε τα σκυλιά στην φύση θα δείτε ότι πάντα κοιμούνται σε φωλιές, σχετικά καλυμμένες και κρυμμένες.  Εκεί γεννάνε, μεγαλώνουν τα κουτάβια τους και κοιμούνται! Αυτό ακριβώς είναι το κλουβί και στο σπίτι! Μία προστατευμένη φωλιά, ο χώρος του σκύλου μας αν θέλετε, όπου με σωστή προσέγγιση από τον ιδιοκτήτη γίνεται ένα σημείο στο οποίο ο σκύλος νιώθει άνετα, αποβάλει το άγχος του και ξεκουράζετε.

Η πρώτη χρησιμότητα του crate φαίνεται από πολύ νωρίς αφού αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να εκπαιδεύσετε το κουτάβι σαν να μην λερώνει μέσα στο σπίτι (house training).
Από την φύση τους και από την μάνα τους τα σκυλιά γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να λερώνουν εκεί που κοιμούνται! Έτσι λοιπόν αν βγάζετε το σκύλο σας συχνά βόλτα και όταν δεν μπορείτε να τον παρακολουθείτε τον έχετε στο κλουβί του τότε δεν του δίνεται περιθώρια για λάθη ή για να κακομάθει αφού θα κάνει την ανάγκη του έξω και θα διατηρεί την “φωλιά” του καθαρή! Ο σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι η ενημέρωση σχετικά με την εκπαίδευση τουαλέτας του σκύλου σας απλά να έχετε στο μυαλό σας τη συγκεκριμένη λύση αφού πραγματικά λειτουργεί από μόνη της αρκεί το κλουβί να μην είναι τόσο μεγάλο ώστε ο σκύλος να μπορεί να λερώνει στη μία άκρη και να κοιμάται στην άλλη. Δυστυχώς ο συγκεκριμένος τρόπος εκπαίδευσης δεν μπορεί να λειτουργήσει με ζώα από puppy mills αφού όλη τους τη ζωή την έχουν περάσει μέσα σε κλουβιά ή γυάλες βιτρίνας οπότε δεν υπήρχε τρόπος να λερώνουν αλλού και φυσικά δεν υπήρχε τρόπος διόρθωσης από την μάνα τους!



Η χρησιμότητα του κλουβιού όμως δεν σταματάει στην εκπαίδευση τουαλέτας και ούτε αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος για να το χρησιμοποιούμε.

Τα σκυλιά χρειάζονται κανόνες, δομή και ρουτίνα όπως ακριβώς και τα παιδιά! Το να αφήνουμε ένα κουτάβι ελεύθερο να πηγαίνει όπου θέλει μέσα στο σπίτι ακόμα και όταν δεν είμαστε εκεί δεν είναι απλά επικίνδυνο (καλώδια, καθαριστικά, ζημιές κτλ) αλλά κυρίως κάνει κακό στην ισορροπία και στην διαπαιδαγώγηση του σκύλου!
Η χρήση του κλουβιού είναι ο καλύτερος και πιο απλός τρόπος για να κατανοήσει ο σκύλος ότι πρέπει να ακολουθεί κάποιους συγκεκριμένους κανόνες. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από το να το χρησιμοποιείται καθημερινά και σταθερά. Ο σκύλος θα καταλάβει ότι όπως όλοι έτσι και αυτός ακολουθεί τους κανόνες του σπιτιού!

Επίσης η χρήση του crate βοηθάει στο σκυλί να κατανοήσει την έννοια των ορίων! Αν και το κλουβί είναι ένα φυσικό όριο που ο σκύλος δεν μπορεί να παραβεί η ίδια η χρήση του τον βοηθάει στην κατανόηση ακόμα και τον μη φυσικών ορίων όπως ο δρόμος, ο φράχτης ή οτιδήποτε άλλο του υποδείξετε όσο μεγαλώνει.

Το κλουβί είναι ουσιαστικά το σπίτι του και μπορεί να βοηθήσει σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής του! Εκεί ο σκύλος μπορεί να ξεκουραστεί (πολλές φορές τα κουτάβια δεν ξέρουν πότε πρέπει να κοιμηθούν και γενικά αρκετά σκυλιά δεν ξεκουράζονται όταν βρίσκονται στο επίκεντρο με όλη την οικογένεια γύρω τους), μπορεί να αποβάλει το άγχος του όταν έχει τρομάξει ή αναστατωθεί και μπορεί να νιώσει άνετα όταν στο σπίτι συμβαίνει κάτι περίεργο.



Δεν πρέπει επίσης να υποβαθμίσουμε την χρησιμότητα του όσο αφορά την δική σας σχέση με το σκύλο σας! Όταν λείπετε από το σπίτι και ο σκύλος είναι ασφαλής στο κλουβί του (αν φυσικά μένετε σε διαμέρισμα και δεν τον αφήνετε σε κήπο) αποφεύγετε κακοτοπιές όπως οι ζημιές, το δάγκωμα καλωδίων, το να λερώσει το σπίτι και πολλά άλλα που ενδέχεται να σας εκνευρίσουν με την επιστροφή σας και να σας αναγκάσουν να φωνάξετε στο σκύλο σας, κάτι καθόλου χρήσιμο ή επιθυμητό! Το ίδιο ισχύει όταν νιώθετε την υπομονή σας να εξαντλείται για οποιοδήποτε λόγο! 1000 φορές να βάλετε το σκύλος σας στο σπίτι του παρά να φωνάζετε, να ουρλιάζετε και να κάνετε ανεπανόρθωτη ζημιά στη σχέση σας.

Η χρήση και η εξοικείωση με το κλουβί βοηθάει φυσικά και στην μεταφορά του με αυτοκίνητο, με πλοίο και αεροπλάνο αλλά και την φιλοξενία του σε πανσιόν σκύλων ή και στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που θα μείνετε στις διακοπές σας! Ο σκύλος θα νιώθει άνετα ανεξάρτητα με το που βρίσκεται… θα νιώθει σαν το σπίτι του ακόμα και αν βρίσκεται μακριά!



Ας δούμε ορισμένες συμβουλές για να εκπαιδεύσετε το σκύλο σας σχετικά με το κλουβί του και ανεξάρτητα της ηλικία του.

Αρχικά πρέπει να ξέρετε ότι το κλουβί ΔΕΝ πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται για τιμωρία! Πρέπει να είναι ένα σημείο που παράγει αποκλειστικά θετικά συναισθήματα στο σκύλο σας, τον ηρεμεί και τον κάνει να νιώθει ασφάλεια.

Στα πρώτα στάδια θα πρέπει απλά να έχετε το κλουβί με την πόρτα ανοιχτή και όποτε ο σκύλος πλησιάζει προς τα εκεί να τον επιβραβεύεται με τα λόγια και με κάποια λιχουδιά! Σιγά σιγά θα αποκτά περισσότερο θάρρος και εσείς θα επιβραβεύεται όταν κάνει πιο τολμηρά βήματα! Αν είναι πολύ μικρό κουτάβι ακόμα μπορείτε να το πάρετε αγκαλιά και να τον τοποθετήσετε εσείς μέσα με ανοιχτή πάντα την πόρτα και να του δώσετε λιχουδιά ή κάποιο αγαπημένο παιχνίδι.

Καλό είναι να αποφασίσετε μία λέξη την οποία ο σκύλος θα συνδέσει με το συγκεκριμένο χώρο και θα την χρησιμοποιείται πάντα όταν τον εκπαιδεύετε να πηγαίνει ή να αποδέχεται το συγκεκριμένο χώρο.

Σταδιακά ο σκύλος θα μπει μέσα (ειδικά αν του έχετε εκεί κάποιο ωραίο κρεββάτι, ένα κόκκαλο ή μία λιχουδιά) οπότε και εσείς θα πρέπει να επιβραβεύσετε χωρίς να κλείσετε την πόρτα!  Αφήστε τον να μπαίνει και να βγαίνει ελεύθερα και όταν νιώθει ιδιαίτερα άνετα κλείστε για πρώτη φορά την πόρτα για πολύ μικρό διάστημα ενώ του μιλάτε με ενθουσιασμό και του δίνετε να φάει κάποια λιχουδιά. Μετά από λίγο ανοίξτε την πόρτα και επαναλάβετε την διαδικασία για περισσότερη ώρα. Κάπως έτσι πρέπει να συνεχίσετε ενώ σταδιακά θα πρέπει να τον αφήνετε εκεί, να βγαίνετε από το δωμάτιο και να εμφανίζεστε ανά τακτά διαστήματα που σιγά σιγά θα μεγαλώνουν.

Αν όλα πάνε καλά ο σκύλος δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να μένει μόνος του στο κλουβί του, θα ηρεμεί και θα κοιμάται! Πολλές φορές ο σκύλος έχει ήδη μάθει να αποδέχεται το κλουβί του από τον εκτροφέα του  και φυσικά την μάνα του ενώ ακριβώς το αντίθετο γίνεται και εδώ με τα σκυλιά από puppy mills που έχουν αρκετά απωθημένα και ενδέχεται να χρειάζονται πολύ περισσότερο χρόνο εκπαίδευσης!



Το κλουβί που θα επιλέξετε θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο ώστε ο σκύλος να μπορεί να στέκεται όρθιος, να γυρίζει με άνεση και να ξαπλώνει άνετα όπως τον βολεύει. Αν είναι ακόμα κουτάβι καλό είναι να επιλέξετε ένα κλουβί για το τελικό μέγεθος του σκύλου και να χρησιμοποιείτε κάποιο ειδικό χώρισμα για να το κάνετε πιο μικρό ώστε να πετύχετε την εκπαίδευση της τουαλέτας που αναλύσαμε παραπάνω.

Αν και ο σκύλος συνήθως θα κοιμάται όσο παραμένει στο κλουβί και είναι μόνος του στο χώρο δεν θα πρέπει ποτέ να μένει εκεί πάνω από 8 ώρες συνεχόμενα εκτός από το νυχτερινό ύπνο φυσικά (μιλάω για ενήλικο σκύλο καθώς τα κουτάβια πρέπει να βγαίνουν πολύ συχνότερα).

Τα παραπάνω είναι ένας απλός οδηγός εξοικείωσης του σκύλου με το σπίτι του. Σε περίπτωση που αποφασίσετε να εκπαιδεύσετε το σκύλο σας με τη βοήθεια εκπαιδευτή σιγουρευτείτε ότι η εκπαίδευση για crate περιλαμβάνεται ή μπορεί να περιληφθεί στη συμφωνία που θα κάνετε.

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε όλοι είναι ο εξανθρωπισμός του σκύλου μας! Στα πλαίσια αυτά στεναχωριόμαστε να βάζουμε το σκύλο σε κλουβί. Αν όμως σκεφτούμε ότι γι αυτόν είναι η φωλιά του τότε όλα θα γίνουν πολύ απλά και σε λίγο καιρό θα τον βλέπετε μόνο του να πηγαίνει εκεί ακόμα και όταν εσείς βρίσκεστε στο σπίτι.

             πηγή : dogpark.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μια φορά και έναν καιρό, τεσσερις εκτροφεις γυριζαν απο μια εκθεση. Σε ένα ορεινό πέρασμα στη διάρκεια χιονοθύελλας, το αυτοκινητο ξαφνικά γλίστρησε στον πάγο και έπεσε σε ένα γκρεμό δυό χιλιόμετρα χαμηλότερα απο το δρομο. Οι ζωνες ασφαλειες έσωσαν τη ζωή των επιβατών αλλά και οι τεσσερις πορτες ειχαν μπλοκάρει εγκλωβιζοντας τους μεσα στο οχημα. Η πορτα του ρυμουλκουμενου τροχόσπιτου ομως, όπου μετεφεραν τα σκυλιά τους, ανοιξε και τα σκυλια άρχισαν να βγαίνουν ένα – ένα.

Το πρωτο σκυλί ήταν υπερτυπικό. Μισό χιλιόμετρο πάνω στην πλαγιά τα στενά του ρουθούνια, ο υπερβολικός όγκος και το βαρος του το προδωσαν και το χιονι που μαζευόταν στα χαλαρά του βλέφαρα το τύφλωσε. Το τελος του ευτυχώς ήρθε γρηγορα.

Το δεύτερο σκυλί ήταν πολύ όμορφο. Η εκτροφή του είχε εστιάσει στα “σημαντικά” στοιχεία του τυπου όπως χρώμα, μέγεθος, τέλειο σχήμα ουράς και κεφαλιού, άφθονο τρίχωμα και ελκυστικά σημάδια. Έφτασε σερνοντας λιγες εκατοντάδες μετρα πανω στην πλαγιά αλλά ο συνδυασμός της δυσπλασίας και της ανεπαρκους μυικής διαπλασης μαζί με τον πάγο που συσσωρεύτηκε στο πλούσιο εκθεσιακό του τρίχωμα, επεφερε το μοιραίο χωρις καθυστέρηση μεσα στη μαινομενη χιονοθύελλα.

Ο τρίτος σκύλος που προσπαθησε να ανεβει την πλαγιά είχε άψογα ισχία και αγκώνες και κάθε πιθανή και απίθανη εξέταση υγείας. Ο εκτροφέας του ποτέ δεν θα τολμούσε να παραβεί τις εντολές της επιτροπής που αποφασιζει τις απαραιτητες εξετάσεις. Είχε ξεχάσει όμως ότι η υγεία πρεπει να συνοδευεται απο ισορροπημενη κατασκευή : ο σκύλος του στερούνταν την δυναμη στους μυες του λαιμού και των ώμων, τα ισχυρά αλλά όχι βαριά οστά, τους καλοδεμένους αγκώνες, οσφύ και ταρσούς, τους συνδεσμους και τενοντες των ακρων, την ελαστική και δυνατή ράχη και τα πέλματα που θα τον οδηγούσαν με σιγουριά στην κορφή του γκρεμού. Μοιραία και αυτος υπέκυψε γρηγορα απο την εξαντληση.

Ο τεταρτος εκτροφεας ανεκτησε τις αισθησεις του καθώς ο σκυλος του άρχισε να σκαρφαλώνει το γκρεμό με δυνατες δρασκελιες. Δεκαετίες ολοκληρες προσεκτικής, εργασιακής εκτροφής, δοκιμαζονταν τωρα στην πράξη, σε ένα στίβο όπου θα αποφασιζοταν η ζωή και ο θάνατος. Ο σκυλος ειχε τα τελεια βλέφαρα και την εργονομική κατασκευή που απαιτεί το προτυπο. Δυνατος χωρις να ειναι βαρυς, με αψογη μυική διαπλαση και αναλογίες, τελειο θωρακα, καρδια και πνευμονια, εξαιρετικες γωνιωσεις, οσφύ και ραχη, πανισχυρο λαιμο, ανοιχτά ρουθούνια, σωστό τριχωμα, ιδανική συνδεσμολογία και αρθρωσεις, ο σκύλος σκαρφαλωσε την αποτομη πλαγιά χωρίς προβλημα.

Στην κορυφή του γκρεμου, ο σκύλος τίναξε το χιονι απο πανω του και αρχισε να τροχαζει ακουραστα πάνω στο δρομο. Μετά απο λίγα λεπτά, οι προβολείς ενος εκχιονιστικού έσκισαν το σκοτάδι. Ο οδηγός, βλεποντας τον εντυπωσιακό σκυλο να τρεχει αψηφώντας την χιονοθύελλα, σταματησε και βγηκε απο το οχημα του για να ψαξει τι ειχε συμβεί.

Ο εντυπωσιακός σκυλος τον εφτασε με δυο δρασκελιές, πήδηξε πάνω του ακαθεκτος και με ένα πανισχυρο δάγκωμα εξουδετέρωσε τον εχθρό.

Αφηνοντας πισω του το κουφάρι του νικημένου εισβολέα, ο σκύλος συνεχισε να τρεχει ακαταβλητος μεσα στη νυχτα.

                                                                                                                                                           Γ.Κωστόπουλος

What type of construction guarantees stamina in the German Shepherd Dog

What type of construction guarantees stamina in the German Shepherd Dog
By Herr Walter Rügamer S. V. (Körmeister)

Kronos v. Nürburgring

(Translated by Peter De Decker).
The dog has three basic types of movement; walk, trot and the gallop. The amble can take place during the walk and trot. Although ambling enhances stamina, it is not a true type of movement. On average our dog will walk less than it will trot.
The fastest type of movement, the gallop will with free living wild dogs play a lesser important role. The closest ancestors of our dogs to mention the jackal, hyena and the coyote manage large distances with stamina and not with speed. For these animals the trot is the most important type of movement. For a wolf size-hunting animal It is not that easy to find adequate food in a few square kilometers and therefore it has to frequently cover distances of 100 km in one night.
The German Shepherd Dog has, up to now retained the most genuine construction of its ancestors, the trotter construction, which has been in many respects further perfected through systematic breeding. This beautiful type of a construction is aimed at economy of power..

Ester di Casa Nobili

The breed standard for instance calls for the construction of a non-tiring trotter which, with the least amount of effort delivers the highest degree of performance. Stephanitz describes this concept: "as the economy of power".
Now I would like to mention some important factors, which enhance the stamina of the German Shepherd Dog and for simplicity, they are in the sequence of judging.
Firstly, in general, some remarks regarding the locomotive mechanism of the dog.
This comprises:
The passive locomotion mechanism, which comprises the bones and the joint ligaments which support the organism and creates its shape.
The active locomotion mechanism, which consists of muscles of the skeleton and its tendons. It makes the deliberate body movement possible. On the one hand, the muscles are designed for quick, instant action and on the other hand, they are also designed to cope with enduring work resulting in overall balanced and supple movement which should save energy.
It is therefore necessary that the skeleton provides for the correct position of the limbs as well as the movement of joints and that it incorporates large levers in order to save muscles energy. For example, the longer the levers whilst within the breed standard, to which the muscles are attached and the better the angulation of these limbs, the higher one should rate (in theory) the working ability of the dog.
In the same way as the passive and active locomotive mechanism compliment each other, the overall picture of our dog should be balanced e.g., each body part should be in the proportion to the total body complex. When all individual parts and also the support columns (legs) fit together in an evenly manner one can say, "a thoughtful and purposeful constructed body on the basis of harmony and symmetry guarantees the best development of power and stamina".
Exercise and work require a determined measure of size and strength.
With an increased height, the body weight increases considerably and requires more from the muscles to the detriment of muscle power available for movement. The body height therefore has a negative effect on the performance. Dogs that are too large and too heavy carry too much "dead" weight. They stop, climb and jump poorly. In addition, they are often less keen to work as they tire too quickly. Performance will be even more effected when the additional height is caused by "upright movement" as a result of poor front and hind angulation, the forereach will be binding and the length of stride will be restricted. With an incorrect chest construction there is too little space for the internal organs and under stamina the performance will visibly suffer. A dog, which is too small, even when it is well proportioned, lacks strength. Although fast and agile, it is too light in construction and possesses too little stamina. When such animals in addition also have legs that are too short, the chest will be very deep, and in movement these dogs will cover too little ground.
Only the German Shepherd Dog of a good medium size 63cm for males and 58 cm for bitches measured at the withers can count on agility, speed and especially stamina.
The correct size working dog requires the correct "strength" in the bones and muscles. The outer shape of our dog depends more on the positioning, size and shape of the bones, than anything else. If all these prerequisites are present these dogs are extremely well equipped to pass on the forwards thrust during movement
The elasticity of the bone tissue constitutes 85% of that of iron, and yet the weight of bones is only one third of the weight of iron.
The surface of the bones may be smooth and even or be uneven and show pronounced grooves, which serve to anchor muscles, ligaments and tendons. The bones should be dry and not be coarse or spongy and certainly not too fine.
Bones that are too large reduce stamina as the dog carries too much dead weight.
According to "Klatt", muscles constitute 53% of the total weight of the dog and this, amongst others, creates his working ability and it's overall appearance.
The muscles, of which the length and width are determined by the anchor point position on the bones, should be dry and firm and as should be the tendons and ligaments which keep the skeleton parts together, especially those at the joints. As our dog is not a heavy duty animal, the lever lift power of the muscle reduces at the height of leverage, that is the length to which the muscle shortens is greater than the lever arch, which in turn is also dependent on the length of the muscle strands. As a result of muscle contraction, the various connected skeleton parts make movements which can be compared with levers. In general skeleton movements are based on the principles of the of leverage.
We can therefore state "Not the thick, but the long muscles are favourable for stamina".
When we refer to the proportion of the dog, we refer to the ratio of height to length. With the correct height to length ratio all parts are in natural balance, which is maintained in stance and in movement and requires no undue muscle action.
The optimal proportioned German Shepherd Dog, possess a slightly stretched trotter’s construction of which the length exceeds the height at the withers. According to "Stroße” is the ratio of 10:9 is the best for balance and stability as well as movement and therefore stamina.
The head best expresses the type of breed, sex characteristics and character of a dog. Ear carriage, the expression in the eyes, condition of the coat and pigmentation further provides clues to the health, condition and temperament. The manner, in which the dog moves and behaves, should indicate that there is a healthy mind in a healthy body. All these factors are links in a chain and are the physical and mental conditions required for lasting stamina.
And now let us expands on those three body components that determine the degree of power: namely the hind thrust, the transfer of power over the back and the forereach.
The back has the role to transfer the power generated by the hindquarter action. Only a firm back can form an effective bridge type connection between the hind and forequarters. It comprises the withers, the true back and the loin. The withers are at the front part of the back. The back and shoulder muscles are connected to first dorsal vertebrae, therefore high and long withers do not only enhance the development of strong muscles which create firm shoulder joints, but also provide a broad and angulated coupling for the shoulders, a good reach and stamina.
The withers are followed by the actual back, which should be straight, strong and not too long. The spinal column of our dog is very flexible, especially the loin, as opposed to those of a horse. This is very noticeable during the gallop when the back of the dog is first strongly bent upwards and then straightened in order to make long jumps. The jumps of a greyhound in gallop are just as an example as long as those of a horse.
The thrust generated by the hindquarters is wasted in an upward or downward direction with a raised or hollow back.
Therefore, only the foregoing referred to type back can enhance stamina. Whilst we require length of withers, the loin part (7 vertebrae) should not be too long, but strong and wide. A short and stiff loin is beneficial for stamina.
The pelvic bone, together with the muscles and the coat, form the croup. This is an essential part of the hindquarters and is extremely important for stamina.
The pelvic bone should, like the shoulder blade, be long and diagonally placed. A steep, or a too short pelvic bone, reduces the stride as the back legs will be too far under the body and the thrust generated by the hindquarters will be wasted in an upward direction. When the pelvic bone is placed ( +/- 45° to the horizontal) the croup will be long and slightly sloping. It commences almost straight and then slopes into a slight arch (+/- 23º) downwards. In this way there will also be sufficient space for long and strong muscles, a pre-requisite for powerful and especially enduring hindquarter action.
With a flat croup the tail set will be high and the tail is also frequently badly carried. Poor tail carriage disturbs the topline and handicaps the dog during forward and sideward movement because the tail serves as a rudder and, when required, as a brake. This incorrectness even effects stamina. A strong dog should therefore have a powerful, well muscled in all directions, slightly flexible tail which ends approximately at the point of hock.
At the beginning I have already mentioned that, in a symmetrically constructed German Shepherd dog, all parts including the (legs) fit together in such manner that. the highest performance can be achieved. Therefore powerful hindquarters should have matching well-constructed forequarters, which can absorb the moving mass and complete the movement cycle which started at the back.
The firm connection between the legs and body is provided by the shoulder blade. Connected to it are very powerful muscles that can move it and the upper arm.
The angle of the shoulder blade should be 45° in relation to a horizontal line. According to "Solara", the shoulder blade is a flat triangular bone, which is positioned towards the front and on the outside of the ribcage at an angle from the top to the bottom and from the back to the front. It can perform several movements: forwards and up and down, inwards and outwards The shoulder blade should be long and well- developed, so that plenty of space is available for long muscles. It is only kept in position by muscles, which start at the neck, the back and the ribs and which are attached to various positions on the shoulder blade. Therefore high withers ( already mentioned) enhance powerful muscles which keep the forehand together.
With flat withers these muscles are less developed and the shoulder blade will be pushed upwards especially during movement.
As the angle of the shoulder blade is also to some extent influenced by the roundness of. the first four ribs, the ribcage also influences the shoulder angle, as the shoulder blade at the bottom deviates about 10º too 15º from a vertical line. Strongly developed ribs and the correct deepness of fore-chest of which a good piece is visible from the side are the prerequisites for a well-laid shoulder blade. The reach of the fore-step is very much influenced by a well laid shoulder blade which can, to some extent compensate for a short and steep upper arm and the dog will still show good forereach. The static function of the 1imbs however is disturbed and the animal, under prolonged exercise, will show signs of tiring.
Again, it becomes clear that in the end it is the harmonious togetherness of individual components that result in the stamina of the German Shepherd dog.
The shoulder blade should be at a right angle to the upper arm. The ideal angle, which hardly exists (it is mostly somewhat larger (115 degrees), and requires that the shoulder blade and upper arm should approximate equal length. This angle allows for a wide opening, which in turn results in far reach. The long and diagonally positioned upper arm moves the elbows and front legs further backward under the body. Here again we find the reason why , with good angulation of the shoulder blade and upper arm, together with the correct depth of chest, we should see a good piece of fore-chest when viewed from the side. Incorrect length and position of the upper arm shortens with certainty the forward reach.
(the solid red line indicates the restricted forward reach caused by poor front angulation. By comparison the broken red line shows the reach resulting from excellent angulation.)
Frequently, animals with a short and or steep upper arm, that are well handled in the show ring show a good forereach. On closer observation, one notices however that this apparent "good" reach is fictitious. It should be noted that the point at which the feet touch the ground determines the reach. Under prolonged movement, the forereach becomes increasingly shorter.
In order to maintain a horizontal line of forwards movement with incorrect front angulation the trotter will compensate the hind reach and thrust with strong stretching of the front legs in an upwards direction. During this period of delayed front action the forwards power curve lowers in the front and moves the point of gravity in a forward and downwards direction resulting in too much body weight on the forehand. The dog "falls on the forehand". (Timing) (note: point E in the sketch below moves further down)
I have mentioned that a well laid shoulder blade can to a degree compensate for a short upper arm, although it will be at the expense of stamina as the lowering of the point of gravity requires the dog to use more power to move its front legs forward. So, again, the correct position and length of the upper arm clearly shows the impact on stamina.
The movement commences at the hindquarters. A dog, with slightly backward placed legs, is the natural and therefore the most balanced German Shepherd. A drop line from the "pubis" or "sitting bone" should touch the ground approximately at a one finger width in front of the foot with a perpendicular (90º) placed hock. This stance points to a correctly proportioned length of about 50/50 of the thighbone and stifle that is when the thighbone and stifle are almost equal in length and correctly angled. An angle of near 90º,it is nearer to 120 degrees is in theory the best for fast and ongoing movement as only then can long muscles with a strong contraction be attached.
Slightly backward placed legs ensure a firm stance and a thrust from the hindquarters which, once more, is to the benefit of stamina. Every tendency towards over-angulation reduces the overall firmness and the static function and as the muscles perform their action at too much of a tangent in relation to the segment of the bone to which they are connected they are under too much duress and thus in turn the stamina is affected.
The hindquarters comprise the pelvic bone, thighbone, stifles, metatarsus and the skeleton bones of the feet; these are connected via the hip, knee and hock joints. The thighbone is at the top connected by the head of femur in the socket of the pelvic bone and at the bottom to the knee joint. The "hock" joint connects to the strong metatarsus, the fibia and the toe bones. The head of the femur is, likewise the hock exposed to great pressure and should be strongly developed, and this also applies to the knee joint, which starts and passes on the forward movement. The knee joint is the most important joint in the dog. Its correct position depends on the length of the thighbone and a good hind angulation as well as the length and the angle of the croup. Strong joints are a prerequisite for straight and even more so on going movement.
(the solid red line depicts the resultant direction of the various thrust lines generated by the hindquarters)
A further criteria, which is measured during the breed survey, is the chest depth to height ratio. This should not exceed more than half the height at the withers: 45 - 47% is the correct measurement.
A non-tiring trotter must have strongly developed inner organs like the heart and lungs. A well-developed chest space provides for these.
We talk about the fore and under-chest. With the fore-chest we mean that portion which runs from the throat to where the front legs start.
A well-constructed German Shepherd dog shows a good piece of fore-chest. This points at an well-angulated and positioned shoulder. The combination of these parts result in the desired far-reaching stride. The under-chest connects to the fore-chest and slopes gradually upwards.
The ribcage is made up of 9 pairs of real ribs joined together by the chest bone and four false ribs, connected through cartilage and the last pair is often not connected ("floating"). The further set back the last the pair is the better the width of the ribs, on which the respiration and again the stamina depends.
Especially in recent years ( 1980's), the fronts of our German Shepherd dogs have been critisised. This is certainly a problem to be addressed by our breeders in the future. A correct front seen from the front and from the side with straight, strong and long legs together with a fitting width of chest and completely closed elbows, is from nature advantageous for movement and again the stamina.
The elbows should form a firm connection between the upper and lower arm and should not turn outwards under pressure. Broad chested dogs are this way inclined. The turning out of the elbow joints is a serious working dog failure as it is almost always caused by a weakness of the ligaments. Under these conditions the muscles are now forced to return the elbows to the body and this greatly reduces stamina.
Turned in elbows is also an indication of limited working capability as the body should not be suspended on the front legs but should rather hang in between the legs.
Poor chest, especially front chest construction also restricts elbow connection. The shortened chest bone offers the chest muscles, which start there and keep the upper arm close to the ribcage, insufficient space for anchorage. They will develop poorly and will as a result of the increased distance of the upper arm be strained, as they have to return the elbows to the side of the chest with effort, which again is to the detriment of stamina.
The pastern, seen from the side, should be at an angle of approximately 20° from extended line through the lower front leg. It should have a fitting length and have fitting firmness. A dog with a steep pastern cannot absorb the impact of the front leg and with weak pasterns the dog will stumble. Both incorrect types pastern influence stamina and the animals tire earlier.
The feet of the German Shepherd dog are round, arched and closed. The pads should be strong and hard and the nails should be short and strong. Flat feet with long toes, influence stamina as these cannot absorb the impact.
Legs, which move close to the ground, parallel in the forward direction, flighty and cover ground, without wasting one centimeter clearly enhance effortless movement.
When a dog produces far reaching fore-step in correct proportion to a powerful hind thrust whilst the feet move flat forwards without wasting muscles power and without high-lifting of the front legs, it will be to the credit of stamina.
In summary, one can conclude that a German Shepherd dog, which possesses the above-described blueprint of construction in all completeness and harmony it, will perform enduring work.
Additionally it requires the drive and will to perform. This will compensate for small construction faults. The best-constructed dog means nothing when the motivation to give his last is absent.
It is for this reason that our breeders whilst preserving bloodlines, continue to strife for perfecting the construction and the willpower of our German Shepherd dogs to such an extent that our dogs can be exposed to large tasks requiring much strain and stamina with the least possible effect.
References: W. Trox, E. Orschler, Dr. Gorrieri and Bonetti,Dr Wilhelm Wegner,Mcdowell Lyon and various articles in the SV Zeitung.