OMERTA - Ο ΝΟΜΟΣ ΣΙΩΠΗΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΟΦΕΩΝ

OMERTA - Ο ΝΟΜΟΣ ΣΙΩΠΗΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΟΦΕΩΝ

 

http://www.ashgi.org/articles/breeding_omerta.htm

 

Μετάφραση άρθρου με τίτλο ‘‘OMERTA Ο Νόμος Σιωπής των Εκτροφέων’’ που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.ashgi.org/

Η μετάφραση είναι μια ερασιτεχνική προσπάθεια και ενδέχεται να περιέχει λάθη. Όποιος γνωρίζει την αγγλική γλώσσα καλό θα ήταν να δαβάσει το πρωτότυπο.

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Canine Chronicle τον Απρίλιο του 2004

 

Συγγραφέας : Sierra Milton

Η συγγραφέας ασχολείται με τους καθαρόαιμους σκύλους για πάνω από 36 χρόνια, αρχικά στην Αμερική και τον Καναδά και τώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πρώτη της αγάπη είναι ο κοντότριχος Γερμανικός δείκτης, που εκτρέφει και παρουσιάζει σε διαγωνισμούς μορφολογίας, υπακοής και λιγότερο εργασίας. Αρκετά από τα ζώα της έχουν βραβευτεί σε εκθέσεις ομορφιάς και διαγωνισμούς υπακοής. Η Sierra πιστεύει ότι η επιτυχία σε ένα μόνο τύπο διαγωνισμού μπορεί να επιφέρει την αναγνώριση αλλά η γενικότερη καθιέρωση είναι σημάδι πραγματικής επιτυχίας. Με βάση αυτό το κριτήριο είναι πραγματικά επιτυχημένη.

 

Δηλώνει : ‘‘Ήταν μέσα από τα παλιά μεγαλεία της κυνοτροφίας που έμαθα να σέβομαι τα αγωνίσματα και συνειδητοποίησα ότι κανένας μας δε σταματά να μαθαίνει ή να αναπτύσσεται εάν δε μείνει απόλυτα ικανοποιημένος από τη προσπάθεια βελτίωσης του εαυτού του και των σκύλων του’’

 

        Οι προσπάθειες της δεν έχουν περιοριστεί στο κοντότριχο Γερμανικό Δείκτη αλλά έχει επιδείξει σκύλους σε όλες της ομάδες , έχει αποκτήσει και τελειοποιήσει σκύλους στις ομάδες λαγωνικών, κυνηγετικών σκύλων και εργασίας. Είναι εκπαιδευτής υπακοής και χειρισμού σκύλων διοργανώνοντας μαθήματα και σεμινάρια. Πρόσφατα διοργάνωσε μια σειρά από τρεις τάξεις εκθέσεων μορφολογίας που περιελάμβαναν διαλέξεις και πρακτική εφαρμογή στον Όμιλο Φίλων Saluki, με έμφαση στην κατανόηση του Γιατί κάνουμε κάτι, αποφεύγοντας την ικανοποίηση και απλή απόδοση.

Έχει δημοσιεύσει αρκετά άρθρα σχετικά με τα ηθικά διλλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκτροφείς, οι εκθέτες, οι εκπαιδευτές και οι ιδιοκτήτες σκύλων όπως και σχετικά με τις επιπτώσεις της εφαρμογής νόμων όσον αφορά την ιδιοκτησία σκύλων και της εκτροφής καθαρόαιμων σκύλων.

Η Sierra είναι ιδιοκτήτης της ιδιαίτερα ενημερωτικής ιστοσελίδας www.dogstuff.info

 

Μετάφραση :

Μεταφράστηκε για το Δ.Ο.Μ.Η. (Διασωστικό Όμιλο Μολοσσού Ηπείρου) από το Βασιλείου Άγγελο.

 

Σημείωση :

Τα άρθρα δημοσιεύονται και μεταφράζονται για την ενημέρωση και επιμόρφωση των μελών του Ομίλου. Δεν αποτελούν επίσημες θέσεις του Ομίλου εκτός και εάν δηλώνεται ρητώς.

 

 

                                         O M E R T A    Ο ΝΟΜΟΣ ΣΙΩΠΗΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΟΦΕΩΝ

                                                                                         by Sierra Milton

 

Τι κοινό έχουν οι περισσότεροι σύγχρονοι εκτροφείς και η μαφία ; Τι περίεργη ερώτηση θα υποθέσετε. Υπάρχει όμως, δυστυχώς, μια πραγματική ομοιότητα. Η απάντηση είναι απλά αυτό που ο κος Padgett, γνωστός γενετιστής, αναφέρει ως ‘‘Νόμο Σιωπής’’ των εκτροφέων γνωστή και με τον όρο OMERTA της Cosa Nostra.

 

Και οι δύο παραμένουν απόλυτα σιωπηλοί. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τους λόγους συνομωσίας και της σιωπής όταν πρόκειται για τους εγκληματίες, αλλά τί λόγους μπορεί να έχει ένας εκτροφέας για να τηρεί την OMERTA ;

 

Η ποιο συχνή δικαιολογία που δίνεται για την μη γνωστοποίηση γενετικών πληροφοριών είναι ο φόβος να μην γίνουμε στόχος σε ένα κυνήγι μαγισσών. Υπάρχουν όμως πολύ βαθύτερα αίτια. Ξεκινά από την έννοια της ιδιοκτησίας και την ανθρώπινη ανάγκη να βλέπουμε αυτό που έχουμε ως το καλύτερο. Όλοι θέλουν το καλύτερο δυνατό και τα εύσημα για την ιδιοκτησία του καλύτερου. Η παραδοχή ότι αυτό που κατέχει κάποιος ή αυτό που έχει εκτρέψει μπορεί να έχει προβλήματα είναι δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους. Επίσης στα προβλήματα βρίσκεται και η τεράστια οικονομική και συναισθηματική επένδυση που έχουν κάνει οι εκτροφείς στα ζώα τους. Η ανακάλυψη ότι μπορεί να υπάρχουν ελαττώματα στα αρσενικά και τα θηλυκά που οι εκτροφείς έχουν τόσα πολλά επενδύσει γίνεται τρομακτική προοπτική και έχει σαν συνέπεια πολλοί να αρνούνται ακόμη και να σκεφτούν ότι τα ζώα τους μπορεί να φέρουν προβληματικά γονίδια. Ο εγωισμός και ο φόβος να χαρακτηριστούν ως ‘‘κακοί εκτροφείς’’ είναι ο κυρίαρχος λόγος που οι εκτροφείς τηρούν αυτό το καταστροφικό Νόμο της Σιωπής.

 

Ακόμη πιο επικίνδυνη από το Νόμο της Σιωπής είναι η άρνηση του να αντιληφθεί κανείς ότι προβληματικά γονίδια μπορεί να υπάρχουν σε ένα πρόγραμμα εκτροφής και να είναι παρόντα για πολλές γενιές, σιωπηρά μεταδιδόμενες σε πολλές γραμμές πριν εκδηλωθούν και έρθουν στην επιφάνεια. Είναι πιθανό ζώα που φαίνονται να είναι υγιή , στη πραγματικότητα να διαδίδουν επικίνδυνα και μερικές φορές θανάσιμα γονίδια σε όλη την εκτροφική κοινότητα μέχρι τη στιγμή που δύο υγιή, αλλά με ελαττωματικό γονιδίωμα φορείς συνδυαστούν και αναπαράγουν το πρώτο προβληματικό απόγονο που θα φανερώσει το πρόβλημα ;

 

Φυσικά και είναι, και ο χρόνος και πάντα οι γενετιστές μας λένε πώς αυτό είναι δυνατό.

 

Απλά, οι εκτροφείς δεν μπορούν να δουν τα προβληματικά γονίδια, και ότι δεν βλέπουν δεν μπορεί να υπάρχει. Με βάση αυτή τη λογική, όλα τα μη εξεταζόμενα σκυλιά είναι τόσο υγιή, όσο δομικά όμορφα εξωτερικά. Εάν η λογική αυτή ήταν αληθινή. Δυστυχώς, πολλή μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στην εξωτερική δομή και ομορφιά απλά γιατί είναι κάτι το οποίο γίνεται εύκολα αντιληπτό, αναγνωρίσιμο και αποδεκτό. Είναι επίσης κάτι χωρίς περιττές οικονομικές επενδύσεις. Δεν χρειάζεται να πληρώσει κάποιος για ακτινογραφίες, μικροβιολογικές εξετάσεις και εξειδικευμένες γνώσεις για να αξιολογήσει κατά πόσον ένας σκύλος συμβαδίζει με το πρότυπο.

 

Ο πραγματικός κίνδυνος όμως, βρίσκεται όχι στα ζώα που εξετάζονται, αλλά στους εκτροφείς που κρατούν το κεφάλι τους στην άμμο και αρνούνται να πιστέψουν ότι τα σκυλιά τους μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από τέλεια. Μπορούμε να αρχίσουμε να διορθώνουμε αυτό που αποκαλύψαμε αλλά ότι παραμένει κρυμμένο αποτελεί απειλή για το μέλλον. Αλλά σε αυτό το σημείο η OMERTA, αυτός ο Νόμος της σιωπής είναι ιδιαίτερα εμφανής. Όχι μόνο αυτοί οι εκτροφείς αποκτούν άμεσα την πεποίθηση ότι οι σκύλοι τους είναι απαλλαγμένοι από προβληματικά γονίδια, σκελετικά ελαττώματα ή προβληματική συμπεριφορά, αλλά επίσης πιστεύουν ότι κανένα από τα ζώα που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν στο εκτροφικό τους πρόγραμμα, ζευγαρώνοντας το με δικά τους ζώα, μπορεί να είναι φορέας. Εξάλλου ζευγαρώνουν μόνο με τα ‘‘καλύτερα’’ ζώα, και προφανώς , αυτό το ‘‘καλύτερο’’ πρέπει να είναι τέλειο.

 

Εδώ είναι που η πραγματικά εγκληματική πράξη συμβαίνει. Αυτοί οι εκτροφείς είναι πολύ συχνά πολύ επιτυχημένοι στις εκθέσεις μορφολογίας. Οι σκύλοι τους θεωρούνται ότι είναι οι καλύτεροι, εξάλλου έχουν τις κορδέλες, τα βραβεία και τους τίτλους να αποδείξουν πόσο άξια είναι τα ζώα τους. Λόγω της επιτυχίας τους στο στίβο, αντιμετωπίζονται συχνά ως αυθεντίες, άνθρωποι που οι νέοι στη φυλή εμπιστεύονται για απόκτηση γνώσεων και πληροφοριών. Και η πληροφορία που αυτοί οι νέοι παίρνουν είναι ότι δεν υπάρχουν γενετικά προβλήματα που θα πρέπει να τους απασχολούν, ότι δεν υπάρχει ανάγκη ‘‘να γίνουν αυτά τα ακριβά τεστ όταν όλα τα ζώα είναι υγιή’’. Ακόμη πιο καταστροφικό για το μέλλον της φυλής είναι ότι οι απόψεις αυτών των εκτροφέων αρχίζουν να επικρατούν. Οι νεοεισερχόμενοι βλέπουν την επιτυχία των σκύλων αυτών των εκτροφέων και τους αγοράζουν (αν και λίγοι, εάν κάποιοι, έχουν κάνει ακόμη και τους πιο θεμελιώδεις ελέγχους για σκελετικά προβλήματα, κακή υγεία ή ελαττωματικά γονίδια). Οι νέοι τότε έχουν μια οικονομική και συναισθηματική επένδυση να διαφυλάξουν, που αρχίζει να διαδίδει αυτή τη στάση, με αναμενόμενα αποτελέσματα. Σύντομα, επειδή αυτοί οι εκτροφείς είναι οι ‘‘δυνατοί’’ μέσα στη φυλή (συχνά κριτές, άνθρωποι που επιλέγονται για συζήτηση σε σεμινάρια, εκτροφείς που απαιτούν αξιόλογες τιμές για κουτάβια και κόστος επίβασης, εκτροφείς επιτυχημένοι) χρησιμοποιούν αυτή την ‘‘επιρροή’’ για να σιγουρευτούν ότι γίνεται ανήθικη η συζήτηση για οποιαδήποτε προβλήματα, όσον αφορά την υγεία και το χαρακτήρα, που βρίσκεται σε οποιοδήποτε από τα pedigree των αρσενικών, θηλυκών ή απογόνων τους. Πολύ συχνά ακούμε τη φράση ‘‘Δεν τολμώ να πω οτιδήποτε εάν θέλω να νικήσω’’ ή ‘‘υπάρχουν τρεις γραμμές με επιληψία (πρόβλημα καρδιάς, ματιών, ή οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας θέλετε), αλλά δεν χρειάζεται να γνωρίζεις για αυτές’’. Φυσικά και χρειάζεται να γνωρίζουμε για αυτές, πώς αλλιώς θα μπορέσουμε να πάρουμε έξυπνες αποφάσεις σχετικά με το ποιοι σκύλοι θα οφελούσαν καλύτερα το μέλλον που προγραμματίζουμε για τα σκυλιά μας αν δεν λάβουμε υπόψην όχι μόνο τη μορφολογική ομορφιά, αλλά επίσης τα κρυμμένα γονίδια που προσπαθούμε επίσης να βελτιώσουμε ;

 

Τι γίνεται με τους εκτροφείς που ανοικτά συζητούν τα ελαττώματα που έχουν τα σκυλιά τους; Δυστυχώς πολύ συχνά χαρακτηρίζονται ως ‘‘κακοί εκτροφείς’’ και τα ζώα τους θεωρούνται ως ‘‘προβληματικά’’. Απομακρύνονται και τους αποπέρνουν με ψιθύρους και σαρκασμό. Το ίδιο το γεγονός ότι αυτοί οι εκτροφείς επιθυμούν να μοιραστούν τη γνώση ανοικτά και να ελέγξουν τα ζώα τους επιστημονικά κάνει αυτούς τους εκτροφείς στόχο στο κυνήγι των μαγισσών από εκείνους τους ανθρώπους που είτε είναι πολύ φθηνοί, πολύ αδιάφοροι, πολύ εγωιστές, πολύ απρόσεχτοι σχετικά με το μέλλον ακόμη και να ελέγξουν τους σκύλους τους, πόσο μάλλον να έχουν το θάρρος να συζητήσουν ειλικρινά σχετικά με τα ζώα τους. Αντί να επικροτούμε εκείνους του εκτροφείς που επιθυμούν να μοιραστούν πληροφορίες, γίνονται κυνηγημένοι. Κατά συνέπεια, και επειδή η ανθρώπινη μας φύση θέλει να είμαστε μέλη μια ομάδας και όχι εκτός ομάδας, οι εκτροφείς αρχίζουν να κάνουν αυτό που μπορούν καλύτερα, τηρούν το Νόμο της Σιωπής και ψεύδονται ή αρνούνται να παραδεχτούν όσα γνωρίζουν.

 

Όσο περισσότεροι νέοι ασχολούνται με μια φυλή και οι άπειροι εκτροφείς και εκθέτες όλοι ασχολούνται με τις εκθέσεις μορφολογίας, και ασχολούνται με την τέχνη της εκτροφής, απευθύνονται στους εκτροφείς που κερδίζουν, εξισώνοντας τη νίκη με ανώτερης ποιότητας σκύλους. Κατά συνέπεια οι εκτροφείς είναι πιο αποφασισμένοι να μην φανερώσουν τίποτα σχετικά κακό σχετικά με οποιοδήποτε από τα σκυλιά τους, καθιερώνοντας περαιτέρω στο μυαλό τους τη τελειότητα των ζώων που εκτρέφουν και αυξάνοντας περαιτέρω την οικονομική και συναισθηματική επένδυση που έχουν κάνει στη διατήρηση αυτή της θεωρίας. Η νίκη στις εκθέσεις μορφολογίας δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την γενετική υγεία. Πράγματι, ένας αριθμός από νικηφόρα ζώα είναι φορείς γενετικών ασθενειών τουλάχιστον, και σε μερικές περιπτώσεις, είναι γνωστό ότι έχουν εκδηλώσει about 10

γενετικές διαταραχές. Εάν και η γενετική διαταραχή από μόνη της, ανάλογα το είδος και τη σοβαρότητα, δεν θα πρέπει να αποκλείει το ζώο από τη γενετική δεξαμενή, είναι απολύτως απαραίτητο ότι οι άνθρωποι να είμαστε γνώστες κάθε είδους πληροφορίας για να μπορούμε να εκτρέφουμε έξυπνα. Τουλάχιστον, τα σκυλιά με τα οποία ο σκύλος ζευγαρώνει πρέπει να έχουν ελεγχθεί και το ιστορικό τους να εξεταστεί προσεκτικά για να περιοριστεί η πιθανότητα να επηρεαστούν περισσότερα σκυλιά ή να γίνουν περισσότεροι σκύλοι φορείς της γενετικής διαταραχής. Παρ΄ όλα αυτά επειδή οι νικητές δεν επιθυμούν να χαρακτηριστούν ως ‘‘κακοί εκτροφείς’’ και να χάσουν την επευφημία του να είσαι ο καλύτερος (καθώς και το οικονομικό πλήγμα του να μην μπορείς να πουλάς κουτάβια σε υψηλότερες τιμές ή αμοιβές επίβασης όσο ακριβότερα γίνεται) ο ‘‘Νόμος της Σιωπής’’ γίνεται ακόμη πιο ακράδαντα αποδεκτός.

 

Οι νέοι, επειδή θέλουν να γίνουν αποδεκτοί, αποφεύγουν να μιλούν για τα αρσενικά και τα θηλυκά που είναι κακοί αναπαραγωγοί, είτε πρόκειται για μορφολογία, υγεία ή προβλήματα συμπεριφοράς. Επίσης, και εκείνοι τώρα έχουν μια οικονομική και συναισθηματική επένδυση πέρα από το ότι θέλουν να γίνουν αποδεκτοί από το ‘‘κλαμπ των νικητών’’. Μπορεί ακόμη και να ανακαλύπτουν κάποιες τάσεις σε μια ή περισσότερες γραμμές αίματος μέσα και στο δικό τους pedigree, αλλά αρνούνται να τις παραδεχτούν κρατώντας τις κρυφές από τον φόβο μην στιγματιστούν.

 

Συχνά αυτοί οι εκτροφείς, αν και ανοικτά δεν παραδέχονται ότι υπάρχουν προβλήματα, προσπαθούν να ελαττώσουν τη πιθανότητα αυτή η ανωμαλία να ‘‘σηκώσει κεφάλι’’, χρησιμοποιώντας εξωτερικά ζευγαρώματα με μια εντελώς διαφορετική γραμμή αίματος. Ο δρ Jerold Bell γνωστός γενετιστής έχει δηλώσει τα εξής σχετικά με αυτή τη μέθοδο : ‘‘Επαναλαμβανόμενα εξωτερικά ζευγαρώματα στη προσπάθεια να εξαφανίσουμε ένα καταστροφικό υπολειπόμενο γονίδιο δεν είναι μια επιθυμητή μέθοδο για τον έλεγχο γενετικών ασθενειών. Τα υπολειπόμενα γονίδα δεν μπορούν να εξαφανιστούν. Είτε υπάρχουν είτε όχι. Χρησιμοποιώντας τους φορείς σε εξωτερικά ζευγαρώματα πολλαπλασιάζει και διαδίδει περαιτέρω τα ελαττωματικά γονίδια στη γενετική δεξαμενή. Εάν ένας σκύλος είναι γνωστός φορέας ή έχει υψηλές πιθανότητες μέσα από την ανάλυση του Pedigree, πρέπει να αποσυρθεί από την εκτροφή, και να αντικατασταθεί από ένα ή δύο ποιοτικούς απογόνους του. Αυτοί οι απόγονοι πρέπει να χρησιμοποιηθούν, και να αντικατασταθούν από δικούς τους ποιοτικούς απογόνους, με την ελπίδα να έχουν χάσει το ελαττωματικό γονίδιο.’’

 

Δυστυχώς, η άρνηση να παραδεχτούμε ή να ελέγξουμε για γενετικές ασθένειες δεν τις κάνει να απομακρύνονται. Αυτό το οποίο δεν μπορούμε να δούμε, έχει επίσης μεγάλη επίδραση στη φυλή και η συνέχιση της εκτροφής φορέων ελαττωματικών γονιδίων επιτρέπει στο ελάττωμα να σταθεροποιείται στη φυλή. Εκείνοι οι εκτροφείς που προσπαθούν σκληρά να εκτρέψουν υγιή ζώα και παίρνουν κάθε επιστημονική προφύλαξη για να διαφυλάξουν τη γενετική υγεία καταδικάζονται για εκείνο το πάθος τους που θα έπρεπε να επικροτούνται. Οι προσπάθειες τους ευτελίζονται στην καλύτερη περίπτωση και συχνότερα γελοιοποιούνται ως ‘‘περιττές’’ ή ‘‘φοβικές’’. Κατά συνέπεια αυτοί οι εκτροφείς δουλεύουν μόνοι τους και πέρα από τον όμιλο φυλής τους, και οι προσπάθειες τους έχουν μικρό αντίκτυπτο στη φυλή ως σύνολο.

 

Η OMERTA μπορεί να σπάσει μόνο από τους ανθρώπους που έχουν το κουράγιο, την πεποίθηση και το πάθος να εξασφαλίσουν ότι η φυλή ως σύνολο γίνεται δυνατότερη και υγιέστερη. Αντί για κυνήγι μαγισσών για εκείνους που έχουν την καρδιά να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, ο στόχος να επικροτούνται εκείνοι με το κουράγιο και την αποφασιστικότητα να μιλήσουν ανοικτά θα πρέπει να επιδιωχθεί από κάθε όμιλο φυλής σε κάθε χώρα. Βραβεία πέρα από εκείνα που δίνονται σε εκτροφείς που έχουν τα πιο πολυνίκη ζώα θα πρέπει να δίνονται και σε εκείνους τους εκτροφείς που εργάζονται ακούραστα για τη βελτίωση της φυλής. Ο καλλωπισμός και η ομορφιά δεν βελτιώνει τη φυλή. Η γενετική υγεία και η ικανότητα να ζεις μια χωρίς πόνους, υγιή ζωή ξεπερνά κατά πολύ την ομορφιά, αλλά είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί.

 

Το κόστος των γενετικών ελέγχων δεν είναι μεγάλο όταν κάποιος δει τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει στη φυλή η άρνηση τους. Ρωτήστε οποιονδήποτε λογικό εκτροφέα του οποίου η φυλή παρουσιάζει καρδιακά προβλήματα, ανωμαλίες στο αίμα, προβλήματα στα μάτια ή στα ισχία εάν κατηγορούν την έλλειψη πρόβλεψης και την άρνηση των παλιών εκτροφέων στο να κάνουν μια περαιτέρω οικονομική επένδυση στη φυλή σχετικά με τα αξεπέραστα πλέον προβλήματα και η απάντηση θα είναι η αναμενόμενη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι δυνατό να διεξαχθούν εξετάσεις από διαπιστευμένους ειδικούς για ισχία, αγκώνες, μάτια, καρδιά, αίμα, ανοσοποιητικό σύστημα με μια συνολική επένδυση γύρω στις 295,00 λίρες (για πολύ λιγότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες), λιγότερο από το κόστος ενός κουταβιού ή το κόστος μιας επίβασης. Είναι δυνατό να γίνουν πολύ λιγότεροι έλεγχοι, αλλά με τι κόστος; Θα υποφέρει η φυλή στο μέλλον από καρδιακά προβλήματα επειδή ένας απλός έλεγχος με το στηθοσκόπιο (που μπορεί να γίνει σε μια από τις κλινικές που χορηγούνται από ένα όμιλο φυλής πχ boxer) δεν ήταν απαραίτητος ; Θα έρθει η φυλή αντιμέτωπη με το πρόβλημα της τύφλωσης σε μερικά χρόνια από τώρα επειδή ένα απλός έλεγχος των 16,00 λιρών (σε κάποια από τις ειδικές κλινικές ή δωρεάν εάν γίνει στα πλαίσια του διαγωνισμού Crufts σε κάποιο από τα ιατρεία που στήνονται εκεί ) θεωρούταν περιττός ; Θα είναι η ζωή των απογόνων γεμάτη με πόνο από κακά ισχία και αγκώνες επειδή η φυλή κινούταν καλά στο στίβο ομορφιάς και δεν φαινόταν δυσπλαστική με το γυμνό μάτι (οι ακτινογραφίες απαραίτητες για την αξιολόγηση των ισχίων και των αγκώνων είναι η πιο ακριβή εξέταση με ένα κόστος περίπου 110,00 λιρών για τα ισχία και 80,00 για τους αγκώνες όταν γίνονται μαζί, δυστυχώς απαιτούνται έξι διαφορετικές ακτινογραφίες για την αξιολόγηση των αγκώνων και αυτό ανεβάζει το κόστος ). Εξετάσεις για ασθένειες όπως η νόσος του von Willebrand (vWD) και έλεγχο του θυροειδή (ανοσοποιητικό σύστημα) μπορούν να γίνουν χωρίς κόστος όπως μια απλή εξέταση αίματος με 30,00 έως 50,00 λίρες η κάθε μια. Είναι δεδομένο ότι οι εξετάσεις για γενετικές διαταραχές δεν εγγυώνται ότι κάποιο πρόβλημα δεν θα εμφανιστεί σε μελλοντική εκτροφή, αλλά οι εξετάσεις θα μειώσουν σημαντικά τη πιθανότητα εμφάνισης προβλημάτων και είναι μια καλή αρχή.

 

Εάν ο εκτροφέας δεν μπορεί να παρέχει αποδείξεις με τη μορφή κτηνιατρικών πιστοποιητικών ή βεβαιώσεων ότι έχουν γίνει γενετικές εξετάσεις, οι αγοραστές θα πρέπει να είναι ενήμεροι ότι αγοράζουν με δική τους ευθύνη! Οι εκτροφείς μπορεί να ισχυρίζονται ότι οι σκύλοι τους δεν έχουν κουτσαθεί ποτέ, ή ότι δεν υπάρχει ανάγκη να γίνει οποιοσδήποτε έλεγχος επειδή η φυλή γενικώς είναι υγιείς. Μερικοί μπορεί και να ισχυριστούν ότι οι κτηνίατροι τους είπαν ότι οι γενετικές εξετάσεις δεν είναι απαραίτητες. Αυτές οι δηλώσεις είναι ανεύθυνες. Για μια ακόμη φορά, τα γονίδια δεν είναι ορατά και οι φορείς προβληματικών γονιδίων μπορεί να φαίνονται υγιείς στο γυμνό μάτι. Μόνο μέσω ελέγχων μπορούμε πραγματικά να γνωρίζουμε εάν τα ζώα μας είναι φορείς ή όχι, και μόνο τότε με ειλικρινείς αξιολόγηση των pedigree των ελεγμένων ζώων και των φορέων είναι που μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη πιθανότητα για τους φορείς .

 

Τι μπορούμε να κάνουμε για να σπάσουμε το Νόμο Σιωπής ; Η πλειονότητα, αν όχι όλοι, των ομίλων φυλής έχουν θεσπίσει ένα κώδικα ηθικής που απαιτεί από τα μέλη να εκτρέφουν υγιή ζώα. Ένα από τα μέρη από τα οποία πρέπει να ξεκινήσει κανείς είναι οι όμιλοι. Εκτός από το να αποτελούν κοινωνικά όργανα, θα έπρεπε να ξεκινήσουν να στηρίζουν τον πραγματικό εκείνο στόχο προστασίας του μέλλοντος της φυλής απαιτώντας και προϋποθέτοντας γενετικές εξετάσεις να γίνονται πριν την εκτροφή. Πολύ πιο σοβαρό από το να ζευγαρώσεις μια 16 μηνών θηλυκιά είναι η πρακτική του να εκτρέφεις χωρίς να πάρεις όλα τα δυνατά μέτρα ώστε η γενετική υγεία να αποτελεί προτεραιότητα. Παρ΄ όλα αυτά στους περισσότερους ομίλους, οι ‘‘κακοί εκτροφείς’’ χαρακτηρίζονται από την ηλικία στη οποία ζευγαρώνουν παρά με τα πραγματικά κριτήρια ώστε οι αποδείξεις υγείας να είναι υποχρεωτικές. Πάρτε για παράδειγμα την έμφαση που δίνεται στη νίκη, πόσοι όμιλοι καθορίζουν τον ‘‘εκτροφέα της χρονιάς’’ με βάση των αριθμό των απογόνων που νικά ; Υπάρχουν όμιλοι που να απαιτούν ο εκτροφέας να φέρει επίσης αποδείξεις ότι κάνει ότι μπορεί για το μέλλον της φυλής ;

 

Μπορούμε να σπάσουμε τη σιωπή, επαινώντας εκείνους με το θάρρος και την αφοσίωση να μιλήσουν σχετικά με τα προβλήματα της φυλής , μοιράζονται την επιτυχία και τη γνώση αντί να τους εξοστρακίζουμε. Ο νόμος της Σιωπής σπάει εάν κάθε ιδιώτης αγοραστής και χρήστης υπηρεσιών επίβασης απαιτεί τη επίδειξη γενετικών εξετάσεων. Ο νόμος της σιωπής αποτυγχάνει όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι αρκετό να εκτρέφουμε σκύλους πρωταθλητές ή να απαιτούμε την υψηλότερη δυνατή αμοιβή για τα κουτάβια ή το να έχουμε έναν επιβήτορα που να χρησιμοποιούμε 50 , 60 ή 100 φορές. Πρέπει όλοι να επιστρέψουμε πίσω στο πάθος με το οποίο αγκαλιάσαμε πρωταρχικά τις φυλές μας και να εργαστούμε με πάθος και αφοσίωση , προς ένα μέλλον όπου ο αριθμός των γενετικών ασθενειών θα μειώνεται κάθε χρόνο.

 

Εάν αυτοί που γνωρίζετε εκτρέφουν χωρίς εξετάσεις, αναρωτηθείτε γιατί ; Λόγω της έλλειψης θάρρους μήπως βρεθεί κάποιος φορέας στα ζώα εκτροφής τους ; Είναι γιατί φοβούνται μια οικονομική απώλεια εάν κάνουν τις εξετάσεις ; Μήπως επειδή αληθινά πιστεύουν ότι οι σκύλοι τους δεν μπορεί παρά να είναι τίποτα λιγότερο από τέλειοι ; Ή μήπως επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν τον τίτλο του ‘‘κορυφαίου εκτροφέα’’ εάν παραδεχτούν ότι υπάρχουν προβλήματα που απαιτούν δουλειά ; Μήπως επειδή φοβούνται ότι θα είναι δυσκολότερο να εκτρέφει κανείς όμορφα και υγιή ζώα ; Ή μήπως έχουν χάσει το πάθος με το οποίο πρώτο αγάπησαν τη φυλή καθώς ανέβαιναν το δρόμο προς την επιτυχία ; Ή μήπως γιατί δεν ενδιαφέρονται για εκείνα που δεν μπορούν να δουν ;

 

Είναι σκληρή δουλειά και απαιτεί μεγάλο κουράγιο να αναπτύξει κανείς ένα πρόγραμμα εκτροφής χρησιμοποιώντας επιστημονικές μεθόδους και εξετάσεις, αλλά η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον θα πρέπει να καθοδηγεί όλους μας σε αυτή τη δέσμευση. Το κλειδί είναι να μπορούμε να δουλέψουμε όλοι μαζί, χωρίς το φόβο των ψιθύρων και της σιωπής. Η ΟMERTA, Ο Νόμος της Σιωπής, μπορεί να σπάσει μόνο εάν περισσότεροι από εμάς αποφασίσουμε ότι δεν πρόκειται να ανεχτούμε άλλο τη σιωπή.